Tweet
Re: Medewerkers gevraagd, dringend.
[QUOTE=BlueInk;3909605]
Ben al blij dat je kan lachen.
Zeer juist, 5/6R. Ik buig diep. Ik zie het alleen eenvoudiger : het is te bekijken als een serieschakeling van drie parallelschakelingen, één van 3, één van 6 en één van drie. In 2D dus en heel simpel, geen Kirchhoff nodig,een matrixanalyse, zelfs geen rekenmachine. En daar gaat het weer over die conceptie van een probleem, ik weet alleen niet waarom ik dat zie.
Maar geen vragen vervangen door andere vragen. Nog eerst die gouden kubus
Maar om nog even een verhaaltje te vertellen, ik had ooit een -nu oudere- collega die de Lectures on Physics van Richard Feynman formidabel eenvoudig geformuleerd vond, uiterst doorzichtig. Ikzelf geraak geen 20 blz ver.
Ik had hier een boek liggen betreft puzzels. Eén van die puzzels was een soort tangram waarbij je moest per 4 aaneenlijmde zeshoeken opbouwen tot een totaalfiguur. Wat me meteen opviel is dat ze geen perfecte driehoek voorstelden.
Je kan 4 6kanten op 7 verschillende manieren aan elkaar lijmen. 28 stuks heb je dus nodig. Ik naar de Brico om secondenlijm te gaan kopen, tesamen met zeskantmoeren.
Een perfecte 3hoek maak je met 7,6,5,4,3,2 en 1 moer, tesamen is dat 28. Na drie weken proberen kreeg ik dat nog altijd niet voor mekaar waardoor ik mezelf begon af te vragen "jamaar, is dat wel mogelijk"
Ik de wiskundigen geconfronteerd, iedereen behalve Herman. Zijn droge commentaar was : steek dat in een computer en je weet het meteen.
jamaar, hoe steek je zoiets in een computer ? De volgende minuut kon ik volgen, de tweede minuut al niet meer.
Als hij vanavond nog wat tijd had ging hij het "even in de computer invoeren". 's Anderendaags : hij had nog een minuut of twee tijd over en hij had "het in zijn computer ingevoerd". Eén blokje geraakte er niet in, hetgeen compleet overeenstemde met mijn ervaringen. Mijn vraag : "HOE STEEK JE ZOIETS IN EEN COMPUTER ?"
In het verleden was er de IBM quiz, de winnende klas kreeg een gratis trip naar New-York, dus alle hens aan dek. Voor de onmogelijke vragen gingen ze bij Herman en die loste dat toen (als hij zin had) in een onmogelijk tempo op.
Eén ervan was (ik graaf nu even in mijn geheugen) : een kosmisch driehoekig biljart met een zijde van 12345678901234567890 km. Waarin één biljartbal. De vraag was was op hoeveel manieren je die biljartbal kon wegstoten zodat hij na 12345678901234567890 botsen op dezelfde positie terecht kwam. Iedere wiskundige gaf forfait, dus dan maar naar Herman die dat op een formidabel eenvoudige manier heeft opgelost.
Toen ik nog automechaniek gaf moest ik vertellen dat een Wankelmotor een systeem was waarin een hypotrochidale rotor in een peritrochoidale of een epotrochiodale ruimte bewoog. Ik naar Herman om te weten wat het verschil was. Hij wist het niet juist maar hij had boeken liggen over trochoïdale ruimten. Wieniet ???
's Anderendaags kreeg ik een boek over trochoïden waar ik de ballen van begreep, ik heb dat uit beleefdheid een paar dagen bij me gehouden en een paar keer van voor naar achter gebladerd en terug. Dan terug gegeven.
Wat ik nooit ga vergeten is dat (Herman ging dikwijls naar Londen om op gebied van boeken van het laatste van het laatste op de hoogte te zijn) hij ooit boeken heeft gekocht over de string theorie en en hij wond daar geen doekjes rond ; "ik versta er geen snars van".
En toen dacht ik : oew, er nog een categorie hoger.
Zo leer je een belangrijke kwaliteit : nederigheid.
Ik hem hem ooit voor een probleem geplaatst waar hij geen antwoord op wist en dat ging over een formule die het aantal ketenisomeren kon bepalen van alkanen op basis van het aantal koolstoffen (misschien had hij er gewoon geen zin in)
Er is bekend dat Niels Bohr zowat de status had van een godheid die niet werd tegensproken, totdat hij op een congres werd aangesproken door een jong ventje. Dat ventje heette toevallig Richard Feynman. Bohr zelf heeft nog gevraagd wie dat ventje was dat hem durfde tegenspreken, de naam kende hij blijkbaar niet. Feynman heeft intussen ook zijn Nobelprijs binnen.
Maar eigenlijk wil ik je bedanken voor het kippengaasprobleem, ik geef geen Fysica meer (enkel chemie) maar ik denk dat enkele collega's je dankbaar gaan zijn. Alleen het probleem wat nader omschrijven want de pedagogische begeleider denkt sneller dan je zelf kan
[QUOTE=BlueInk;3909605]
Ben al blij dat je kan lachen.
