Welkom! Ben je al een geregistreerd forumlid, log dan in met de knop Inloggen of registreren uiterst rechts bovenaan je scherm. Is dit je eerste bezoek Om berichten te bekijken selecteer je een forum in het onderstaande overzicht. Om zelf berichten te plaatsen moet je je eerst (gratis) registreren: klik daarom op Registreer.
SAVE THE DATE! Fotoshoot Dress to Impress in Herentals op 14 december 2024. Binnenkort meer informatie.
Ik heb het voorbije half uur (en zelfs langer) deze thread doorgelezen en doorgelezen, en daarbij heel zinnige en veel minder zinnige dingen gelezen. Ik ga proberen iets toe te voegen dat ik in geen enkele post heb gezien, maar die wel de kern van het digitale verhaal samenvat: het lineaire gamma.
In één van de posts wordt er verwezen naar de kleurresolutie (vaak de kleurdiepte genoemd) van jpg versus camera raw. Summier samengevat kunnen we stellen dat een jpg ons een grijswaardenpallet oplevert van 256 waarden per kanaal (8 bit) en dat een camera raw MINSTENS (bij 12 bit) 4096 grijswaarden per kanaal oplevert.
Het principe van het lineaire gamma betekent dat de hoge lichten met de helft van het aantal beschikbare grijswaarden gaan lopen, in het geval van een jpg opname met 128 en van een camera raw met 2048. De onderwerpspartijen, die exact één stop minder helder zijn dan de hoge lichten, krijgen de helft van het aantal grijswaarden van de hoge lichten: 64 (jpg) versus 1024 (camera raw). Dit watervalsysteem gaat zo verder bergafwaarts, voor zover de sensor dynamisch bereik vertoont.
Stel dat een sensor een dynamisch bereik heeft van 6 stops (wat een gemiddelde waarde is), dan betekent dit dat bij een jpg opname de hoge lichten 128 grijswaarden krijgen en de zes stops minder heldere schaduwpartijen... 4 grijswaarden. Bij camera raw: 2048 voor de hoge lichten en 64 grijswaarden voor de schaduwpartijen. Deze verhouding wordt omschreven als het lineaire gamma.
Conclusie 1: met camera raw beschikt de fotograaf over een veel ruimer pallet om de opname mee "te bemonsteren".
Conclusie 2: digitaal betalen schaduwpartijen altijd de prijs voor de lineaire strijd inzake grijswaarden (ik laat hier HDR technieken even buiten beschouwing).
Laatste opmerking: camera raw is niet meer of niet minder dan het digitale negatief (niet verwarren aub met de commerciële benaming DNG van Adobe ;-) ). Dus, als je camera het toelaat in camera raw te werken... doe dat dan. Elke keer er betere en verfijndere raw-convertors op de markt worden gebracht, kan je deze loslaten op je oude camera raw bestanden. Dat mag je met jpg vergeten.
Tijdverlies? Hoe lang duurde het vroeger toen we op kleuremulsies werkte, het filmpje binnenbrachten bij de fotovakhandel voor een C-41 ontwikkeling (om het maar een naam te geven)?
Ik heb één opmerking gelezen die ik hier graag herhaal omdat ik ze mee onderschrijf: investeer tijd in de cadrage, dat bespaart tijd in Photoshop.
Voor de rest lijkt me dit een leuke thread. Oh ja, wat de juiste belichting betreft: basis via lichtmeting (18%), dan een beetje kijken wààr je meet, en dan een techniek toepassen die luistert naar de naam "expose to the right". Google maar eens naar een artikel van de hand van Bruce Fraser: de hoge lichten stemmen overeen met een maximale lading (op het histogram de rechterzijde). Zodoende wordt ruis tot een minimum herleidt.
Lap, en nu word ik afgeschoten zekers? ;-)
Heel erg enorm hartelijk bedankt voor deze wetenschappelijke benadering van wat ik hier al heel lang duidelijk probeer te maken. Ik ben niet zo'n wetenschapper. Ik neem de wetenschappelijke theorie van iemand waarvan ik denk dat die geen onzin vertelt, en daar leid ik vanalles uit af, en uiteindelijk toont mijn resultaat mij dat wat ik denk al dan niet klopt. Ik kan dat in mijn bewoordingen uitleggen, maar hoe dat wetenschappelijk in elkaar zit, kan ik niet zeggen.
