Hartkatheterisatie ... wat te verwachten?

[w00ha]

Re: Hartkatheterisatie ... wat te verwachten?

...
Eén operatie hebben ze moeten uitstellen, door de hartritmestoornissen flauw gevallen, 4 gebroken ribben, een stuk van mijn schouderblad en een klaplong. Dar moest ik even van recupereren. :-)
...

Een ongeluk komt nooit alleen precies...maar einde toch nog goed, zo te horen


Verleden week valt mijn vrouw van de keldertrap tijdens slaapwandelen.
Heel haar scheenbeen open en ribben gekneusd. Ik heb toen maar direct de ambulance gebeld.
Dan krijg ik bericht dat ik die ingreep moet ondergaan.
De dag erna belt haar dochter dat ze van de tafel gevallen met arm en pols fractuur.(arm in de gips)

[Guest41]

Re: Hartkatheterisatie ... wat te verwachten?

Het lijkt hier bijna op een autokerkhof

Je hebt eigenlijk nog geluk dat de rest er nog goed uitzag...wie weet had hij nog meer verwijderd.

...

Weet je, ik maak al zo'n dingen niet mee ... vreemd eigenlijk want ik heb over de laatste 30 jaar een medisch dossier dat dikker is dan een oud type telefoonboek, complicaties inbegrepen, maar ik tracht steeds met "mijn" dokters intensief te praten om aan de weet te komen wat er op het menu staat en dat helpt wel degelijk. Er is nu wel daadwerkelijk een iets efficientere benadering van de problemen en dat onbedwingbare "gesnij" van vroeger is er verregaand uit ... dat ervaar ik toch.
.. en BTW als men bij de katherterisatie niets ziet dat actie verreist dan zullen ze ook niets doen ... men moet er echter wel bij bedenken dat men gedurende een interventie *nu* wel pro-actief een actie kan ondernemen juist om te beletten dat je nu een "nutteloze" ingreep krijgt met het risico dat je er binnen een jaar of zo een dringende nodig hebt. Ik denk niet dat cardiologen zitten te popelen om katheterisaties uit te voeren, ze kennen de risicos maar al te goed. Bij mij was hij ook slecht "afgeslagen" net toen hij de arm binnen was, een seconde onopletendheid en 't was bijna gebeurd.

[Red Falcon]

Re: Hartkatheterisatie ... wat te verwachten?

Mijn cardioloog beschreef mij die ingreep als: plaatselijk verdoving, prik in de pols, katheter inbrengen en geen hinder van contrast vloeistof.
Dit is alleen wat het onderzoek aangaat. Maar als er stents moeten gezet worden, daar is niet over gepraat.

Bij een hartkatheterisatie zijn er hartchirurgen in stand-by.
Een hartspecialist doet de hartkatheterisatie en enkel een chirurg mag de stent plaatsen of eventueel een balonnetje uitvoeren.
Dat wil dus zeggen dat ze alles hebben voorzien indien er iets mocht misgaan. Dat hoeft je geen schrik aan te jagen want het is juist een hele geruststelling dat deze er bij zijn.
Via de pols is beter, ge krijgt een soort horloge om maar het is in feite een klem op de snee en om de zoveel tijd mag je die beetje bij beetje lossen.
Langs de lies is veel gevaarlijker omdat ze de Katheder terug trekken in een ader in het been en daar is bij mij iets misgelopen.
De specialist zal ergens aan gehaperd hebben en kreeg dat been geen bloeddoorstroming meer, gevolg onmenselijke pijn.
Gelukkig spuiten ze dan weer iets in en is het direct over die pijn.
Bij de pols trekken ze de katheder eruit en zal je zelfs helemaal niks voelen hoe ver of diep ze ook gaan.
Na het onderzoek mag je direct rondlopen, maar als ze langs de lies gaan mag je daar 8 à 10 uur plat op uw bed liggen en je been niet verroeren want als deze wond
terug zou open gaan mag je direct naar de operatiezaal want dat is anders niet meer te stoppen.
Die operatie aan mijn benen is onder totale verdoving of een ruggenprik. Een ruggenprik moet ik NOOIT meer, mijn been was bijna lam doordat ze een zenuw geraakt heeft en dat is alsof 1.000v op u steken (enfin ja, zo voelt het toch aan).
Hoe uw dokters het ook noemen, er moet ergens iets verkeerd gaan, of krijg je krampen, of krijg je een slechte klep of blokkeert je pomp (hopelijk dat laatste niet).
Ieder mens is anders en de ingreep hangt van persoon tot persoon af.
Een hartoperatie wordt door één chirurg gedaan met een assistent maar de voorbereiding gebeurt door een heel team van chirurgen.
Na een hartoperatie ben je 10kg magerder geworden. De eerste dag op uw kamer moet je al het bed uit om een beetje te wandelen.
Elke dag meer en meer wandelen en ook steeds verder.
En de drie laatste dagen van je verblijf mag je dan de trappen op drie verdiepingen hoog en weer naar beneden natuurlijk.
De eerste dag dat je vast voedsel gaat krijgen kunt ge met veel moeite 1 en 1/2 boterham eten hoe groot je honger ook is. en ben je zelfs uitgeput.
De eeste keer dat je jezelf moet wassen gaan ze een stoel achter u plaatsen en gelukkig maar. Ik waste mijn aangezicht en wilde dan mijn linker arm wassen en plots zat ik op die stoel, totaal uitgeput.
Bij mijn eerste operatie kon ik maar op mijn rug slapen, op mijn zij ging niet van de pijn op de borstkas. Er komen ook veel fluimen op en dan krijg je een doek die je om je borst moet trekken tegen de pijn.
Enh plots als bij toverslag begin je je beter te voelen, eet je goed en ben je weer 1.000 man sterk.
Tot de volgende olifant op je borst gaat staan.
En nog iets, het kan zijn dat je een maagontsteking krijgt, maar erger is het als je een slokdarmontsteking krijgt want dat voelt aan als het begin van een infarct en dan geraak je plots in paniek (ik toch).
Mijn "snoepjes" per dag en dat 7/7: s' morgens 7, s' middags 4 en s' avonds 6 daar zitten 2 bloedverdunners bij, zenuwpillen, slaappil, cholesterol, pillen om nieuwe aders aan te maken, pillen tegen kuitkrampen enz enz.

