Kinderen of niet

[johan de man]

Re: Kinderen of niet

N paar bladzijden terug : iemand schreef dat hij niet begreep hoe n gezin met kinderen met 'slechts' 3000 euro rondkwam.

Er zijn genoeg alleenstaande moeders die n inkomen hebben van 1200 euro (zonder kindergeld) en die nog nooit n euro alimentatie hebben gezien. Hoe doen die het dan ?

Natuurlijk begin je nooit aan kinderen met het idee dat je partner je kan verlaten, maar dat kan wel ...

[johan de man]

Re: Kinderen of niet

Als ik het loon van sommige collega's zie, die verdienen bijna t dubbele van mij, gewoon omdat er minder afgehouden wordt omdat ze 4 kinderen hebben. Wat heeft dat met het werk te maken ? Werken ze soms harder ? Nee, integendeel soms.

En ancienniteit vind ik ook niet logisch.

Mensen verdienen t meeste als ze hun huis afbetaald hebben en de kinderen uit huis zijn.

En jongeren die pas aan hun leven beginnen, verdienen t minste. Zij moeten dan nog wel n huis kopen, meubels, auto, kinderen ...

Allez, we wijken af

[bouk]

Re: Kinderen of niet

Als ik het loon van sommige collega's zie, die verdienen bijna t dubbele van mij, gewoon omdat er minder afgehouden wordt omdat ze 4 kinderen hebben.

een rede te meer ook kinderen te nemen Johan.
grt,bouk.

[dekoningg]

Re: Kinderen of niet

hallo,

Wij hebben zelf geen kinderen , we hebben daar geen nood aan om tesamen gelukkig te kunnen zijn. Ik kan je dus bevestigen dat er zeker vrouwen zijn die ook geen behoefte hebben aan kinderen.

Je moet eens goed nadenken. Haal eens een paar kinderen van vrienden of familie in huis , als oppas ofzo , zo krijg je eens een (heel vaag) idee hoe het is. Tis niet meer als een impressie natuurlijk maar kan een nuttige ervaring zijn.

Als je vriendin er echt wil dan kan je haar dit niet weigeren. Ofwel blijf je afwachten en zal het probleem zich oplossen want ze zal een andere man zoeken die wel kinderen wil. Je relatie in stand houden en denken of hopen dat jij of zij ooit van gedacht gaat veranderen is oneerlijk en pijnlijk voor beiden dus als je het echt niet ziet zitten dan moet je volgens mij de relatie beeindigen. Jullie kunnen elkaar verder graag zien of een diepe vriendschap voor elkaarkoesteren maar dan in een andere context , daar is ook niks mee denk ik.

Love is a losing game.

[Cheeta]

Re: Kinderen of niet

Komaan Jochen ... je hebt het over gemiddelden, maar je haalt er dan 3 hoerenlopers bij om je punt te maken
Ik wil je argumenten niet uit z'n context halen, maar er bestaan legio voorbeelden van gelukkige mensen (koppels) met kinderen, die regelmatig op reis gaan en ... en ...

Om maar het fotoforum te gebruiken als voorbeeld :
Ik zie hier heel wat beelden passeren van vele BD'ers, gemaakt op fantastische plaatsen.
Zijn dat dan allemaal mensen zonder kinderen ?


greetz
Cheeta

[Koeno]

Re: Kinderen of niet

Als ik het loon van sommige collega's zie, die verdienen bijna t dubbele van mij, gewoon omdat er minder afgehouden wordt omdat ze 4 kinderen hebben. Wat heeft dat met het werk te maken ? Werken ze soms harder ? Nee, integendeel soms.

En ancienniteit vind ik ook niet logisch.

Mensen verdienen t meeste als ze hun huis afbetaald hebben en de kinderen uit huis zijn.

En jongeren die pas aan hun leven beginnen, verdienen t minste. Zij moeten dan nog wel n huis kopen, meubels, auto, kinderen ...

Allez, we wijken af

Tjah, zo kan je het ver drijven natuurlijk...
en op een bepaald moment... begin je zelfs te overdrijven...

(wel grappig dat je zelf spontaan kinderen toevoegd achteraan het lijstje).

[Moa]

Re: Kinderen of niet

Ja, maar da's geen objectieve mening hee. Deze mensen zijn bevooroordeeld, omdat ze hun kinderen "verdedigen".
Waarmee ik niet wil gezegd hebben dat mensen zonder kinderen objectiever zijn; ook zij zijn bevooroordeeld, maar dan contra kinderen.

