Over het beoordelen.

[hendrik]

Ik vertel hier waarschijnlijk niets nieuws, maar ik wil dit topic toch starten, als bliksemafleider voor een beeld van mij dat nu eigenlijk deze discussie ondergaat. Een discussie die niks met dat beeld op zich te maken heeft.

Als je wil beoordelen en niet losweg afschieten, is het volgens mij belangrijk voor jezelf te weten, wat volgens jou de verplichte parameters van een beeld zijn. (En als je die al hebt, wat de verboden parameters van een beeld zijn.)
M.a.w. wat je referentiekader is.

Zelf vind ik het nogal zinloos om technische dingen zoals (bijvoorbeeld) scherpte bij de verplichte parameters in te delen, en (bijvoorbeeld) ruis bij de verboden. (Hoewel ze beide waarde kunnen hebben: een foto die bedoeld was om scherp te zijn en dat niet is, en om die reden oninteressant is is een flop. Willen maar niet kunnen is vaak niet interessant, maar verdient wel een plaats. Hoe leer je anders bij?)

Zelf heb ik het liever over ietsie pietsie ruimere begrippen als belichting en nog ietsie pietsie ruimer compositie. Toch vind ik het niet eengewezen om op die begrippen een normschaal te projecteren. Er bestaat niet iets zoals 'verkeerd'. (Ik kan wel zeggen dat een foto door de belichting onzichtbaar is, of dat een witte vlek onterecht mijn aandacht trekt, of dat een bepaalde compositie de foto saai maakt, of onduidelijk om te lezen.)

Wat ik spannend vind om over te discussiëren is 'of de foto iets vertelt', 'of hij een wereld op zich is'. Ik weet dat dan het gevaar is dat je gaat schermen met grote begrippen, en het uiteindelijk niet meer over fotografie hebt, maar over jezelf. Een gewaarschuwd beoordeler is er twee waard.

Dit is alles wat ik wou zeggen.

Toch wil ik dit nog even kwijt.
De waarheid bestaat niet, laat staan dat we ze kunnen vastleggen in een beeld. Al wat er uit een fototoestel kan komen is de waarheid van het fototoestel, en afhankelijk van wie of wat de foto neemt de gedeeltelijke waarheid van de fotograaf of het toeval.
Ik hoop dat jullie deze nogal bombastische stelling in het licht kunnen plaatsen van mijn mening over beoordelen.

Hendrik

[Digipics357]

Re: Over het beoordelen.

Zelf vind ik het nogal zinloos om technische dingen zoals (bijvoorbeeld) scherpte bij de verplichte parameters in te delen, en (bijvoorbeeld) ruis bij de verboden. (Hoewel ze beide waarde kunnen hebben: een foto die bedoeld was om scherp te zijn en dat niet is, en om die reden oninteressant is is een flop. Willen maar niet kunnen is vaak niet interessant, maar verdient wel een plaats. Hoe leer je anders bij?)

Techniek of streven naar een technische perfectie kan je nooit los koppelen van een beeld, bij een zeer hoge informatieve waarde van het beeld zal de techniek ondergeschikt zijn aan de inhoud van een beeld, dit houdt dus ook in dat het beeld uniek moet zijn en niet meer kan hermaakt worden.

[Wim.Vanmaele]

Re: Over het beoordelen.

@hendrik
Man, man, man.
Indien je experimenteert met je beelden, wat ik enorm kan bewonderen en appreciëren, dan toon je je beeld maar geef je er dan ook enige commentaar bij.
Zo zijn er velen die dit doen.
Een beeld zonder enige uitleg dat dan verkeerd overkomt, of dat nu net niet overbrengt aan de toeschouwer dan datgene er de auteur in ziet en van verwacht is altijd vervaarlijk. Om deze redenen onder andere worden moppen vaak gestart met: "En ken je deze al ?" Kwestie de toehoorder de juiste weg in te leiden en geen verkeerde indruk na te laten.
Zoals jij hieronder zegt dat er geen echte spelregels bestaan over "fotografie" en de kwaliteit van een beeld, zoook zijn er geen echte spelregels om een beeld te beoordelen, kritiek te geven, iets moois of lelijk te vinden.
ALs het U kan troosten ... Ik vond je beeld schitterend , je geklaag hier stukken minder

[hendrik]

Re: Over het beoordelen.

hoi hier ben ik alweer.

Techniek of streven naar een technische perfectie kan je nooit los koppelen van een beeld

Een typerende zin voor ons conflict. Hiermee kan ik nooit (om ook het woord 'nooit' eens te gebruiken) akkoord gaan.
Wat doen we dan bijvoorbeeld met de polaroid-collectie van Warhol? Zeggen... "ja dát mag, want het is Warhol!" of ook de vuilbak in kieperen?

Voor mij is het streven naar de opperste esthetiek, of de kunst van het stilleren (stijl verfijnen) voorbij.
Ik ben nog erg jong, en kan nog geen alternatief voorstellen, maar dat (bovenstaande) heeft voor mij niks te maken met de wereld waarin we leven.

Hendrik

[Nat]

Re: Over het beoordelen.

Interessant !
Heb bij uw foto blijven stilstaan. Het was niet de zoveelste meeuw of de zoveelste poes. En begrijp me niet verkeerd. Ik fotografeer ook meeuwen. Waarom ? Omdat het een technische uitdaging is. Meeuwen op zich zijn nu niet bijzonder te noemen, maar een haarscherpe vliegende meeuw vastleggen is niet zo eenvoudig.
Dus blijven stilstaan bij uw foto. En nogmaals gekeken. Het feit dat ik dat doe wil zeggen dat de foto mijn aandacht heeft getrokken OM er bij stil te staan. Mission acomplished zou ik zeggen.
Wanneer is een foto goed ? Een foto is goed wanneer je hem zelf goed vindt. Niet wanneer anderen hem goedvinden.
Maar als je een dergelijke niet conventionele foto post, mag je je uiteraard aan "beoordelingen" verwachten....
Trouwens, ik heb uw eerste post in deze thread twee maal rustig moeten lezen om alles goed te vatten.