[w00ha]

Re: Hartkatheterisatie ... wat te verwachten?

Het is gebeurd �� Linkerkant hart 2 stents geplaats, juist achter de hoofdvertakking. Was al serieus dicht.
Ik had daar niet lang meer mee rondgelopen volgens cardioloog.
Dat is een hele opluchting.
Ik moet een nachtje hier blijven.
I'll be back....��

[Lieven Lema]

Re: Hartkatheterisatie ... wat te verwachten?

Herstel maar goed.

[Red Falcon]

Re: Hartkatheterisatie ... wat te verwachten?

Ik raad u aan om een revalidatie te volgen in de kliniek en zeer regelmatig ter controle te gaan bij de specialist.
Ik ga om de zes maand op controle en het is nodig ook hoor.
Allee, best dat ze het zo hebben opgelost en neem nu maar de tijd om weer op uw positieven te komen.

[Guest41]

Re: Hartkatheterisatie ... wat te verwachten?

Ik raad u aan om een revalidatie te volgen in de kliniek en zeer regelmatig ter controle te gaan bij de specialist.
Ik ga om de zes maand op controle en het is nodig ook hoor.
Allee, best dat ze het zo hebben opgelost en neem nu maar de tijd om weer op uw positieven te komen.

Kan ik enkel maar bijtreden ! Bij mijn eerste infarkt de revalidatie overgeslagen, heb er nog altijd spijt van!

[Guest41]

Re: Hartkatheterisatie ... wat te verwachten?

Het is gebeurd �� Linkerkant hart 2 stents geplaats, juist achter de hoofdvertakking. Was al serieus dicht.
...

Spoedig herstel .... 't was dus zeker het "bibberen" waard !

[w00ha]

Re: Hartkatheterisatie ... wat te verwachten?

Spoedig herstel .... 't was dus zeker het "bibberen" waard !

Tja, het is me nog steeds een raadsel hoe ik hiermee zo kan sporten.
Gisteren deed ik nog 8000m tempo training, 1000m cooldown.
Rond de avond nog eens 5000m.

Op dit ogenblik krijg ik zo af en toe een raar gevoel, als er een baksteen op mijn borst ligt.
Ik had dat vroeger ook wel eens, meestal 'avonds.
Ze hebben een ECG genomen en dat ziet er normaal uit...dus afwachten maar.

[yves23]

Re: Hartkatheterisatie ... wat te verwachten?

Sporten is gezond maar moest ik van u zijn zou ik het toch de eerste weken wat rustig aan doen en eventueel eens overleggen met uw cardioloog wat mag. Ik ga ook nog altijd om de 6 maanden op controle bij de cardioloog.
Het is ondertussen al 13 jaar geleden van mijn infarct maar alles blijft tot nu toe ok , ik moet wel iedere dag 2 betablokkers - 2 bloedverdunners en een pil tegen de cholesterol slikken
Ik wens je in ieder geval een spoedig herstel

Mvg Yves.

[notex]

Re: Hartkatheterisatie ... wat te verwachten?

Tja, het is me nog steeds een raadsel hoe ik hiermee zo kan sporten.
Gisteren deed ik nog 8000m tempo training, 1000m cooldown.
Rond de avond nog eens 5000m.