Om kort te gaan: deze post verwoordt op een wetenschappelijke manier van a tot z wat ik bedoel.
@StoneFree: ik neem aan dat je een positieve lap bedoelt? ;-)))
Ik heb je link gevolgd, en wil toch duidelijk stellen dat een digitale opname, op het niveau van de opgebouwde ladingen en de daarvan afgeleide spanningen en binaire codes (dus voordat aan de hand van het Bayer filter een demozaikering volgt) wel degelijk een gamma heeft.
Als we vergelijken met de analoge fotografie: de belichting levert het latente beeld op dat pas zichtbaar wordt na ontwikkeling en fixering. Het gamma kan pas worden gemeten wanneer het negatief ontwikkeld is, en is in feite empirisch: alleen al de temperatuur van ontwikkeling of het type ontwikkelaar kan een invloed hebben op de uiteindelijke gammawaarde. De "analoge" gammawaarde is echter niet lineair: een verdubbeling van de belichtingsdosis resulteert niet noodzakelijkerwijze in een verdubbeling van de zwarting of densiteit, gemeten op het negatief.
Daartegenover staat het lineaire gamma, zoals ik reeds omschreef in mijn vorige post. Ik begrijp wel wat je bedoelt met de praktische keuze jpg vs camera raw.
@ SimplePhotography: ik probeer steeds het wetenschappelijke om te buigen in "huis tuin en keuken terminologie". Zo is de drempel veel lager, en worden de zaken misschien eindelijk eens bij de juiste naam genoemd.
Maar nogmaals, deze thread behandelt een zeer belangrijk item binnen de digitale fotografie. Ik zeg vaak tegen studenten dat iemand met een analoge fotografische vorming, die blind digitaal gaat met toepassing van de analoge regels, uiteraard een (goede) fotograaf blijft, maar mogelijk een heel stuk potentieel van het digitale medium ongebruikt laat. Vandaar het belang van de principes "lineaire gamma" en "expose to the right".
Ik heb het voorbije half uur (en zelfs langer) deze thread doorgelezen en doorgelezen, en daarbij heel zinnige en veel minder zinnige dingen gelezen. Ik ga proberen iets toe te voegen dat ik in geen enkele post heb gezien, maar die wel de kern van het digitale verhaal samenvat: het lineaire gamma.
In één van de posts wordt er verwezen naar de kleurresolutie (vaak de kleurdiepte genoemd) van jpg versus camera raw. Summier samengevat kunnen we stellen dat een jpg ons een grijswaardenpallet oplevert van 256 waarden per kanaal (8 bit) en dat een camera raw MINSTENS (bij 12 bit) 4096 grijswaarden per kanaal oplevert.
Het principe van het lineaire gamma betekent dat de hoge lichten met de helft van het aantal beschikbare grijswaarden gaan lopen, in het geval van een jpg opname met 128 en van een camera raw met 2048. De onderwerpspartijen, die exact één stop minder helder zijn dan de hoge lichten, krijgen de helft van het aantal grijswaarden van de hoge lichten: 64 (jpg) versus 1024 (camera raw). Dit watervalsysteem gaat zo verder bergafwaarts, voor zover de sensor dynamisch bereik vertoont.
Stel dat een sensor een dynamisch bereik heeft van 6 stops (wat een gemiddelde waarde is), dan betekent dit dat bij een jpg opname de hoge lichten 128 grijswaarden krijgen en de zes stops minder heldere schaduwpartijen... 4 grijswaarden. Bij camera raw: 2048 voor de hoge lichten en 64 grijswaarden voor de schaduwpartijen. Deze verhouding wordt omschreven als het lineaire gamma.
Conclusie 1: met camera raw beschikt de fotograaf over een veel ruimer pallet om de opname mee "te bemonsteren".
Conclusie 2: digitaal betalen schaduwpartijen altijd de prijs voor de lineaire strijd inzake grijswaarden (ik laat hier HDR technieken even buiten beschouwing).
