Tweet
Een oudere vrouw stond bij de kassa van de supermarkt:
De oude dame mompelde een verontschuldiging en zei: "In mijn tijd hadden we dat groene gedoe niet".
Waarop het winkelmeisje antwoordde:
Ze had gelijk, in mijn tijd hadden we niets met "groen".
Vroeger brachten wij de melk-, limonade- en bierflessen terug naar de winkel. De winkel stuurde deze terug naar de fabriek, daar werden ze gewassen en gesteriliseerd en opnieuw gevuld. Wij bleven keer op keer dezelfde flessen gebruiken. Maar we hadden niets met "groen" in die dagen.
Kruideniers verpakten onze boodschappen in papierenzakken, zodat wij dit weer voor van alles en nog wat konden gebruiken. We gebruikten ze niet alleen als vuilniszakken, maar ook als kaften voor onze schoolboeken. Wij deden dit om de boeken te beschermen, ze waren tenslotte niet ons eigendom (boeken werden door de school verstrekt). Door het kaft konden we onze boeken ook een persoonlijk tintje geven. Jammer dat we in die dagen niets met "groen" hadden.
Wij liepen de trappen op, want lang niet iedere winkel of kantoor had liften. We liepen naar de kruidenier en we klommen niet iedere keer in een 300 pk machine om twee straten ver te rijden. Maar, het meisje heeft gelijk, we deden niets aan "groen" toentertijd.
Vroeger wasten wij de luiers van de baby's omdat er geen wegwerpluiers waren. We droogden onze was aan de waslijn, niet in een energievretende droger. We gebruikten wind- en zonne-energie voor onze kleren. Onze kinderen kregen kleren van hun grote broer of zus, niet altijd nieuw natuurlijk. Natuurlijk heeft de jongedame gelijk, wij hadden echt niets met "groen".
In onze tijd hadden we één televisie of radio in huis. Niet een TV in iedere kamer. Het scherm had de grootte van een zakdoek, niet eentje zo groot als de provincie Utrecht. Het klutsen en roeren in de keuken ging met de hand, we hadden geen elektrische machines die alles voor ons deden. Als we een breekbaar object met de post moesten versturen werd dit eerst verpakt in krantenpapier om het breken te voorkomen, niet in plastic bolletjes. Het grasmaaien ging met de hand en we gebruikten menselijke kracht, geen benzine of elektriciteit om een motor aan te drijven. Onze lichaamsoefening gebeurde automatisch, door het werk. Wij hoefden niet naar een "health club" om op lopende banden te lopen die electrisch worden aangedreven. Maar, ze heeft gelijk, wij deden niets aan het milieu.
Als we dorst hadden dronken we uit de kraan of een fontein zonder daarvoor iedere keer een plastic bekertje te gebruiken. We vulden onze pennen keer op keer bij met inkt, zonder iedere keer nieuwe te kopen. En we vervingen de scheermesjes als het mesje bot werd. Maar we deden niets aan "groen" in die tijd.
Vroeger pakten we de tram of bus en de kinderen fietsten naar school voordat de moeders een 24 uur taxiservice werden. We hadden één stopcontact in de kamer en geen rijen om een dozijn of meer elektrische apparaten te voeden. En we hadden geen computer gadget wat een signaal opvangt van een satelliet duizenden kilometers ver in de ruimte, om ons te vertellen waar de dichtstbijzijnde snackbar was.
Maar, is het niet triest dat de huidige generatie klaagt over hoe verspillend wij ouderen waren, alleen omdat wij niets met "groen" hadden in die tijd?
"U kunt beter uw eigen boodschappentas meenemen, want die plastic tassen zijn niet goed voor het milieu", zei de kassiere.
Waarop het winkelmeisje antwoordde:
"Daarom hebben wij nu een probleem. Uw generatie had lak aan het redden van het milieu voor toekomstige generaties".
Vroeger brachten wij de melk-, limonade- en bierflessen terug naar de winkel. De winkel stuurde deze terug naar de fabriek, daar werden ze gewassen en gesteriliseerd en opnieuw gevuld. Wij bleven keer op keer dezelfde flessen gebruiken. Maar we hadden niets met "groen" in die dagen.
Kruideniers verpakten onze boodschappen in papierenzakken, zodat wij dit weer voor van alles en nog wat konden gebruiken. We gebruikten ze niet alleen als vuilniszakken, maar ook als kaften voor onze schoolboeken. Wij deden dit om de boeken te beschermen, ze waren tenslotte niet ons eigendom (boeken werden door de school verstrekt). Door het kaft konden we onze boeken ook een persoonlijk tintje geven. Jammer dat we in die dagen niets met "groen" hadden.
Wij liepen de trappen op, want lang niet iedere winkel of kantoor had liften. We liepen naar de kruidenier en we klommen niet iedere keer in een 300 pk machine om twee straten ver te rijden. Maar, het meisje heeft gelijk, we deden niets aan "groen" toentertijd.
Vroeger wasten wij de luiers van de baby's omdat er geen wegwerpluiers waren. We droogden onze was aan de waslijn, niet in een energievretende droger. We gebruikten wind- en zonne-energie voor onze kleren. Onze kinderen kregen kleren van hun grote broer of zus, niet altijd nieuw natuurlijk. Natuurlijk heeft de jongedame gelijk, wij hadden echt niets met "groen".
In onze tijd hadden we één televisie of radio in huis. Niet een TV in iedere kamer. Het scherm had de grootte van een zakdoek, niet eentje zo groot als de provincie Utrecht. Het klutsen en roeren in de keuken ging met de hand, we hadden geen elektrische machines die alles voor ons deden. Als we een breekbaar object met de post moesten versturen werd dit eerst verpakt in krantenpapier om het breken te voorkomen, niet in plastic bolletjes. Het grasmaaien ging met de hand en we gebruikten menselijke kracht, geen benzine of elektriciteit om een motor aan te drijven. Onze lichaamsoefening gebeurde automatisch, door het werk. Wij hoefden niet naar een "health club" om op lopende banden te lopen die electrisch worden aangedreven. Maar, ze heeft gelijk, wij deden niets aan het milieu.
Als we dorst hadden dronken we uit de kraan of een fontein zonder daarvoor iedere keer een plastic bekertje te gebruiken. We vulden onze pennen keer op keer bij met inkt, zonder iedere keer nieuwe te kopen. En we vervingen de scheermesjes als het mesje bot werd. Maar we deden niets aan "groen" in die tijd.
Vroeger pakten we de tram of bus en de kinderen fietsten naar school voordat de moeders een 24 uur taxiservice werden. We hadden één stopcontact in de kamer en geen rijen om een dozijn of meer elektrische apparaten te voeden. En we hadden geen computer gadget wat een signaal opvangt van een satelliet duizenden kilometers ver in de ruimte, om ons te vertellen waar de dichtstbijzijnde snackbar was.
Maar, is het niet triest dat de huidige generatie klaagt over hoe verspillend wij ouderen waren, alleen omdat wij niets met "groen" hadden in die tijd?
)
Comment