Kinderen of niet

[Jochen]

Re: Kinderen of niet

En ik zie ook wel in waar het met die wereld naartoe gaat. Mijn grootvader, die ik
helaas niet gekend heb, zag dit ook al. En zijn grootvader ook. En die van hem. De
wereld gaat dan ook niet om zeep, hij is altijd om zeep geweest.

Doudeke,

Die ervaring, dat een overgrootvader zei dat het vroeger beter was, die heb ik totaal niet. Wel integendeel; ik hoor er hem nog steeds kwaad over maken: "vroeger beter? Goed zot ja! In onze tijd (vul hier een litanie in van wat vroeger slechter was). NU is het een betere tijd!" In feite zegt mijn grootvader ook hetzelfde. En mijn ouders ook. Kortom; het leven word er steeds beter op, niet slechter.

Alleen... MIJN generatie zegt dat die meer. Zij herinneren zich nog de goede jaren van hun ouders, hoe makkelijk ze toen door het leven fietsten. Hoe weinig files er waren, of marginaliteit in de stad, hoe weinig vervuiling, enz enz. En als ik daar NU met mijn ouders over spreek, dan geven ze toe dat zij de keerpunt generatie zijn. Tijdens hun loopbaan ging het nog min of meer goed, maar sinds dan...

Ik heb dus niet dezelde ervaring als jij, en deel daarom ook je conclusies niet.

[bouk]

Re: Kinderen of niet

Doudeke,

Ik heb dus niet dezelde ervaring als jij, en deel daarom ook je conclusies niet.

begrijpelijk hoor, maar Doudeke komt dan ook uit een zeer rijke Familie dat is het verschil.
grt,bouk.

[VerSeg]

Re: Kinderen of niet

of ongewild zwanger geraakt...?
grt,bouk.

Curieuzeneus.

[jill.tje]

Re: Kinderen of niet

Ik ben dus toch beginnen lezen, maar ben er mee gestopt na pagina 3 werd ik chagrijnig. Hoeveel mensen die er eigenlijk niets van kennen, sorry voor mijn uitspraak, hier over zo hard kunnen reageren. Ik vind het er een beetje over, maar goed, we mogen nog altijd een eigen mening hebben, dus ik ook.

@Bouk, ongewild is eigenlijk het woord niet, aangezien ik absoluut geen abortus wou. Ik wist gewoon wat er zou gebeuren indien ik zou zwanger geraken en dat was dat meneer de benen zou nemen wat gebeurd is ook. Nu kun je zeggen dat had je kunnen voorkomen, als je wist hij zo was waarom had je dan iets met hem. Daar weet ik geen antwoord op en ben daar ook niet naar op zoek. Maar ongewild was het niet, ik was er gewoon nog niet klaar voor maar heb het wel met plezier ''gemaakt'' en gedragen.
Even over jouw puntjes daar, je hebt er wel grotendeels gelijk in, mààr ik vind toch dat je dat als ouder grotendeels in de hand hebt. Als je niet wilt dat ze de supermarkt op stelten zetten, dan gaan ze dat ook niet (blijven) doen. En in feite màg een kind het toch eens doen, eens uitproberen, dat is ook leren. Alleen moeten ze het inderdaad niet blijven doen !!
Juiste aanpak is zo belangrijk. Ik zeg niet dat ik het goed kan he, hij is nog maar 6 maand. Maar ik geloof dat goed gedrag belonen sterker is dan het slechte te straffen. Maar er kruipt veel werk in dat ontken ik niet.

Dat een kind kostelijk is, dat is ook waar. Maar qua merk, vind ik dat dikke zever. Ik wil mijn kind ook alles geven wat ik kan. Maar maak toch verschil tussen een t-shirtje van 80 euro of een van 10 of zelfs 5 euro. En dat zal ik later ook doen. Zolang ze zich maar goed voelen en zich niet 'minder' voelen omdat hun vriendjes dit of dat hebben.
Een mooie occasie fiets is toch ook ok? Maar inderdaad, kinderen 'moeten' een sinterklaas, kerstcadeau...blabla. En dat wil ik ook geven.
Waar ik vooral op hoop en nu al wat voor probeer te sparen, is dat ik mijn kind de studies kan geven die hij wil. Want dat bepaald toch ook grotendeels waar hij komt in het leven. Maar al het dure maakt niet gelukkig hoor. Ik kom zelf uit een gewoon gezin, waar we ook soms de eindjes aan elkaar moesten knopen op het einde van de maand.
Mijn ma gaat gaan kuisen op drie plaatsen, rijke mensen, grote villa's, dure auto's. Sorry maar naar mijn mening weten die kinderen het kleine niet te appercieren. Ergens hun fout niet. Ze gaan gewoon mee met de denkwereld van de rijke mensen.