Laatste opmerking: camera raw is niet meer of niet minder dan het digitale negatief (niet verwarren aub met de commerciële benaming DNG van Adobe ;-) ). Dus, als je camera het toelaat in camera raw te werken... doe dat dan. Elke keer er betere en verfijndere raw-convertors op de markt worden gebracht, kan je deze loslaten op je oude camera raw bestanden. Dat mag je met jpg vergeten.
Tijdverlies? Hoe lang duurde het vroeger toen we op kleuremulsies werkte, het filmpje binnenbrachten bij de fotovakhandel voor een C-41 ontwikkeling (om het maar een naam te geven)?
Ik heb één opmerking gelezen die ik hier graag herhaal omdat ik ze mee onderschrijf: investeer tijd in de cadrage, dat bespaart tijd in Photoshop.
Voor de rest lijkt me dit een leuke thread. Oh ja, wat de juiste belichting betreft: basis via lichtmeting (18%), dan een beetje kijken wààr je meet, en dan een techniek toepassen die luistert naar de naam "expose to the right". Google maar eens naar een artikel van de hand van Bruce Fraser: de hoge lichten stemmen overeen met een maximale lading (op het histogram de rechterzijde). Zodoende wordt ruis tot een minimum herleidt.
Lap, en nu word ik afgeschoten zekers? ;-)
Bedankt voor je uiteenzetting, ik ga ze morgen nog enkele keren lezen. en hopen dat het dan elke keer wat duidelijker wordt
@StoneFree: ik neem aan dat je een positieve lap bedoelt? ;-)))
Ik heb je link gevolgd, en wil toch duidelijk stellen dat een digitale opname, op het niveau van de opgebouwde ladingen en de daarvan afgeleide spanningen en binaire codes (dus voordat aan de hand van het Bayer filter een demozaikering volgt) wel degelijk een gamma heeft.
Als we vergelijken met de analoge fotografie: de belichting levert het latente beeld op dat pas zichtbaar wordt na ontwikkeling en fixering. Het gamma kan pas worden gemeten wanneer het negatief ontwikkeld is, en is in feite empirisch: alleen al de temperatuur van ontwikkeling of het type ontwikkelaar kan een invloed hebben op de uiteindelijke gammawaarde. De "analoge" gammawaarde is echter niet lineair: een verdubbeling van de belichtingsdosis resulteert niet noodzakelijkerwijze in een verdubbeling van de zwarting of densiteit, gemeten op het negatief.
Daartegenover staat het lineaire gamma, zoals ik reeds omschreef in mijn vorige post. Ik begrijp wel wat je bedoelt met de praktische keuze jpg vs camera raw.
@ SimplePhotography: ik probeer steeds het wetenschappelijke om te buigen in "huis tuin en keuken terminologie". Zo is de drempel veel lager, en worden de zaken misschien eindelijk eens bij de juiste naam genoemd.
Maar nogmaals, deze thread behandelt een zeer belangrijk item binnen de digitale fotografie. Ik zeg vaak tegen studenten dat iemand met een analoge fotografische vorming, die blind digitaal gaat met toepassing van de analoge regels, uiteraard een (goede) fotograaf blijft, maar mogelijk een heel stuk potentieel van het digitale medium ongebruikt laat. Vandaar het belang van de principes "lineaire gamma" en "expose to the right".
Mag ik eens vragen wat jij doceert dan?
Ik verkondig hier al maandenlang dat je in de analoge fotografie tracht een zo mooi mogelijk belichte foto te maken, en dat mensen die dat digitaal op dezelfde manier blijven doen, een hele hoop informatie in de vuilnisbak gooien.
Mijn werkwijze is inderdaad 'exposure to the right', of in simpele bewoordingen: bits vangen! De preview op het schermpje van je camera lijkt nergens op, en je camera protesteert hevig tegen al die 'overbelichting', maar gelukkig weten wij het beter dan de camera. Achteraf op de PC kan je je geluk niet op, want je foto wordt ineens rijk aan kleuren, er is meer detail te zien, en met de huidige software krijg je vanzelf ook al een groter dynamisch bereik.