Mijn punt is dus net; iedereen zijn mening in deze materie is persoonlijk, en dus evenwaardig aan elke andere mening.



"Materieel geluk" is een oversimplificatie van de zaken. Dat ik de vrijheid hen om te gaan en staan waar ik wil, dat ik geen verantwoordelijkheid heb over kleine oters, en dat ik de aarde kan afschuimen en verkennen, dat heeft in wezen niks te maken met materialisme.

Misschien heb je mij niet helemaal begrepen.
Wat ik wou zeggen is dat je mensen van 35 jaar met kinderen moet vergelijken met mensen van 35 jaar zonder kinderen.
Want mensen van 35 jaar met kinderen vergelijken met hun vroegere situatie (voordat de kinderen geboren waren) is niet echt correct.

Mensen van 35 jaar met kinderen hebben niet ervaren wat het is om 35 te zijn zonder kinderen, snap je?

ik snap je wel hoor. maar we zitten nu eenmaal in een situatie met of zonder kinderen. we zijn allemaal subjectief. ik wilde enkel verduidelijken dat het geluk dat je krijgt bij een kind los staat van al wat je voorheen ervaarde als geluk.

voor de TS is dit dus eigenlijk te abstract. hij kan enkel praten met zijn vrouw en ofwel past iemand zijn mening aan, ofwel jammergenoeg de relatie afbreken.

[Moa]

Re: Kinderen of niet

Eigenlijk zou het nemen van kinderen een bewuste keuze moeten zijn, en niet het niet-nemen van kinderen.
Dat is de omgekeerde wereld.

Heel de maatschappij is ingesteld op gezinnen van 2 ouders (van verschillend geslacht) en 2 kindjes. Alles is erop ingesteld : woningen, maaltijden in de supermarkt, grote auto's, meeste werkuren, reizen ...

Ik vind het ook niet logisch dat mensen geboortepremies of kindergeld krijgen.

Of dat mensen met kinderen 4/5e of 1/2e mogen werken, maar andere collega's niet. Uiteindelijk draaien de collega's daarvoor op.

Als je kinderen wil, ok, maar daar moet de maatschappij niet voor opdraaien.

Omdat die kinderen (hopelijk) jou pensioen gaan betalen tiens.

[Kariboe]

Re: Kinderen of niet

Punt blijft dat je elke € maar één keer kan uitgeven, en dat een kind weldegelijk veel kost. En feit is evenzeer dat het €'s zijn die je vrijheid koopt. Onlangs las ik ergens; "Geld maakt niet gelukkig, maar het is veel comfortabeler om te bleiten in een Mercedes dan op een fiets". Ik bedoel gewoon; laat ons realistisch blijven; wie zegt dat een kind geen ingrijpende impact heeft op je budget, op je dagindeling, op je vrijheid, op je relatie, op... op... op... die zijn achternaam is Onasis.

Er wordt hier vooral gereageerd met de nadruk op de rede, het logische, het beredeneerde. Ik ben een redelijk mens, ik kan de aangehaalde redeneringen voor een stuk wel volgen...
MAAR...
Er is toch nog altijd zo iets als de passie, het gevoelsmatige, de ziel... Onderscheiden wij ons als mensen ook niet een beetje daardoor ?
Ik ben een beetje bang van mensen die altijd alles willen verklaren en staven door verstandelijke en redelijke keuzes : ik doe dat omdat..., ik ga langs daar omdat... Alles is gerekend, gewikt en gewogen.

Ik heb mijn vrouwke ontzettend lief en zoals zoveel in ons leven zijn ook onze kinderen daar uit voortgekomen, als vanzelf. Onze levensloop is een "evidentie", een krul van gebeurtenissen. Soms beredeneerd, gebouwd op berekeningen en keuzes, maar heel dikwijls ook als een evident gevolg. Men zegt wel eens : "Laat het leven je leven !". Soms heb ik het gevoel dat we dit in onze ontredderde maatschappij een beetje kwijt zijn...
Liefde tussen 'man en vrouw' (of man/man, vrouw/vrouw) is een stille en gestadige verstrengeling van gedachten en patronen. Aan topicstarter zou ik zeggen : als de liefde voor je vrouw echt en authentiek is, dan kom je er samen wel uit (en niet op dit forum). Als je er niet uit komt, dan moet hieruit je (en zij) je conclusies trekken. Zo eenvoudig is dat...

