Re: Mijn hobby heet "fotografie" of is het "laatste-model-hebberij"
Ik ben met fotograferen begonnen als 13jarige jongen met een EXA met manuele lichtmeter ( een soligor als ik me goed herinner ), en begon in zwart wit. De badkamer werd omgetoverd tot een donkere kamer (tot wanhoop van mijn ouders) en ik sleet uren in het 'duistere met de rode lamp'.... Tuurlijk kwijlde ik als ik al die prachtige foto's in de boekskes zag, ik wou dat ook kunnen. Verleden jaar ben ik ovegeschakeld op digitaal, deels omdat het niet meer te doen was om te blijven dia's nemen of kleurenprint....waar steek je het op de duur he. Trouwens, als ik bekijk wat ik aan diafilm aftrok op 14 dagen Zwitserland bv, dat kon dat makkelijk oplopen tot 20 films van 36, waarvan ik na inkaderen en triage nog niet de helft overhield. Idem voor de kleurenprints, waarvan je maar het resultaat zag na het dure afdrukken.....Nu is het een kwestie van deleten en verder doen tot het eindelijk min of meer behoorlijk opstaat....
En wat me het meeste plezier doet, is niet het hebben van een eindelijk gelukte foto, maar het proberen, het positie kiezen, het kijken, het in gedachten zien hoe het zou moeten zijn, het afdrukken.....en dan een warm gevoel hebben als het lukt....
meer moet dat niet zijn he
Ik ben met fotograferen begonnen als 13jarige jongen met een EXA met manuele lichtmeter ( een soligor als ik me goed herinner ), en begon in zwart wit. De badkamer werd omgetoverd tot een donkere kamer (tot wanhoop van mijn ouders) en ik sleet uren in het 'duistere met de rode lamp'.... Tuurlijk kwijlde ik als ik al die prachtige foto's in de boekskes zag, ik wou dat ook kunnen. Verleden jaar ben ik ovegeschakeld op digitaal, deels omdat het niet meer te doen was om te blijven dia's nemen of kleurenprint....waar steek je het op de duur he. Trouwens, als ik bekijk wat ik aan diafilm aftrok op 14 dagen Zwitserland bv, dat kon dat makkelijk oplopen tot 20 films van 36, waarvan ik na inkaderen en triage nog niet de helft overhield. Idem voor de kleurenprints, waarvan je maar het resultaat zag na het dure afdrukken.....Nu is het een kwestie van deleten en verder doen tot het eindelijk min of meer behoorlijk opstaat....
En wat me het meeste plezier doet, is niet het hebben van een eindelijk gelukte foto, maar het proberen, het positie kiezen, het kijken, het in gedachten zien hoe het zou moeten zijn, het afdrukken.....en dan een warm gevoel hebben als het lukt....
meer moet dat niet zijn he
Comment