In veel gevallen maak ik van veel foto's een HDR omdat bereik nog groter te maken. Dat gaat goed, op voorwaarde dat je inderdaad alle bits gevangen hebt die je kon vangen. Anders krijg je geen realistische foto als resultaat.
jammer genoeg krijg je met het samenvoegen van de bestanden die je uit die ene RAW hebt gehaald toch ongewenste effecten. Niet te zien voor een leek, maar iemand die er wat van kent ziet het toch wel.
Ik ben momenteel met iemand van BD aan een discussie (nou ja, geen discussie eigenlijk) bezig over hoe dat dynamisch bereik nu eigenlijk in elkaar zit.
Daaruit kwam het idee om te onderzoeken of het op de één of andere manier mogelijk is om dat volle dynamisch bereik in een RAW-bestand er ineens uit te halen en in één foto te stoppen. Da's de volgende stap.
Om maar te zeggen: degenen die mij hier altijd tegenspreken, snappen waarschijnlijk niet wat ik bedoel. Hopelijk zet een bijkomende technische verklaring wél zoden aan de dijk.
Oorspronkelijk geplaatst door SimplephotographyBekijk bericht
Mag ik eens vragen wat jij doceert dan?
Ik verkondig hier al maandenlang dat je in de analoge fotografie tracht een zo mooi mogelijk belichte foto te maken, en dat mensen die dat digitaal op dezelfde manier blijven doen, een hele hoop informatie in de vuilnisbak gooien.
Mijn werkwijze is inderdaad 'exposure to the right', of in simpele bewoordingen: bits vangen! .
Het is leuk dat je dit al maanden verkondigd, alleen zullen het velen niet helemaal met je eens zijn.
Ik kom uit de analoge wereld en waarschijnlijk moest jij nog geboren worden toen ik mijn eerste rolletjes volschoot.
Ik werk nog steeds op de oude manier van fotograferen, alleen gebruik ik zoveel mogelijk de nieuwe snufjes die de camera mij aanreikt.
Je hebt het maar steeds over bits vangen welnu een goed belichte foto heeft veel bits.
Een slecht belichte foto heeft weinig bits en dit kun je wel opvangen in de PC echter het is niet de juiste manier van werken.
Je mag mij rustig even aangeven waar mijn foto's niet in voldoen.
Heb ik te weinig detail, zijn ze uitgebrand, zijn de kleuren niet goed etc.
Ik wil graag iets bijleren zeker als iemand schrijft dat de oude manier van fotograferen niet goed is.
Moest mijn reflex RAW + JPG in fine kwaliteit aankunnen dan zou ik daar constant op werken. Met uitzondering van de momenten waar snelheid ook van belang is (wegschrijven van de bestanden).
Waarom? Om alle JPGs te evalueren. Als er een tussen zit die knap is maar waarbij ik bijvoorbeeld de belichting verkeerd ingeschat heb, dan kan ik nog naar de RAW zien of ik daar iets van kan maken.
Van de geslaagde foto's zondermeer gaat RAW versie de prullenbak in. Heb ik verder niets aan.
Ma ja mijn reflex kan het niet . Dus ik neem meestal in JPG tenzij het echt belangrijk is, of moeilijke omstandigheden. Dan ga ik ook alleen gaan converteren volgens de camerainstellingen in batch. Om daarna alsnog de JPGs te evalueren en mss dat ik es een foto probeer te redden ja, maar das eerder zeldzaam (wegsmijten is makkelijker ).
Mijn ervaring is dat je wel een tikkeltje mag overbelichten (1/3 a 1/2 stop in RAW), maar meer dan dat komt het resultaat toch niet ten goede
Ik hou me ook sinds een tijd bezig met het zogenaamde ' rechts belichten' en ik moet zeggen dat 1/2 stop overbelichten meestal veeeel te weinig is om rechts te belichten.
@ SimplePhotography: ik doceer analoge fotografie, digitale beeldvorming en forensische beeldvorming. Ben zelf fotograaf van opleiding, en nog opgegroeid en opgeleid in het analoge. Als job doe ik iets CSI-achtigs en ben héél erg geinteresseerd in de authenticiteit van het digitale beeld.