Respectvol, Koen

[Lionezz]

Re: Kinderen of niet

't Blijft een gevoelig onderwerp en jammer dat er niet meer vrouwen reageren. Het is hier al gezegd door anderen : je bent geen egoïst omdat je geen kinderen wil, da's een persoonlijke keuze. Het is wèl egoïstisch om die keuze door te drijven ten koste van de kinderwens van je vriendin. Het is dan misschien beter om de relatie te verbreken zodat jullie beiden op zoek kunnen gaan naar een beter passende partner. Voor dat laatste zijn zelfs rationele argumenten. Stel je krijgt toch een kind maar je vindt je draai niet, dan zit je op termijn wellicht in een scheiding annex alimentatie. Krijg je er geen, dan kan je relatie evengoed op de klippen lopen doordat de kinderloosheid zodanig op je vriendin gaat wegen, dat ze er uiteindelijk toch vandoor gaat. Rationeel gezien wint geen van beide iets door samen te blijven. Maar een mens is meer dan ratio, dus zo simpel is het niet om die knoop door te hakken.

Ik was een vrouw zonder kinderwens. Kinderen vonden mij wel leuk, nooit geweten waarom, misschien omdat ik hen gewoon met rust liet Toch kreeg ik een dochter, omdat mijn man wèl die kinderwens had. Voor mij was het wikken en wegen. De uiteindelijke conclusie was pro kind, met als voornaamste argument dat we met z'n tweeën waren om de lasten te delen.

En toen liep het verkeerd, een paar dagen na de geboorte was ik plots een alleenstaande moeder, met heel veel verdriet. Ik heb de eerste jaren emotioneel afgezien. Plots zat alles wat ik gepland had, muurvast. De verantwoordelijkheid kon en wilde ik niet ontlopen. Ik ben er doorheen gesparteld, met vallen en opstaan. Gelukkig had ik een goede baan zodat ik het financiëel wel kon rooien. Ondertussen is ze 20, een crème van een kind, prima studente, die me - enkel ter informatie - dit jaar een Nikon D4 plus een lens gekost heeft XD. Ik ben trots op haar. Als ik één ding goed gedaan heb in m'n leven, is het wel haar opvoeden en vormen tot wat ze vandaag is. Ik ben dus ook een beetje trots op mezelf.

Nog een paar jaar en ze is klaar met studeren. Dan verlaat ze het nest voor goed. Ze heeft ambities maar ze heeft ook een vriend. En de cirkel is rond, want ... ah ja, die wil kinderen en zij is daar nog lang niet klaar voor.

Wat ik TS wil meegeven : tot pakweg halverwege vorige eeuw "kreeg" je kinderen, vandaag de dag "neem" je ze. Dat laatste vergt een beslissing. Maar zelfs dan kan het fout gaan zoals m'n verhaal aantoont. Dat wil echter niet zeggen dat het daarom ook allemaal slecht moet zijn. Je past je aan aan de omstandigheden en je leert ermee leven. Om uiteindelijk vast te stellen dat het allemaal zo slecht nog niet was.

[ccc]

Re: Kinderen of niet

Eigenlijk zou het nemen van kinderen een bewuste keuze moeten zijn, en niet het niet-nemen van kinderen.
Dat is de omgekeerde wereld.

Heel de maatschappij is ingesteld op gezinnen van 2 ouders (van verschillend geslacht) en 2 kindjes. Alles is erop ingesteld : woningen, maaltijden in de supermarkt, grote auto's, meeste werkuren, reizen ...

Ik vind het ook niet logisch dat mensen geboortepremies of kindergeld krijgen.

Of dat mensen met kinderen 4/5e of 1/2e mogen werken, maar andere collega's niet. Uiteindelijk draaien de collega's daarvoor op.

Als je kinderen wil, ok, maar daar moet de maatschappij niet voor opdraaien.

De dag dat ik mijn zomerverlof op t werk niet zou krijgen omdat collega's met kinderen voorrang krijgen omdat het schoolverlof is, is het kot te klein !

De laatste weken ben ik vaak op bezoek geweest bij mensen van 25 a 30 met kinderen. Alle discussies gingen over een tweede kindje, wat de beste school is, verbouwingen etc ... ik voelde me echt een buitenstaander of n zieligaard.

Maar ik ging de dagen erna wel elke dag met n andere vrouw naar festivals terwijl zij pampers verversten.

Zij moeten ook aan hun vrouw vragen of ze n lensje van 500 euro mogen kopen, wat niet mag, want dat is te duur, 'en we moeten nog n laptop voor de dochter kopen' etc...

(ik ben terug single, nu ja, it's complicated :-) )

Nu ja, als iedereen maar gelukkig is met zijn leven.

