Wie ze al heeft gehad weet het wel: een Niercrisis is een heel pijnlijke bedoening.
Ik kan er sedert zaterdag ll. al voor de 4de keer van meespreken. Ik ben wat je noemt: een "ervaringsdeskundige"
Tot de vorige keer, nu zo'n 5 jaar geleden, zat er voor mij elke keer niks anders op dan binnen te gaan op spoed en aan het infuus met pijnstillers.
En daarna "onder het mes".
Vorige keer lukte dàt zelfs niet en kreeg ik een stent geplaatst om de nierkelk open te houden, in de hoop dat zo het steentje vrijkwam en op natuurlijke wijze naar buiten kwam.
Bij mij stootte de stent na een week af en werd ik dus nog een keer op de operatietafel gelegd om de steentjes "af te halen"...
Dus zoals gezegd, zaterdagavond ll. begonnen de "weeën" opnieuw en werd ik zoals gewoonlijk naar de spoed gebracht door mijn vrouw.
Na het stillen van de pijn leek het ergste achter de rug en werd ik naar huis gestuurd.
's anderendaags viel het al bij al goed mee, ik had geen last meer.
Maandagavond ging ik naar de bloedgift van het RK. Toen de dokter mijn invulblad doornam merkte hij op dat ik een middeltje nam om het uitplassen van nierstenen te bevorderen.
Mag ik je es een goeie raad geven die ik van een oud buurvrouwtje heb gehoord vroeg ie??
Ja hoor, dat mocht hij zeker. Baatte het niet, het schaadde niet, dacht ik zo.
Wel zei ie: laat het vrouwtje een soepje maken van de draadworteltjes van preistengels (ja hoor: dat wat je normaal wegsnijdt en op de composthoop gooit!!)
Eerst keek ik nogal sceptisch in zijn richting, maar hij beweerde dat hij al talloze mensen had geholpen en dat succes was gegarandeerd...
Dus, zo gezegd zo gedaan.
Resultaat:
Dinsdagvoormiddag een eerste steentje uitgeplast (3mm)
Van namiddag een tweede steentje uitgeplast (4.5mm)
En dat allemaal quasi pijnloos, alléé het uitplassen dan toch. de crisissen moet je wél nog steeds te lijf gaan met Voltaren oid.
Ik hoop dat ik "de lijders" onder jullie heb geholpen.
Hoor ik het van jullie?
Ik kan er sedert zaterdag ll. al voor de 4de keer van meespreken. Ik ben wat je noemt: een "ervaringsdeskundige"

Tot de vorige keer, nu zo'n 5 jaar geleden, zat er voor mij elke keer niks anders op dan binnen te gaan op spoed en aan het infuus met pijnstillers.
En daarna "onder het mes".
Vorige keer lukte dàt zelfs niet en kreeg ik een stent geplaatst om de nierkelk open te houden, in de hoop dat zo het steentje vrijkwam en op natuurlijke wijze naar buiten kwam.
Bij mij stootte de stent na een week af en werd ik dus nog een keer op de operatietafel gelegd om de steentjes "af te halen"...
Dus zoals gezegd, zaterdagavond ll. begonnen de "weeën" opnieuw en werd ik zoals gewoonlijk naar de spoed gebracht door mijn vrouw.
Na het stillen van de pijn leek het ergste achter de rug en werd ik naar huis gestuurd.
's anderendaags viel het al bij al goed mee, ik had geen last meer.
Maandagavond ging ik naar de bloedgift van het RK. Toen de dokter mijn invulblad doornam merkte hij op dat ik een middeltje nam om het uitplassen van nierstenen te bevorderen.
Mag ik je es een goeie raad geven die ik van een oud buurvrouwtje heb gehoord vroeg ie??
Ja hoor, dat mocht hij zeker. Baatte het niet, het schaadde niet, dacht ik zo.
Wel zei ie: laat het vrouwtje een soepje maken van de draadworteltjes van preistengels (ja hoor: dat wat je normaal wegsnijdt en op de composthoop gooit!!)
Eerst keek ik nogal sceptisch in zijn richting, maar hij beweerde dat hij al talloze mensen had geholpen en dat succes was gegarandeerd...
Dus, zo gezegd zo gedaan.
Resultaat:
Dinsdagvoormiddag een eerste steentje uitgeplast (3mm)
Van namiddag een tweede steentje uitgeplast (4.5mm)
En dat allemaal quasi pijnloos, alléé het uitplassen dan toch. de crisissen moet je wél nog steeds te lijf gaan met Voltaren oid.
Ik hoop dat ik "de lijders" onder jullie heb geholpen.
Hoor ik het van jullie?
Comment