@ Mexicano: je mag idd zelfs tot 2/3 à 1 stop overbelichten (op voorwaarde dat je in raw werkt). In de camera raw convertor kan je dit meestal wel recupereren. Mààr: het blijft proberen en testen. Bij belangrijke shoots werk ik toch nog steeds in bracketing.
@ antoine: ik weet niet welke discussie er tussen u en SP gegroeid (of vergroeid) is, maar je opmerking over het feit dat hij nog niet geboren was op het moment dat jij al je eerste rolletjes volschoot vind ik niet relevant en spijtig.
Als ik nieuwe collega's krijg, die pas van de fotoschool komen, sta ik volledig open voor hun ideëen en technieken. En zij hebben TOTAAL geen analoge ervaring meer.
En toch is de omschrijving die SimplePhotography gebruikt ("het vangen van bits") naar mijn gevoel OK: in de analoge fotografie volgt er na de ontwikkeling van het negatief nog de positief doka. Dat heb je niet meer in de digitale wereld. Bovendien is er een wezenlijk verschil inzake registratie van schaduwpartijen. Het komt er dus idd WEL op aan om je bits zo goed mogelijk aan te spreken. En dat doe je door je signaal maximaal uit te sturen: dit resulteert in twee grote voordelen, namelijk:
- bij max signaal zal je ruis minimaal zijn (en dus minder of niet zichtbaar)
- je grijswaarden worden optimaal verdeeld over de 8, 12, 14 of 16 bits van je bestand
Als ik het mag vergelijken met een emmer water: in de analoge fotografie konden we het ons vaak permitteren om de emmer niet volledig te vullen (we konden immers nog héél wat truuken uithalen in de doka). Bij de digitale moet je er integendeel voor zorgen dat de emmer NET NIET OVERLOOPT.
@ antoine: "een goed belichte foto heeft veel bits". Dat hangt er vanaf hoe je dat benadert. Eenvoudig voorbeeld zou een low key opname kunnen zijn, waar de analoog gevormde fotograaf graag doortekening ziet in zone 2, 3 en 4. Als je diezelfde renedering digitaal toepast zit je met té weinig signaal en té veel ruis. Je bovenste bits worden niet aangesproken en je schaduwpartijen (ja, diegene waarmee je je lowkey opname samenstelt) krijgen zéér weinig (in feite véél te weinig) grijswaarden.
@ SimplePhotography: nog één ding over de preview. Hou voor "expose to the right" rekening met het feit dat je naar het histogram van een jpg kijkt, zelfs als je in raw schiet. Daardoor kan het wel gebeuren dat wat op het histogram net overbelicht lijkt, uiteindelijk in ACR mooi volgeladen is.
Nogmaals @ antoine en @ simplephotography: ik ken jullie voorgaande discussies of standpunten niet, maar je kan steeds van elkaar bijleren.
@mel7: ik vermoed dat jouw ervaring een gevolg is van het feit dat je TE blind je lichtmeter volgt. Je moet weten dat een lichtmeter alles reduceert naar een gemiddelde reflectiefactor van 18%. Dus, als jij meet op een wit vlak zal het resultaat een grijs vlak (18% reflectie) zijn, en zit je dus met een feitelijke onderbelichting.
(typische voorbeeld: foto van sneeuwlandschap. Als je dit tov je lichtmeter 2 stops overbelicht zit je al véél dichter in de buurt van de realiteit).
Andersom: als je meet op een zwart vlak zal het resultaat OOK een grijs vlak (18% reflectie) zijn, en zit je dus met een feitelijke overbelichting. Daarom schreef ik in mijn eerste post van deze thread ook: basis is steeds je lichtmeter (18%) maar kijk daarna wààr je meet + combineer dit met "expose to the right".
Er zullen er altijd zijn die het niet met me eens zijn. Gelukkig is dat niet meteen mijn probleem. Ik kom ook uit de analoge wereld, maar vermoedelijk staan we gelijk als we het over digitale fotografie hebben.