Sommige mensen hebben geen auto. Kijk eens naar heel dat wegennet dat bakken vol geld kost. Als iedereen enkel openbaar vervoer nam, kon je daar rustig op sparen, zeker als niemand nog kinderen zou nemen. Typisch zo een mentaliteit dat je enkel wil betalen waar je zelf voordeel uithaalt, egoïsme heet dat en inderdaad een goeie reden om geen kinderen te willen denk ik.

Mijn relatie is ook stuk gelopen. Waarschijnlijk is die relatie meer onder druk gekomen door ons kind, maar dat is niet de uiteindelijke reden waarom het misloopt, wel integendeel, meestal blijf je wat (te lang) lager proberen omwille van kinderen.

In dit geval moet de vraag niet zijn wil ik een kind of niet, maar ga ik voor een kind met mijn vriendin of zet ik een punt achter de relatie.

[zibro]

Re: Kinderen of niet

Dat is een heel mooi verhaal Lionezz, en terwijl ook een antwoord voor iedereen die met dit dillema zit.

Ikzelf wou jaren geleden ook heel graag kinderen, maar mijn vrouw zag dat toen niet zitten. Ik heb daar geen probleem van gemaakt en heb me toen ingesteld op een leven zonder kinderen.
Enkele jaren later kreeg ze opeens een 'klik', en was ze klaar voor kinderen, ze wilde het zelfs heel erg graag. Toen bleek dat we geen kinderen konden krijgen.
Nu ben ik er 33 en zij 32, en dankzij enkele hulplijnen verwachten we nu elk moment een dochter.

[Codon]

Re: Kinderen of niet

Ik vind het ook niet logisch dat mensen geboortepremies of kindergeld krijgen.
Of dat mensen met kinderen 4/5e of 1/2e mogen werken, maar andere collega's niet. Uiteindelijk draaien de collega's daarvoor op.
Als je kinderen wil, ok, maar daar moet de maatschappij niet voor opdraaien.

Vanuit het kind bekeken: Jouw opvoeding is ook meebetaald door het kindergeld dat je ouders gekregen hebben voor je. En als de maatschappij in kinderen investeerd dan is het omdat het een investering is die rendeert: die kinderen brengen later bakken belastingsgeld binnen, maw: de maatschappij 'draait' er niet 'voor op', integendeel.

[johan de man]

Re: Kinderen of niet

Sommige mensen hebben geen auto. Kijk eens naar heel dat wegennet dat bakken vol geld kost. Als iedereen enkel openbaar vervoer nam, kon je daar rustig op sparen, zeker als niemand nog kinderen zou nemen. Typisch zo een mentaliteit dat je enkel wil betalen waar je zelf voordeel uithaalt, egoïsme heet dat en inderdaad een goeie reden om geen kinderen te willen denk ik.

Mijn relatie is ook stuk gelopen. Waarschijnlijk is die relatie meer onder druk gekomen door ons kind, maar dat is niet de uiteindelijke reden waarom het misloopt, wel integendeel, meestal blijf je wat (te lang) lager proberen omwille van kinderen.

In dit geval moet de vraag niet zijn wil ik een kind of niet, maar ga ik voor een kind met mijn vriendin of zet ik een punt achter de relatie.

Wat heeft de eerste alinea (openbaar vervoer) te maken met het al dan niet nemen van kinderen.

Ik beschouw mezelf niet als n egoist, ik ben aktivist/vrijwilliger bij zo'n 5-tal organisaties. (ik zou dus zelfs geen tijd hebben voor mijn kinderen als ik er al moest hebben)

Ik vind het gewoon egoistisch van collega's met kinderen dat ze zeggen 'Johan zal zaterdag wel komen werken, die heeft toch niks te doen (want heeft geen kinderen)'.

Alsof ik niks te doen zou hebben.

Al dan niet kinderen nemen, is n persoonlijke keuze, waar andere mensen niet voor moeten opdraaien.

Ergens had ik wel kinderen gewild (of toch 1), maar daar is het nu te laat voor.

[Jochen]

Re: Kinderen of niet

Komaan Jochen ... je hebt het over gemiddelden, maar je haalt er dan 3 hoerenlopers bij om je punt te maken

Dat voorbeeld van die hoerenlopers was bedoeld om een (weliswaar klein) aspect op tafel te gooien dat hier dood wordt gezwegen.

Ik weet natuurlijk ook wel dat de gemiddelde vader geen hoerenloper is. Maar als we hier een discussie willen hebben die volledig is, dan moeten we op zijn minst ook het feit erkennen dat bij vele koppels de relatie in meer of mindere mate verandert eens er kids komen.