Zeer juist, 5/6R. Ik buig diep. Ik zie het alleen eenvoudiger : het is te bekijken als een serieschakeling van drie parallelschakelingen, één van 3, één van 6 en één van drie. In 2D dus en heel simpel, geen Kirchhoff nodig,een matrixanalyse, zelfs geen rekenmachine. En daar gaat het weer over die conceptie van een probleem, ik weet alleen niet waarom ik dat zie.
Maar geen vragen vervangen door andere vragen. Nog eerst die gouden kubus
Maar om nog even een verhaaltje te vertellen, ik had ooit een -nu oudere- collega die de Lectures on Physics van Richard Feynman formidabel eenvoudig geformuleerd vond, uiterst doorzichtig. Ikzelf geraak geen 20 blz ver.
Ik had hier een boek liggen betreft puzzels. Eén van die puzzels was een soort tangram waarbij je moest per 4 aaneenlijmde zeshoeken opbouwen tot een totaalfiguur. Wat me meteen opviel is dat ze geen perfecte driehoek voorstelden.
Je kan 4 6kanten op 7 verschillende manieren aan elkaar lijmen. 28 stuks heb je dus nodig. Ik naar de Brico om secondenlijm te gaan kopen, tesamen met zeskantmoeren.
Een perfecte 3hoek maak je met 7,6,5,4,3,2 en 1 moer, tesamen is dat 28. Na drie weken proberen kreeg ik dat nog altijd niet voor mekaar waardoor ik mezelf begon af te vragen "jamaar, is dat wel mogelijk"
Ik de wiskundigen geconfronteerd, iedereen behalve Herman. Zijn droge commentaar was : steek dat in een computer en je weet het meteen.
jamaar, hoe steek je zoiets in een computer ? De volgende minuut kon ik volgen, de tweede minuut al niet meer.
Als hij vanavond nog wat tijd had ging hij het "even in de computer invoeren". 's Anderendaags : hij had nog een minuut of twee tijd over en hij had "het in zijn computer ingevoerd". Eén blokje geraakte er niet in, hetgeen compleet overeenstemde met mijn ervaringen. Mijn vraag : "HOE STEEK JE ZOIETS IN EEN COMPUTER ?"
In het verleden was er de IBM quiz, de winnende klas kreeg een gratis trip naar New-York, dus alle hens aan dek. Voor de onmogelijke vragen gingen ze bij Herman en die loste dat toen (als hij zin had) in een onmogelijk tempo op.
Eén ervan was (ik graaf nu even in mijn geheugen) : een kosmisch driehoekig biljart met een zijde van 12345678901234567890 km. Waarin één biljartbal. De vraag was was op hoeveel manieren je die biljartbal kon wegstoten zodat hij na 12345678901234567890 botsen op dezelfde positie terecht kwam. Iedere wiskundige gaf forfait, dus dan maar naar Herman die dat op een formidabel eenvoudige manier heeft opgelost.
Toen ik nog automechaniek gaf moest ik vertellen dat een Wankelmotor een systeem was waarin een hypotrochidale rotor in een peritrochoidale of een epotrochiodale ruimte bewoog. Ik naar Herman om te weten wat het verschil was. Hij wist het niet juist maar hij had boeken liggen over trochoïdale ruimten. Wie
niet ??? 's Anderendaags kreeg ik een boek over trochoïden waar ik de ballen van begreep, ik heb dat uit beleefdheid een paar dagen bij me gehouden en een paar keer van voor naar achter gebladerd en terug. Dan terug gegeven.
Wat ik nooit ga vergeten is dat (Herman ging dikwijls naar Londen om op gebied van boeken van het laatste van het laatste op de hoogte te zijn) hij ooit boeken heeft gekocht over de string theorie en en hij wond daar geen doekjes rond ; "ik versta er geen snars van".
En toen dacht ik : oew, er nog een categorie hoger.
Zo leer je een belangrijke kwaliteit : nederigheid.
Ik hem hem ooit voor een probleem geplaatst waar hij geen antwoord op wist en dat ging over een formule die het aantal ketenisomeren kon bepalen van alkanen op basis van het aantal koolstoffen (misschien had hij er gewoon geen zin in)
Er is bekend dat Niels Bohr zowat de status had van een godheid die niet werd tegensproken, totdat hij op een congres werd aangesproken door een jong ventje. Dat ventje heette toevallig Richard Feynman. Bohr zelf heeft nog gevraagd wie dat ventje was dat hem durfde tegenspreken, de naam kende hij blijkbaar niet. Feynman heeft intussen ook zijn Nobelprijs binnen.
Maar eigenlijk wil ik je bedanken voor het kippengaasprobleem, ik geef geen Fysica meer (enkel chemie) maar ik denk dat enkele collega's je dankbaar gaan zijn. Alleen het probleem wat nader omschrijven want de pedagogische begeleider denkt sneller dan je zelf kan
Comment