Ik gebruikte ook de oude manier van fotograferen, tot ik bij mezelf dacht dat ik niet goed bezig was. Want uiteindelijk is zo'n RAW niet meer dan een emmer vol bits en een zakje met wat instellingen, waarmee je kan doen wat je wil. Het lijkt me logisch dat meer bits ook een positieve invloed heeft op het eindresultaat: de foto.
je hebt gelijk als je zegt dat een goed belichte foto veel bits heeft, maar wat is een goed belichte foto... voor mij is dat een foto waar je het aantal mogelijke bits maximaliseert... exposure to the right dus. Daarin zit meer dynamisch bereik, meer detail en meer kleurvariatie. Meer van alles. Voor mij is het dus zeker wel de juiste manier van werken om mijn emmer tot de rand te vullen.
Want die RAW is NIET mijn foto. Dat is mijn negatief. En hoe meer detail in dat negatief zit, hoe meer ervan uiteindelijk in mijn foto terecht komt. Lijkt me duidelijk. Die preview op je camera dient op dat moment nergens meer voor, want dat is maar een interpretatie van hoe het zou zijn als je meteen de foto maakt. Ik 'ontwikkel' dus mijn negatief in Lightroom, en het resultaat is altijd beter dan als ik mijn foto op de 'analoge' manier belicht. Het vereist natuurlijk een open geest en je moet wel een klik maken.
Ik ga je ook helemaal niet aangeven waarin jouw foto's niet zouden voldoen, want dat is niet belangrijk. Dit is MIJN theorie die je al dan niet aanneemt. Ik word er niet beter of slechter van als je dat niet doet. Als ze voor jou voldoen, dat moet dat volstaan.
Ik zeg ook helemaal niet dat de oude manier niet goed is, maar je kan er op deze manier meer uithalen. Wil je dat niet: geen probleem. Ieder zijn manier.
Het is leuk dat je dit al maanden verkondigd, alleen zullen het velen niet helemaal met je eens zijn.
Ik kom uit de analoge wereld en waarschijnlijk moest jij nog geboren worden toen ik mijn eerste rolletjes volschoot.
Ik werk nog steeds op de oude manier van fotograferen, alleen gebruik ik zoveel mogelijk de nieuwe snufjes die de camera mij aanreikt.
Je hebt het maar steeds over bits vangen welnu een goed belichte foto heeft veel bits.
Een slecht belichte foto heeft weinig bits en dit kun je wel opvangen in de PC echter het is niet de juiste manier van werken.
Je mag mij rustig even aangeven waar mijn foto's niet in voldoen.
Heb ik te weinig detail, zijn ze uitgebrand, zijn de kleuren niet goed etc.
Ik wil graag iets bijleren zeker als iemand schrijft dat de oude manier van fotograferen niet goed is.
Ik hou me ook sinds een tijd bezig met het zogenaamde ' rechts belichten' en ik moet zeggen dat 1/2 stop overbelichten meestal veeeel te weinig is om rechts te belichten.
Je laat hier één belangrijk element weg om dit in te kunnen schatten: 1/2 stop overbelichten is te weinig... maar waarop belicht je dan? als je dan op de lucht belicht, dan zal het inderdaad te weinig zijn. Belicht je op je donkerste vlak in je compositie, dan is het misschien teveel.
Ik stel mijn belichting 1 stop naar boven bij en belicht vervolgens iets lichter dan het gemiddelde in mijn compositie. Vaak is dat mijn eigen hand.
@ SimplePhotography: ik doceer analoge fotografie, digitale beeldvorming en forensische beeldvorming. Ben zelf fotograaf van opleiding, en nog opgegroeid en opgeleid in het analoge. Als job doe ik iets CSI-achtigs en ben héél erg geinteresseerd in de authenticiteit van het digitale beeld.
Als ik nieuwe collega's krijg, die pas van de fotoschool komen, sta ik volledig open voor hun ideëen en technieken. En zij hebben TOTAAL geen analoge ervaring meer.
@ SimplePhotography: nog één ding over de preview. Hou voor "expose to the right" rekening met het feit dat je naar het histogram van een jpg kijkt, zelfs als je in raw schiet. Daardoor kan het wel gebeuren dat wat op het histogram net overbelicht lijkt, uiteindelijk in ACR mooi volgeladen is.