Ik hoop dat mijn zoon de kleine dingen wel weet te appercieren.
Kinderen kunnen ook bv uren spelen met een houten lepel...Hoe meer je hebt hoe minder je ziet. Leg een kind zijn park maar eens vol met speelgoed, na 15 min is hij het beu. Leg daarintegen maar 1 of 2 stukken speelgoed, kan hij hem wel bijna een uur bezighouden. En zo is dat ook in het leven denk ik, je moet het weinige (daarom niet minder kwalitatieve) leren appercieren.

Het is nu ook niet zo, dat kinderen als de hel zijn he, want zo doe jij me het toch wel voelen bij je opsomming in pagina 2.
Dan mochten jij en ik ook niet op deze wereld rondlopen...toch? Want wij zullen ongetwijfeld ook dikwijls het ettertje uitgehangen hebben.

Eigenlijk zijn diegenen die hierop het beste antwoord weten, zij die net als Wimsel hun kinderwens uitstelden, en nu te oud zijn om kinderen te krijgen. Hebben ze spijt of juist niet?

En alsjeblieft mensen die het beter hebben, of 'rijk' zijn, voel je niet aangevallen, dat is mijn mening in het algemeen, ik weet heel goed niet iedereen gelijk is.

[bouk]

Re: Kinderen of niet

..........

@Bouk, ongewild is eigenlijk het woord niet, aangezien ik absoluut geen abortus wou. Ik wist gewoon wat er zou gebeuren indien ik zou zwanger geraken en dat was dat meneer de benen zou nemen wat gebeurd is ook.

een beetje een bommoeder dus.
grt,bouk.

[jill.tje]

Re: Kinderen of niet

een beetje een bommoeder dus.
grt,bouk.

Haha, ja he
Maarrrrrr ik wilde niet hij de benen zou nemen he, enfin je begrijpt wel he.

[jill.tje]

Re: Kinderen of niet

Curieuzeneus.

Haha, da's gezond zeker?

[Guest2]

Re: Kinderen of niet

Ik hoop dat mijn zoon de kleine dingen wel weet te appercieren.
Kinderen kunnen ook bv uren spelen met een houten lepel...Hoe meer je hebt hoe minder je ziet. Leg een kind zijn park maar eens vol met speelgoed, na 15 min is hij het beu. Leg daarintegen maar 1 of 2 stukken speelgoed, kan hij hem wel bijna een uur bezighouden. En zo is dat ook in het leven denk ik, je moet het weinige (daarom niet minder kwalitatieve) leren appercieren.

Eerlijk gezegd : ik herken dit verhaal....
Wij zijn bijna 20 jaar met onze kinderen op reis geweest, maar back-to-basics. Wildkamperen in bossen en bergen in kleine trekkerstentjes..
Op het werk heb ik meerdere keren de opmerking gekregen : "Maar wat doen die die kinderen daar dan ? Die moeten zich dood vervelen want er is daar niks"

Het doet me denken aan wat Sir Ran Fiennes antwoordde op de vraag waarom hij op poolexpeditie tot op de limiet ging : "diegenen die het weten vragen het niet en zij die het moeten vragen zullen het nooit begrijpen"

Wel, ze maakten dammen in rivieren, kampvuren, vissen, wandelen, zwemmen, worsten braden op takken in het kampvuur, stillevens maken met sparappels en mos, in bomen kruipen, ....
En het soort speelgoed dat ze met eindejaar soms kregen van anderen waren ze het snelste beu, het volstond om ze vol te steken met batterijen en de knop aan te zetten, vervolgens : kijken.

Ik heb destijds ook even getwijfeld maar dat was in de eerste plaats omwille van de "kans" op een handicap (mijn vrouw heeft daar als logopediste regelmatig mee te maken, en onbewust projecteer je dat toch een beetje op jezelf). Ik heb gezien hoe Freya na haar geboorte razendsnel die gehandicapte kinderen inhaalde en op haar vierde of zo al sprak tegen "Gudruntje", die nb 7 jaar ouder was dan zij zelf.
Dat was toch wel schrijnend.

[jill.tje]

Re: Kinderen of niet

Enne, oudjes kunnen ook het kind uithangen hoor !! Werk er hele dagen tussen weet er alles van, en 'mijn' verdiep heeft er het ergst van. Wat doen we dan met hen...?

