De meesten van ons zullen op de magische datum 09/01/09 wel naar buiten gettrokken zijn om verder te 'leren' fotograferen in de sneeuw. Maar mijn dochter ("stientje de ziener") van zeven ontdekte iets raars op een van de foto's na compressie.
Ik comprimeerde een bestand van 5 MB naar een kleine 200 kB en beide staan op [URL="http://www.logocom.be/pictures/man-vrouw/"]. Mijn twee dochters en ik bekeken de gecomprimeerde foto elk anders, maar het was het jongste van zeven dat meteen ontdekte dat er in de gecomprimeerde versie er een werkelijk wonderbaarlijk effect zat: Er zit een kringcompressie van ovaal luchtblauw (het typische luchtvervormingsverschijnsel bij comprimeren), maar met een middelpunt.
Nu gaat de vraag verder:
Wordt dit middelpunt veroorzaakt door primo de (instelbare) compressietechnieken en de algoritmes die eigen zijn aan het JPG-formaat? Maar waarom dan geen 'lagen'?
Komt het secundo van de variabiliteit van het zichtbare lichtspectrum (atmosfeer diffracteert in het blauwe spectrum) en is het dus echt natuurweergave in 'digitale ipv analoge' stappen? Maar stelt zich dan niet de volgende vraag waarom het centerpunt dan niet recht tegen de zon in (aan de schaduwen kun je de zonnestand zien), zoals een regenboog altijd als centerpunt onze eigen ogen zijn en de regenboog voor mijn dochter en mijzelf niets meer zijn is dan een gigantische weergave van de cameraprojectie uit onze ogen? Dit kan verklaren waarom er geen horizontale blauw-lagen zijn maar 'blauwovalen'.
Of is het tertio het fototoestel of de digitale opslagmethode? In dat geval geeft deze compressie een essentiële eigenschap van de Sony R1 of digitale vastlegging van licht vrij door de vloeiende weername te bruskeren in vaste 'shades'?
In elk geval vind ik dat de gecomprimeerde foto veel veel mooier is dan het origineel (pas op, normaal had ik deze foto geschrapt, we schrappen te weinig op onze digitale toestellen). De nog meer gecomprimeerde foto hieronder vind ik meer geslaagd maar dit is ter ontspanning verder.
Ik comprimeerde een bestand van 5 MB naar een kleine 200 kB en beide staan op [URL="http://www.logocom.be/pictures/man-vrouw/"]. Mijn twee dochters en ik bekeken de gecomprimeerde foto elk anders, maar het was het jongste van zeven dat meteen ontdekte dat er in de gecomprimeerde versie er een werkelijk wonderbaarlijk effect zat: Er zit een kringcompressie van ovaal luchtblauw (het typische luchtvervormingsverschijnsel bij comprimeren), maar met een middelpunt.
Nu gaat de vraag verder:
Wordt dit middelpunt veroorzaakt door primo de (instelbare) compressietechnieken en de algoritmes die eigen zijn aan het JPG-formaat? Maar waarom dan geen 'lagen'?
Komt het secundo van de variabiliteit van het zichtbare lichtspectrum (atmosfeer diffracteert in het blauwe spectrum) en is het dus echt natuurweergave in 'digitale ipv analoge' stappen? Maar stelt zich dan niet de volgende vraag waarom het centerpunt dan niet recht tegen de zon in (aan de schaduwen kun je de zonnestand zien), zoals een regenboog altijd als centerpunt onze eigen ogen zijn en de regenboog voor mijn dochter en mijzelf niets meer zijn is dan een gigantische weergave van de cameraprojectie uit onze ogen? Dit kan verklaren waarom er geen horizontale blauw-lagen zijn maar 'blauwovalen'.
Of is het tertio het fototoestel of de digitale opslagmethode? In dat geval geeft deze compressie een essentiële eigenschap van de Sony R1 of digitale vastlegging van licht vrij door de vloeiende weername te bruskeren in vaste 'shades'?
In elk geval vind ik dat de gecomprimeerde foto veel veel mooier is dan het origineel (pas op, normaal had ik deze foto geschrapt, we schrappen te weinig op onze digitale toestellen). De nog meer gecomprimeerde foto hieronder vind ik meer geslaagd maar dit is ter ontspanning verder.
Comment