Nogmaals @ antoine en @ simplephotography: ik ken jullie voorgaande discussies of standpunten niet, maar je kan steeds van elkaar bijleren.
Andersom: als je meet op een zwart vlak zal het resultaat OOK een grijs vlak (18% reflectie) zijn, en zit je dus met een feitelijke overbelichting. Daarom schreef ik in mijn eerste post van deze thread ook: basis is steeds je lichtmeter (18%) maar kijk daarna wààr je meet + combineer dit met "expose to the right".
Eerste alinea:
Ik heb me er nooit rekenschap van gegeven dat ik naar het histogram van de preview keek, maar door veel proberen ben ik er wel achter hoeveel meer ik mijn histogram naar rechts mag duwen om op de PC een maximaal resultaat te krijgen. Mijn manier (TOTAAL niet wetenschappelijk maar razend effectief) om te zien of die overbelichte preview toch detail bevat, is onder een scherpe hoek naar mijn LCD te kijken. Hoe scherper de hoek, hoe donkerder het beeld. Zo zie ik dadelijk of ik puur wit heb of niet. Dat wordt dan namelijk egaal grijs. Dat in geval mijn histogram te weinig duidelijkheid biedt.
Mijn ervaringen zijn dus totaal niet op wetenschappelijke gronden gebaseerd, maar puur op mijn eigen empirisch onderzoek, zeg maar. Enfin: het werkt, en dat telt voor mij. Ik ben blij dat jij er bent om het in tastbaar bewijsmateriaal om te zetten.
Tweede alinea:
Zeker wel. Ik leer meer bij van beginnende fotografen dan van ouwe rotten die hun eigen methodes hebben en daaraan vasthouden. Beginnende fotografen hebben een frisse kijk op de zaken en reiken je dikwijls andere invalshoeken aan om naar iets te kijken. Zeker op creatief vlak.
derde alinea:
het is een kwestie van zoeken wat je het beste ligt. Sommigen zullen misschien graag hun belichtingscompensatie naar beneden bijstellen en op lucht meten, en anderen stellen de compensatie naar boven bij en meten weer op iets anders, met potentieel hetzelfde resultaat.
Ik stel één stop naar boven bij en meet op iets dat iets boven het gemiddelde licht in mijn compositie ligt. Asfalt is daar goed voor, gras ook, en je hand ook. je hand kan je zo houden dat er meer of minder licht op valt, en heb je dus flexibiliteit. Ik heb me ook laten wijsmaken dat onze huidskleur die 18% grijs vrij goed benadert.
Oorspronkelijk geplaatst door SimplephotographyBekijk bericht
Je laat hier één belangrijk element weg om dit in te kunnen schatten: 1/2 stop overbelichten is te weinig... maar waarop belicht je dan? als je dan op de lucht belicht, dan zal het inderdaad te weinig zijn. Belicht je op je donkerste vlak in je compositie, dan is het misschien teveel.
Ik stel mijn belichting 1 stop naar boven bij en belicht vervolgens iets lichter dan het gemiddelde in mijn compositie. Vaak is dat mijn eigen hand.
ok, maar als ik met mijn manier van belichten een grafiek krijg die maximaal naar rechts zit zonder dat er clipping optreed zit ik volgens mij toch goed? of zie ik dat verkeerd?
Ppx;1998915@ antoine: ik weet niet welke discussie er tussen u en SP gegroeid (of vergroeid) is, maar je opmerking over het feit dat hij nog niet geboren was op het moment dat jij al je eerste rolletjes volschoot vind ik niet relevant en spijtig.
@ antoine: "een goed belichte foto heeft veel bits". Dat hangt er vanaf hoe je dat benadert. Eenvoudig voorbeeld zou een low key opname kunnen zijn, waar de analoog gevormde fotograaf graag doortekening ziet in zone 2, 3 en 4. Als je diezelfde renedering digitaal toepast zit je met té weinig signaal en té veel ruis. Je bovenste bits worden niet aangesproken en je schaduwpartijen (ja, diegene waarmee je je lowkey opname samenstelt) krijgen zéér weinig (in feite véél te weinig) grijswaarden.