Blijven posten !

Groeten,

Nat

[Digipics357]

Re: Over het beoordelen.

Een typerende zin voor ons conflict. Hiermee kan ik nooit (om ook het woord 'nooit' eens te gebruiken) akkoord gaan.
Wat doen we dan bijvoorbeeld met de polaroid-collectie van Warhol? Zeggen... "ja dát mag, want het is Warhol!" of ook de vuilbak in kieperen?

Voor mij is het streven naar de opperste esthetiek, of de kunst van het stilleren (stijl verfijnen) voorbij.
Ik ben nog erg jong, en kan nog geen alternatief voorstellen, maar dat (bovenstaande) heeft voor mij niks te maken met de wereld waarin we leven.

Voor mij kan een pola dus nooit, (dus weer eens nooit), zelfs al is ze van Warhol voor mij kan het niet. Zo heb ik persoonlijk is een fotograaf ontmoet academisch geschoold gedurende 7 jaren, die een tentoonstelling hield met heel grote afdrukken, 50 x 70 cm zonder passe-partout. De tentoonstelling omvatte meer dan 50 werken , er was geen enkel scherp werk bij. Toen ik hem vroeg hoe de werken tot stand kwamen, bleek dus dat hij gewoon naar het carnaval van aalst geweest was met in een hand zijn kleinbeeld compactje en in de andere regelmatig een flesje Tuborg. Zonder zelfs door de zoeker te zien drukte hij af . Ook in de donkere kamer deed hij geen moeite om een behoorlijke kleurcorrectie door te voeren, gewoon afdrukken zonder correctie. Zijn woorden waren ook in die aard van "een beeld hoeft niet scherp te zijn", en dan vraag ik me af moet je daar dan 7 jaar academie voor volgen?

Maar dit alles neemt niet weg dat ik vind dat we wel een positieve topic aan het opbouwen zijn. Ik ga hier is een beeld posten dat al op BD gestaan heeft en waar ik in de fotoclub in real life een onvoldoende voor kreeg van sommige leden en een zeer positieve beoordeling van andere.
De foto is dus ook Technisch niet perfect door de omstandigheden weinig licht hoge ISO en groot diafragma. Het beeld is genomen met een D60 op 1000 ISO met een 85 mm op volle opening van F1.8.
Dan zou ik graag van U daar is een oordeel over krijgen.

[kodachrome]

Re: Over het beoordelen.

Ziehier al aan: des photos de Stina & mina!
Stina is mijn geschikte partner in life, love en andere beuzelarijen, die enkel goed zijn om het gemoed op peil te houden. Plus daarnaast zorgt ze er ook voor dat ik (vooral vlak na weekends) aanspreekbaar ben, en dat mijn ego niet zó hoog stijgt dat het bijna zo geweldig wordt als ikzelf.

Dit zijn je eigen woorden Hendrik Willekens.
Dit typeert je 100%, maar opgelet klim niet te hoog op de ladder want een val kan dan terminaal zijn. Je kent in ieder geval jezelf en dat is dan toch positief.
A bon entendeur, salut

Henri

[Carola]

Re: Over het beoordelen.

Wat is de definitie van fotografie? ik denk dat we vandaag niet langer fotografie als medium van louter registratie kunnen beschouwen. Fotografie is een net als andere kunstvormen ook een middel tot expressie.
De foto van Hendrik had geen enkele behoefte om beoordeeld te worden op technische kwaliteiten of op scherpte. Het potentieel van deze foto is het feit dat hij een bepaalde atmosfeer creëert die ik bijvoorbeeld associeer met het werk van de gebroeders Dardenne, v.b. Rosetta.

Techniek is iets waar je 10 jaar aan werkt en waar ge vervolgens 50 jaar voor nodig hebt om het los te laten (ik zeg niet over boord te gooien!).
Wanneer we in de schilderkunst de technische perfectie nooit hadden kunnen los koppelen van "het beeld", dan waren we bij Van Eyck blijven steken. Dan hadden we nooit van Jordaens of Rembrand kunnen genieten (en dan hebben we het nog niet over v.b. Fontana of Rothko).

[hendrik]

Re: Over het beoordelen.

Dan zou ik graag van U daar is een oordeel over krijgen.

Ik zal mijn best doen.

Qua beeldinhoud.
De foto heeft op het eerste zicht een heel verhaal in zich. En dat is goed, want dan is de aandacht getrokken en blijf ik kijken. Maar ik kan de situatie niet goed 'lezen'. Wat is er tussen die twee mensen? Ook interessant om naar een foto te blijven kijken, daar kan ik niet om liegen. Toch ergens diep in mijn buik voel ik een kleine weerstand tegen deze foto. Op mijn gevoel heeft-ie het net niet.

Ik heb hem nu net eens, gewoon om het te zien, een iets dramatischere curve gegeven, en dan bevalt hij me wat meer. Maar het deed me ook vooral inzien dat het de relatie tussen die twee is die ik echt niet begrijp.

Als andere mensen deze prent geweldig vinden, en ik ben er zeker van dat er mensen zijn die dat vinden, is dat misschien vanwege herkenbaarheid. Ik kom er niet in thuis.

Wat ik wel een mooi beeld vind is alleen de linkse kant van de foto, de angst van de man in beweging. Het schichtig over de schouder kijken.

Ik woon nog bij mijn mama en papa, en die komt zeggen dat het etenstijd is.
Ik was toch net rond.

hendrik