Lx3...

[doudeke]

Re: Lx3...

Normaal gezien kun je het serienummer terugvinden in je EXIF-data. Om dat nummer dan weer tegen te checken tegen het voorwerp in kwestie, moest ik -tenminste wat mijn objectieven* betreft- naar de doos zoeken.
Vraagje aan de kenners: staat zo'n serienummer ergens zwart op wit op het toestel/objectief zelf, of moet men inderdaad naar de verpakking?

Thanks, Les. Even nagekeken. Dat is zo inderdaad met mijn foto's van de 50D. Maar bij
de LX3 bewerk ik mijn foto's altijd in photoshop en sla ze dan op voor web. Daarbij
worden alle gegevens vakkundig gewist en zelfs het camera-merk niet meer herkend.

[doudeke]

Re: Lx3...

Ik vind het héél spijtig voor je...
Je 2 vrienden ineens weg, je zou voor minder depri worden
Hopelijk (ik geloof het eigenlijk zelf niet) krijg je ze terug
Succes voor de vervanging, want het leven staat niet stil

Dank u wel, Roland. Ik heb er wel uit geleerd hoe dom het is om iets in de zakken van je
jas, die achter je aan de stoel hangt te laten. Ook mijn 50D hing ik altijd netjes aan de
leuning van mijn stoel.
Gisteren heb ik er eens op gelet. Veel mensen doen dit. Het is eigenlijk doodsimpel om
hem zo ongemerkt weg te nemen. In het vervolg stal ik alles op de tafel voor me uit. En
als dit een beetje bofferig overkomt, dan zij dat maar zo.
Dus toch ook wel een beetje eigen schuld, dikke...

[Hidden Dreams]

Re: Lx3...

...In het vervolg stal ik alles op de tafel voor me uit. En
als dit een beetje bofferig overkomt, dan zij dat maar zo...

Als ik ergens op een terrasje ga zitten leg ik ook mijn camera op de tafel, dan hoor je de mensen dikwijls zeggen: 'Hij moet ook laten zien dat hij een camera heeft...'
Maar hij ligt wel altijd in mijn zicht.

Maar ik voel mee met je verlies

[tullep]

Re: Lx3...

Hé Doudeke,
wat triest...
tja, een mens is nog zo vol vertrouwen, ik ook hoor...denk altijd, tzijn er maar een paar, een paar rotte appels..en hang ook altijd alles aan de leuning van mijn stoel...of naast mijn stoel..
kan het me zo inbeelden, de onmacht die je voelt als je dan vaststelt dat mensen zo iets doen.
voorwerpen waar je aan gehecht bent, dikwijls zonder veel waarde voor hen, maar o zo waardevol en vol verhalen voor jou.
triest...
een knuffel van mij
hilde

[doudeke]

Re: Lx3...

Hé Doudeke,
wat triest...
tja, een mens is nog zo vol vertrouwen, ik ook hoor...denk altijd, tzijn er maar een paar, een paar rotte appels..en hang ook altijd alles aan de leuning van mijn stoel...of naast mijn stoel..
kan het me zo inbeelden, de onmacht die je voelt als je dan vaststelt dat mensen zo iets doen.
voorwerpen waar je aan gehecht bent, dikwijls zonder veel waarde voor hen, maar o zo waardevol en vol verhalen voor jou.
triest...
een knuffel van mij
hilde

Dank u wel, Hilde. Achteraf bezien nogal stom van me. Maar al zo dikwijls gedaan dat
je er niet langer bij stilstaat. En hoewel het allemaal vervangbaar is, is er toch ook
zoiets als pijn, misschien is het zelfbeklag, dat weet ik niet, maar je mist gewoon je
spulletjes.
Edoch, voor een knuffel van jou mogen ze zelfs mijn pantoffels stelen; ik zal niet eens
meer de moeite doen om ze in te rijgen.