Tussen mij en @ SP is er niets bijzonders, tenminste van mijn kant niet.
Ik ben het alleen niet helemaal eens met zijn stelling.
Het is jammer dat je hier sommige uitdrukkingen altijd zwart moet drukken.
Fotograferen is een kunst echter lezen is ook een kunst.
Zo ook heb ik geschreven:
Oorspronkelijk geplaatst door Robo
Het is makkelijker om uit een RAW-file een goed resultaat te halen dan om een JPEG perfect te belichten.
Oorspronkelijk geplaatst door Antoine200
Daar ben ik het volledig mee eens.
Voordat iedereen over mij heen gaat vallen zal ik eerst even zeggen dat ik RAW niet afzweer.
Wanneer ik belangrijke opnames moet maken dan fotografeer ik ook in RAW.
RAW wordt naar mijn mening over het algemeen verkeerd gebruikt.
Het is namelijk de taak van ieder fotograaf om zo een goed mogelijke opname te maken.
Alles wat je achteraf moet corrigeren is niet alleen tijdrovend maar maakt de kwaliteit vaak niet beter.
Je bent een goede fotograaf of je bent een goed beeldbewerker, optimaal is het wanneer je beiden bent.
Ik ben de laatste tijd met veel mensen op stap geweest. Wat mij daarbij is opgevallen is dat iedereen maar raak fotografeert.
Als ik een vraag stel over de instelling m.b.t. belichting, WB etc. dan wordt mij duidelijk gemaakt dat dit alles niet zo belangrijk meer is want men fotografeert toch in RAW.
Als ik ze dan vertel dat ik overwegend in JPEG fotografeer kijken ze mij met grote ogen aan. Als ik ze daarna ook nog even de opnames laat zien gaat hun mond van verbazing open.
De meeste hebben geen notie van de mogelijkheden m.b.t. belichting.
Het vastzetten van de gemeten belichting, het kiezen van de gemiddelde belichting en het bewust misleiden van de belichtingsmeter daar hebben ze nog nooit van gehoord.
De opmerking, ja met zo een dure camera heb je ook al die mogelijkheden, zegt eigenlijk al genoeg.
Vandaar dat ik nu een eigen stelling hanteer:
RAW is voor de beginner en JPEG is voor de ervaren fotograaf.
(deze laatste opmerking is meer een doordenkertje dan een stelling)
Iedereen verwijst naar het boek photoshop CS2/CS3 van Scott Kelby. Een mooi citaat uit dit boek is: Camera Raw is niet voor iedereen. Ben je bijvoorbeeld een doorgewinterde pro die de belichting elke keer perfect krijgt en nooit problemen met de witbalans heeft, ga dan je gang en gebruik een hoge-kwaliteits JPEG-formaat.
Maar voor alle anderen maakt RWAW het mogelijk alle mogelijke zaken na het nemen van de foto in photoshop te corrigeren. En omdat alle correcties op de eigenlijke gegevens van de camera worden uitgevoerd, kun je belichting, witbalans en nog een dozijn andere instellingen zo instellen, dat een nieuw, perfect “origineel” van het digitale negatief ontstaat
Welnu ik ben geen doorgewinterde pro, maar problemen met de juiste belichting heb ik bijna nooit, vandaar dat ik fotografeer in JPEG+RAW.
Ik kom weliswaar uit de anologe wereld, maar veel ervaring met doka werk (buiten ZW) heb ik niet. Dit komt omdat ik grotendeels dia's maakte (ook in ZW).
En iedereen die dia fotografie heeft gedaan weet hoe belangrijk juist belichten en juist uitkaderen was.
Een dia nabewerken jammer dan.
Dit voordeel betaald zich nu terug, waar anderen 100 foto's moeten maken voor 1 goede, maak ik er misschien 5.
Dit spaart niet alleen het aantal clicks op je camera, maar vooral ook een hoop tijd op de PC.
Ik breng liever mijn tijd door met fotograferen dan met corrigeren in PS.
mvg
Antoine
Last edited by antoine200; 24 september 2008, 14:50.
Comment