Re: De beurzen kelderen
Als het zo verder gaat gaan we, volgens mij, dezelfde richting uit. De druk op de sociale zekerheid word zo groot dat het niet kan blijven duren. In enkele (tientallen) jaren hebben we hier een, weliswaar afgeslankt, Amerikaans systeem van privéverzekeringen.
Privatisering is het toverwoord, zoals nu de hospitalisatieverzekering die niet iedereen kan of wil betalen, gaat de rest van de sociale zekerheid, mi, ook de goot in.
Terwijl de bijdragen niet gaan dalen want dat kan de overheid zich niet permitteren, het word voor de werkende mens dus enkel duurder (hallo armoede).
Waar ik me soms ook druk kan over maken is de ocmw steun, het zogenaamde leefloon.
Als je als "simpele" werkmens* je best doet word je er niet voor beloond, integendeel. Iemand die aan alles z'n kl****/gat/.... veegt en geen moeite doet kan een leefloon krijgen.
Doe je je best zodat je een eigen huisje hebt kan je, als je tegenslag hebt en op het ocmw moet beroep doen (en zeg nooit nooit), geen beroep doen op het ocmw.
Terwijl de huurprijzen tegenwoordig de pan uit swingen, word je verplicht je huis te verkopen want "met de meerwaarde kan je ook enkele maanden verder...".
Moraal van het verhaal, als je in België woont heb je beter geen eigen woning zodat je van de sociale voorzieningen kan profiteren
* Ik ben momenteel inderdaad geen werkmens meer, tegen mijn zin maar dat doet niets terzake. Ik zweef nu ergens tussen werkloosheid en een uitkering van de mutualiteit, die het vertikt mij te aanvaarden als invalide, niettegenstaande mijn rugproblemen.
Meer dan waarschijnlijk komt hier ook mijn afkeer van bepaalde bevolkingsgroepen voor, die zo makkelijk beroep kunnen doen op de sociale voorzieningen in België terwijl ik moet procederen tegen de mutualiteit om (zeeeeeer misschien) mijn gelijk te halen.
Ik probeer mezelf en mijn standpunten niet goed te praten, iedereen heeft recht op een eigen mening, maar misschien helpt dit sommige mensen mijn bitterheid te verstaan.
Oorspronkelijk geplaatst door heaucheneaudt
Bekijk bericht
Privatisering is het toverwoord, zoals nu de hospitalisatieverzekering die niet iedereen kan of wil betalen, gaat de rest van de sociale zekerheid, mi, ook de goot in.
Terwijl de bijdragen niet gaan dalen want dat kan de overheid zich niet permitteren, het word voor de werkende mens dus enkel duurder (hallo armoede).
Waar ik me soms ook druk kan over maken is de ocmw steun, het zogenaamde leefloon.
Als je als "simpele" werkmens* je best doet word je er niet voor beloond, integendeel. Iemand die aan alles z'n kl****/gat/.... veegt en geen moeite doet kan een leefloon krijgen.
Doe je je best zodat je een eigen huisje hebt kan je, als je tegenslag hebt en op het ocmw moet beroep doen (en zeg nooit nooit), geen beroep doen op het ocmw.
Terwijl de huurprijzen tegenwoordig de pan uit swingen, word je verplicht je huis te verkopen want "met de meerwaarde kan je ook enkele maanden verder...".
Moraal van het verhaal, als je in België woont heb je beter geen eigen woning zodat je van de sociale voorzieningen kan profiteren

* Ik ben momenteel inderdaad geen werkmens meer, tegen mijn zin maar dat doet niets terzake. Ik zweef nu ergens tussen werkloosheid en een uitkering van de mutualiteit, die het vertikt mij te aanvaarden als invalide, niettegenstaande mijn rugproblemen.
Meer dan waarschijnlijk komt hier ook mijn afkeer van bepaalde bevolkingsgroepen voor, die zo makkelijk beroep kunnen doen op de sociale voorzieningen in België terwijl ik moet procederen tegen de mutualiteit om (zeeeeeer misschien) mijn gelijk te halen.
Ik probeer mezelf en mijn standpunten niet goed te praten, iedereen heeft recht op een eigen mening, maar misschien helpt dit sommige mensen mijn bitterheid te verstaan.
Comment