[bouk]

Re: Kinderen of niet

Enne, oudjes kunnen ook het kind uithangen hoor !!
. Wat doen we dan met hen...?

koesteren en verwennen als kinderen.
grt,bouk.

[jill.tje]

Re: Kinderen of niet

Och Bouk, ik besef net iets,
dat ik mijzelf tegensprak, allee zo lijkt het toch met :

''Hoeveel mensen die er eigenlijk niets van kennen, sorry voor mijn uitspraak, hier over zo hard kunnen reageren'' en
''Eigenlijk zijn diegenen die hierop het beste antwoord weten, zij die net als Wimsel hun kinderwens uitstelden, en nu te oud zijn om kinderen te krijgen. Hebben ze spijt of juist niet?''

Ik bedoelde hiermee, vooral met het eerste dat het makkelijk is om alle negatieve dingen op te sommen over een kind als je ze zelf niet meemaakt.
En dan het tweede, jij hebt ook geen kinderen dacht ik? Dan weet jij het ook wel, maar je weet wel wat ik bedoel? Jij hebt blijkbaar geen spijt he, maar de negatieve dingen kan je ergens niet weten he.

Ik reageer nu op jouw, maar dat was omdat ik daar een citaat zag daarmee, voel je niet aangevallen he, er zijn er nog die jouw mening delen he.

Groetjes hoor

[jill.tje]

Re: Kinderen of niet

Dat was toch wel schrijnend.

Dat kan ik geloven ...

[bouk]

Re: Kinderen of niet

..........
En dan het tweede, jij hebt ook geen kinderen dacht ik?

ja wel hoor en al vier keer opa.
grt,bouk.

[jill.tje]

Re: Kinderen of niet

ja wel hoor en al vier keer opa.
grt,bouk.

Ooooooeps dan moet ik mij excuseren hoor ...
Maar vindt je uitspraken dan nog jammerder.
Enfin elk ons eigen mening he.

Vraag me af of onze topicstarter er al een beetje aan uit is.

[JPV]

Re: Kinderen of niet

Ik heb aaal het vorige niet gelezen, veel te veel, maar ik kan alleen maar mijn mening geven.
Ik ben onverwachts zwanger geraakt, heb geen moment getwijfeld om een abortus te plegen, (niet gedaan he) maar ik was er ook ''nog niet klaar voor''. Maar, wanneer ben je dat wel?
Er komen wel altijd dingen op je pad waarvan je bij nader inzien misschien denkt dat een kind hier alleen maar in de weg zou lopen.
Het is een hele grote aanpassing, het is niet dat je leven op zijn kop staat maar er is gewoon niets nog hetzelfde als voorheen, bij mij toch niet. (Maar ik sta er ook alleen voor.)
En dàt was en is nog steeds een grote aanpassing voor mij. Ik zie hem doodgraag, ben tot over m'n oren verliefd zeg maar op mijn zoon, maar toch wordt ik wel veel geconfronteerd met hetgene ik niet meer kan doen of wat ik wel mis. Maar ik mij dan omdraai en kijk naar hoe ie elke dag zo veranderd, dat lachje dat voor mij bestemd is, vergeet ik al de rest.
En dan denk ik, mijn tijd komt wel terug, het is ook niet dat mijn tijd wèg is he. Alleen volledig anders ingedeeld en aangepast op dat kleine molleke.
Je krijgt er zoveel terug, naarmate je kind opgroeit, zie je ook dingen van jezelf erin, ook al zijn ze nog klein, en dat op zich is héérlijk.
Het feit dat JIJ dit kleine schepseltje gemaakt hebt, is op zich al heel bijzonder.
Ik zou dus zeggen...Je kan blijven denken, piekeren, wikken en wegen. Ga er gewoon voor. Later zal je je het misschien beklagen je het niet deed.
Je past je automatisch aan, daar hoeft niet over nagedacht te worden, alles vloeit wel ineen, vanzelf.

Groetjes Jill

Ik kan je volledig volgen... vanuit het standpunt van de vrouw en dat is toch heel iets anders. De band tussen moeder en kind heeft 9 maanden voorsprong op die met de vader... dus kan je geen vergelijk maken tussen een vrouw die ongewild ouder wordt en een man. Als één van de twee echt geen kind wilt is het zinloos om er aan te beginnen... en uit liefde toch maar ja zeggen is goed voor in een stationsroman, waar een happy end gegarandeerd is. Wat er hier in dit topic nog allemaal bijgesleurd wordt is bladvulling.