Tweet
Aan allen mijn oprechte gelukwensen om op zoek te gaan naar alle mogelijke driehoeken in compositie.
In het bijzonder natuurlijk de felicitaties en de 3 podium fotografen stampers, Lut en KoRi.
Dit is mijn vergelijkende beoordeling en bevinding over de ingezonden foto van stampers en van mrdc.
Inderdaad blijkbaar een populair idee het kaartenhuisje voor deze opdracht. Best mogelijk dat velen juist de opdracht “Driehoeken in compositie” kozen, met net juist de opbouw van het kaartenhuisje in het achterhoofd.
Inderdaad de winnende foto kende reeds een deelnemende inzender met dit idee, namelijk mrdc. Maar mij stoort een gelijke benaderend onderwerp me niet. Integendeel dit schept een mooi vergelijkingspunt hoe een zelfde idee een eigen invulling kan krijgen.
Als we beide foto’s eens vergelijken, dan zien we meteen als groot verschil dat mrdc zijn kaartenhuisje brengt in een zwart-wit uitvoering en stampers juist in een kleurenversie, waardoor we meteen een groot verschil in benadering en in uitvoering krijgen.
De zwart-wit uitvoering van mrdc is een mooie foto wegens de zuiverheid van scherpte en het grote zuivere contrast. Als minpuntje werd terecht door edoke aangehaald dat het jammer is dat de top van de bovenste driehoeken afgesneden zijn.
Vermoedelijk moest de mrdc hier met zichzelf een compromis sluiten ofwel de foto brengen in portret formaat en dan de schaduwdriehoeken verliezen of kiezen voor het landschapsformaat met de afgesneden bovenste driehoekpunten.
Bij de versie van stampers treffen we eveneens een mooie scherpte aan in het statische deel van het beeld. De kleuren zijn voortreffelijk juist en mooi wat betekend dat stampers gekozen heeft voor een juiste wit - ballans
Hier zorgt de zwarte achtergrond voor het sterke contrast waardoor alle aandacht gaat naar het kaartenhuisje.
De foto van stampers laat zich onderscheiden en positief opmerken tegenover het zwart-wit idee van mrdc: door namelijk een versie te brengen die beschikt over een heel sterk positief element welke zeker een positieve rol speelde in de beoordeling van deze foto. Namelijk het statische van deze moeilijke opdracht wordt doorbroken door de toevoeging van beweging. stampers drukt op het juiste geschikte moment op de ontspanknop net op dat ogenblik dat het kaartenhuisje ineenstort. Het wonderlijke aan deze foto is dat stampers nog een half intact kaartenhuisje heeft en hij gelijktijdig het instorten heeft kunnen vast leggen. Het is juist die bewegingsonscherpte die de foto hier maakt. Hierdoor bracht stampers niet alleen een schitterende foto maar Stampers verhoogde gevoelig de moeilijkheidsgraad.
Voor mij is de foto van Stampers de verdeinde winnaar voor deze Challenge.
Wat niet wegneemt dat de zwart – wit versie van mrdc toch ook terecht een mooie eervolle verdiende plaats heeft behaald.
In het bijzonder natuurlijk de felicitaties en de 3 podium fotografen stampers, Lut en KoRi.
Dit is mijn vergelijkende beoordeling en bevinding over de ingezonden foto van stampers en van mrdc.
Inderdaad blijkbaar een populair idee het kaartenhuisje voor deze opdracht. Best mogelijk dat velen juist de opdracht “Driehoeken in compositie” kozen, met net juist de opbouw van het kaartenhuisje in het achterhoofd.
Inderdaad de winnende foto kende reeds een deelnemende inzender met dit idee, namelijk mrdc. Maar mij stoort een gelijke benaderend onderwerp me niet. Integendeel dit schept een mooi vergelijkingspunt hoe een zelfde idee een eigen invulling kan krijgen.
Als we beide foto’s eens vergelijken, dan zien we meteen als groot verschil dat mrdc zijn kaartenhuisje brengt in een zwart-wit uitvoering en stampers juist in een kleurenversie, waardoor we meteen een groot verschil in benadering en in uitvoering krijgen.
De zwart-wit uitvoering van mrdc is een mooie foto wegens de zuiverheid van scherpte en het grote zuivere contrast. Als minpuntje werd terecht door edoke aangehaald dat het jammer is dat de top van de bovenste driehoeken afgesneden zijn.
Vermoedelijk moest de mrdc hier met zichzelf een compromis sluiten ofwel de foto brengen in portret formaat en dan de schaduwdriehoeken verliezen of kiezen voor het landschapsformaat met de afgesneden bovenste driehoekpunten.
Bij de versie van stampers treffen we eveneens een mooie scherpte aan in het statische deel van het beeld. De kleuren zijn voortreffelijk juist en mooi wat betekend dat stampers gekozen heeft voor een juiste wit - ballans
Hier zorgt de zwarte achtergrond voor het sterke contrast waardoor alle aandacht gaat naar het kaartenhuisje.
De foto van stampers laat zich onderscheiden en positief opmerken tegenover het zwart-wit idee van mrdc: door namelijk een versie te brengen die beschikt over een heel sterk positief element welke zeker een positieve rol speelde in de beoordeling van deze foto. Namelijk het statische van deze moeilijke opdracht wordt doorbroken door de toevoeging van beweging. stampers drukt op het juiste geschikte moment op de ontspanknop net op dat ogenblik dat het kaartenhuisje ineenstort. Het wonderlijke aan deze foto is dat stampers nog een half intact kaartenhuisje heeft en hij gelijktijdig het instorten heeft kunnen vast leggen. Het is juist die bewegingsonscherpte die de foto hier maakt. Hierdoor bracht stampers niet alleen een schitterende foto maar Stampers verhoogde gevoelig de moeilijkheidsgraad.
Voor mij is de foto van Stampers de verdeinde winnaar voor deze Challenge.
Wat niet wegneemt dat de zwart – wit versie van mrdc toch ook terecht een mooie eervolle verdiende plaats heeft behaald.
)
Comment