Hoe is het mogelijk dat voetballers en wielrenners van bijvoorbeeld 18 jaar (en die al 10 jaar intensief sporten)
zo maar ineens neervallen en overlijden aan hartfalen

[w00ha]

Re: Hartkatheterisatie ... wat te verwachten?

Hoe is het mogelijk dat voetballers en wielrenners van bijvoorbeeld 18 jaar (en die al 10 jaar intensief sporten)
zo maar ineens neervallen en overlijden aan hartfalen

Meestal door een aderbreuk vermoed ik of 't zit in de genen?
In tegenstelling tot de andere mensen, die hier al op geantwoord hebben, heb ik me nooit slecht gevoeld tijdens of na training.

Het is wel 'n feit dat ik een kandidaat was om vroeg of laat met spoed hier komen.
Want toen ik die vernauwingen zag...amaai.

Wat trainen aangaat, had ik de lat al behoorlijk lager gelegd toen ik vernam dat enkel bij inspanning een zuurstof tekort optrad.
Vanaf nu nog een trapje lager en dan eerst even bekijken bij de cardioloog.
Mijn huisarts/sportdokter en cardioloog hebben me nochtans het sporten niet ontraden.
Morgen weet ik meer, we zullen wel zien.
Ik zal me al beter voelen als ik thuis ben. Liggen en stilzitten is niks voor mij

[Guest41]

Re: Hartkatheterisatie ... wat te verwachten?

Tja, het is me nog steeds een raadsel hoe ik hiermee zo kan sporten.
Gisteren deed ik nog 8000m tempo training, 1000m cooldown.
Rond de avond nog eens 5000m.

Op dit ogenblik krijg ik zo af en toe een raar gevoel, als er een baksteen op mijn borst ligt.
Ik had dat vroeger ook wel eens, meestal 'avonds.
Ze hebben een ECG genomen en dat ziet er normaal uit...dus afwachten maar.

Ja dat is het treiterachtige van zo'n situatie he ... je sport zonder problemen en 5 minuten later val je dood met een acuut hartprobleem. Het grote probleem is dat men de symptomen van zo'n probleemsituatie maar begint te herkennen "post factum" ttz nadat men een hartaanval doorgesparteld en overleefd heeft ...

[w00ha]

Re: Hartkatheterisatie ... wat te verwachten?

Zojuist is iemand langsgekomen ivm met revalidatie.
Toen ik mijn trainingen liet zien en prestaties, werd al snel duidelijk dat dit niets voor mij was.

Toen die persoon de kamer uitging zei ze: "heel interessant, ik heb veel bijgeleerd..."
Ik rook niet, drink niet, eet gezond en beweeg meer als een doorsnee persoon op mijn leeftijd.

[Guest14]

Re: Hartkatheterisatie ... wat te verwachten?

Dat is wat ik me dan af vraag.
Heb je je dan vooraf niet eens echt slecht gevoeld, met pijn rond de hartstreek, of overdreven hartkloppingen.

Mijn vader (80j) is een paar jaar geleden bij het wandelen bergop (en wou de groep niet lossen) flauw gevallen.
Uiteraard zijn er toen wat onderzoeken geweest, en daaruit blijkt dat er wat lekkage zit bij de hartkleppen, maar zeker niet erg genoeg om daar een ingrijpende operatie voor te doen.
Hij weet gewoon dat bij inspanning hij zich eerst wat licht voelt in zijn hoofd, en gaan dan gewoon een pak trager stappen of hij rust even.

Als een topsporter die waarschuwingen niet volgt, en vol door gaat als er zuurstoftekort in het hart optreedt, dan kan het natuurlijk dat het hart gewoon even stopt, en de spieren blijven zuurstof vragen zonder dat er nieuwe aanvoer is.
Ik heb ook al gehoord van een recreatieve tennisser van 45 die opslaat, en dan gewoon in elkaar zakt.

Zelf heb ik makkelijk lage bloeddruk. Na een zware inspanning, of bij hevige pijn voel ik dat gewoon. Ik voel het ook aankomen, en als ik dat risico voel, dan ga ik zitten of zelfs liggen om te vermijden dat ik het bewustzijn verlies en op mijn gezicht val. Dat heeft al tot rare situaties geleid, maar ik leg dat dan wel uit. Ben ooit in het bureel van mijn baas bij een hevige discussie op de grond gaan liggen.
Bloed geven doe ik niet meer, bij de laatste keer moest ik 45 minuten liggen en cola drinken om mijn bloeddruk (bovenwaarde van 5 naar 9 te krijgen). Onderwaarde was eerst niet meetbaar en ging dan langzaam naar 5-6.

Ik heb dat al laten testen bij de cardioloog, en er is niks mis met mijn hart en de doorbloeding er van. Het heeft ook met mijn lengte te maken (>1,9m)

Je moet je eigen lichaam wat leren kennen natuurlijk, en sommige symptomen herkennen en voorzichtig zijn.