Tweet
Ik ga akkoord dat men moet ophouden met het 'verzuren van de maatschappij' en dat men minder trammelant en verdachtmakerij moet beginnen omwille van fotografie.
Maar hier ben ik het per definitie mee oneens:
"Persoonlijk snap ik niet waarom mensen er een probleem mee zouden hebben als ze te zien zijn op internet. Op straat zijn ze tenslotte ook te zien."
Het verschil is dat dit een momentopname is, die 'blijvend' is, en dat ze uit de context wordt getrokken. Het is een beeld van een man op straat, geen 'man op straat'. Er is een verschil, en door ze op het internet te publiceren geef je er een andere waarde aan. Nu, dit hoeft niet te leiden tot negatieve reacties. Ik krijg persoonlijk regelmatig de vraag om originele foto's af te drukken of full-res door te sturen.
En een tijdje geleden had ik een voorontwerp van één van mijn café-posters klaar en daar had ik een foto van een dansend meisje, een habitué van dat café en mij goed bekend, maar één met van tijd wat streken, bij gebruikt. Toen ik haar zeer voorzichtig benaderde, was ze erg enthousiast, fier en wilde ze wel direct 3 kopies..
Maar had ze geweigerd, dan was het ook zo geweest hé.
Je mag er niet van uitgaan dat "alles mag". Door personen vast te leggen, grijp je op hun persoonlijke levenssfeer in, en niet iedereen heeft daar dezelfde opvattingen over. Het probleem bestaat dus als jouw opvatting verschilt met die van de afgebeelde persoon.
Maar hier ben ik het per definitie mee oneens:
"Persoonlijk snap ik niet waarom mensen er een probleem mee zouden hebben als ze te zien zijn op internet. Op straat zijn ze tenslotte ook te zien."
Het verschil is dat dit een momentopname is, die 'blijvend' is, en dat ze uit de context wordt getrokken. Het is een beeld van een man op straat, geen 'man op straat'. Er is een verschil, en door ze op het internet te publiceren geef je er een andere waarde aan. Nu, dit hoeft niet te leiden tot negatieve reacties. Ik krijg persoonlijk regelmatig de vraag om originele foto's af te drukken of full-res door te sturen.
En een tijdje geleden had ik een voorontwerp van één van mijn café-posters klaar en daar had ik een foto van een dansend meisje, een habitué van dat café en mij goed bekend, maar één met van tijd wat streken, bij gebruikt. Toen ik haar zeer voorzichtig benaderde, was ze erg enthousiast, fier en wilde ze wel direct 3 kopies..
Maar had ze geweigerd, dan was het ook zo geweest hé.
Je mag er niet van uitgaan dat "alles mag". Door personen vast te leggen, grijp je op hun persoonlijke levenssfeer in, en niet iedereen heeft daar dezelfde opvattingen over. Het probleem bestaat dus als jouw opvatting verschilt met die van de afgebeelde persoon.
Maar bv een candid shot, daar heb je de persoon het recht ontnomen om al dan niet akkoord te gaan om op de foto te gaan, laat staan om akkoord te gaan met publicatie waar die geen vat op heeft. Eigenlijk getuigt zoiets van weinig respect, hoe nobel je bedoelingen ook zijn, tenzij je die persoon alsnog achteraf aanspreekt. Vandaag bv werd ik aangeklampd door de bijklussende fotografen aan het hek van de Zoo die me niet loslieten vooraleer de foto genomen was. Ik ben dus 'genomen' door een pluschen beest en zijn buddy-fotografe. Bah! 
Gelukkig smijten ze die onverkochte foto's rap weg.
Comment