Tweet
Re: Overstap naar fuji ... ooit beklaagd dat je alles verkocht hebt ?
Neen, mijn huidge DSLR is veel groter qua omvang, dus je zou stellen dat mensen daar ook meteen naar omkijken omdat hij duur lijkt.
Of hij beter is? Niet noodzakelijk, de foto wordt grotendeels door de fotograaf gemaakt, niet enkel door het toestel.
Het gaat me om de manier van werken met die Leica M.
Ik heb vroeger al Leica's uitgetest toen ik nog in een fotozaak werkte, intussen ook al > 11 jaar terug.
Nog met film wel te verstaan. Echter, nooit zelf mee naar huis of op pad mee mogen gaan...
Ook al aantal leuke fototentoonstellingen van Leica gezien die me deden watertanden.
Die andere versies zoals Digilux (compactjes interesseren me niet zo), S-, Q-, T-, X-reeksen interesseren me overigens ook niet zo.
Het hoeft ook niet eens digitaal te zijn, aangezien ik nog een goeie filmscanner heb staan thuis.
Louter die M reeks dus. Die Leica kan je overigens ook helemaal à la carte samenstellen.
En ja, als ik ooit geld te veel zou hebben voor een Olympus/Fuji met nieuw arsenaal lenzen, dan heb ik voor een kleine meerprijs wellicht al een Leica (body).
Wat er doffice moet aan zijn is de mogelijkheid voor draadontspanner. Net zoals bij die Olympus PEN F trouwens. Wat ik ook een leuk toestel vind.
Maar van Leica kén ik de kwaliteit, ik weet hoe handgemaakt de lenzen zijn en ik betrouw op Duitse kwaliteit.
Een merkensletje ben ik niet, op mijn huidige Nikon heb ik het logo met zwarte viltstift weggemoffeld als statement dat me de naam van het toestel helemaal niet uitmaakt.
Ik heb trouwens al een Leica kopie van Russische makelij: de Zorki S. Hij is gerefurbished, en spijtig genoeg stelt hij niet meer deftig scherp.
Leica of niet... Het gaat me eerder om het rangefinder principe.
Ik heb thuis nog een Seagull 205A toestel, spotgoedkoop, waar je alles zelf moet instellen, zonder ingebouwde lichtmeter. Bijzonder prachtig lensje, uit plastiek, maar ik heb zelden zo'n zalige kleuren gehad toen ik ermee trok, zelfs als je weet dat het uit China komt.
Echter, de sluiter blokkeert om de haverklap en het doorspoelhendeltje hapert ook soms, waardoor je de film helemaal manueel moet terugspoelen in het donker en de rest onbruikbaar is, er is duidelijk iets mis mee. En hierdoor heb ik mijn Seagull in de kast gezet...
En dát zou ik niet voorhebben met een Leica.
Dat een toestel duur is interesseert me niet. Ik heb hier ook een tweedehands Lubitel 166b, voor 20 euro, 6x6 film. Heel leuk om mee te werken. En dáár draait het om, het plezier ervan, alles manueel instellen, anders kijken (zeker van bovenaf, vierkant formaat). En dat er nu Leica of Aldi zou opstaan, maakt me echt geen zak uit.
Maar van product X ken ik de kwaliteit, en daar wil ik ooit graag eens mee werken. En digitaal hoeft zelfs niet, zeker niet met die shutterlag, dan werk ik liever met film.
Voorlopig ben ik in elk geval nog content van mijn DSLR, en randassortiment analoge toestelletjes waarmee ik graag prul
Oorspronkelijk geplaatst door Djivan
Bekijk bericht
Gewoon omdat het duur tot héél duur is en men dan naar je omkijkt, of omdat je denkt/weet dat het beter is 
?
?Of hij beter is? Niet noodzakelijk, de foto wordt grotendeels door de fotograaf gemaakt, niet enkel door het toestel.
Het gaat me om de manier van werken met die Leica M.
Ik heb vroeger al Leica's uitgetest toen ik nog in een fotozaak werkte, intussen ook al > 11 jaar terug.
Nog met film wel te verstaan. Echter, nooit zelf mee naar huis of op pad mee mogen gaan...
Ook al aantal leuke fototentoonstellingen van Leica gezien die me deden watertanden.
Die andere versies zoals Digilux (compactjes interesseren me niet zo), S-, Q-, T-, X-reeksen interesseren me overigens ook niet zo.
Het hoeft ook niet eens digitaal te zijn, aangezien ik nog een goeie filmscanner heb staan thuis.
Louter die M reeks dus. Die Leica kan je overigens ook helemaal à la carte samenstellen.
En ja, als ik ooit geld te veel zou hebben voor een Olympus/Fuji met nieuw arsenaal lenzen, dan heb ik voor een kleine meerprijs wellicht al een Leica (body).
Wat er doffice moet aan zijn is de mogelijkheid voor draadontspanner. Net zoals bij die Olympus PEN F trouwens. Wat ik ook een leuk toestel vind.
Maar van Leica kén ik de kwaliteit, ik weet hoe handgemaakt de lenzen zijn en ik betrouw op Duitse kwaliteit.
Een merkensletje ben ik niet, op mijn huidige Nikon heb ik het logo met zwarte viltstift weggemoffeld als statement dat me de naam van het toestel helemaal niet uitmaakt.
Ik heb trouwens al een Leica kopie van Russische makelij: de Zorki S. Hij is gerefurbished, en spijtig genoeg stelt hij niet meer deftig scherp.
Leica of niet... Het gaat me eerder om het rangefinder principe.
Ik heb thuis nog een Seagull 205A toestel, spotgoedkoop, waar je alles zelf moet instellen, zonder ingebouwde lichtmeter. Bijzonder prachtig lensje, uit plastiek, maar ik heb zelden zo'n zalige kleuren gehad toen ik ermee trok, zelfs als je weet dat het uit China komt.
Echter, de sluiter blokkeert om de haverklap en het doorspoelhendeltje hapert ook soms, waardoor je de film helemaal manueel moet terugspoelen in het donker en de rest onbruikbaar is, er is duidelijk iets mis mee. En hierdoor heb ik mijn Seagull in de kast gezet...
En dát zou ik niet voorhebben met een Leica.
Dat een toestel duur is interesseert me niet. Ik heb hier ook een tweedehands Lubitel 166b, voor 20 euro, 6x6 film. Heel leuk om mee te werken. En dáár draait het om, het plezier ervan, alles manueel instellen, anders kijken (zeker van bovenaf, vierkant formaat). En dat er nu Leica of Aldi zou opstaan, maakt me echt geen zak uit.
Maar van product X ken ik de kwaliteit, en daar wil ik ooit graag eens mee werken. En digitaal hoeft zelfs niet, zeker niet met die shutterlag, dan werk ik liever met film.
Voorlopig ben ik in elk geval nog content van mijn DSLR, en randassortiment analoge toestelletjes waarmee ik graag prul
Comment