Welkom! Ben je al een geregistreerd forumlid, log dan in met de knop Inloggen of registreren uiterst rechts bovenaan je scherm. Is dit je eerste bezoek Om berichten te bekijken selecteer je een forum in het onderstaande overzicht. Om zelf berichten te plaatsen moet je je eerst (gratis) registreren: klik daarom op Registreer.
Nieuwe 'Dress to Impress' workshop op 14 december 2024. Informatie en (snel) inschrijven hier.
Hm, met alle respect voor de maker van deze foto... maar ik geloof dat men hier last heeft van de BD ziekte (wooow, waaaw, roepen gewoon omdat voorgaande dat doet en zonder echt te kijken). Sorry, centrale compositie werkt nooit en hier duidelijk ook niet. De hele plaat komt me wat onnatuurlijk over zeker ivm kleuren. Het is precies een kind wat een collage heeft gemaakt met twee beelden uit een tijdschrijft.
Heeft de maker van dit beeld gewoon een kleur filter toegepast zowel onderaan en bovenaan deze foto? Ik vermoed van wel.
Nogmaals met alle respect voor de maker van deze foto die ongetwijfeld tot veel beter in staat is maar dit komt mij als kitscherig over....
TOYO-FIELD 45AII - Arrax 88 - Yashica Mat 124 G - Pentacon six - Voigtländer Bessa III - Nikon D700 - Nikon D300S - 17,2kg glas om dat alles te doen werken!
Hm, met alle respect voor de maker van deze foto... maar ik geloof dat men hier last heeft van de BD ziekte (wooow, waaaw, roepen gewoon omdat voorgaande dat doet en zonder echt te kijken). Sorry, centrale compositie werkt nooit en hier duidelijk ook niet. De hele plaat komt me wat onnatuurlijk over zeker ivm kleuren. Het is precies een kind wat een collage heeft gemaakt met twee beelden uit een tijdschrijft.
Heeft de maker van dit beeld gewoon een kleur filter toegepast zowel onderaan en bovenaan deze foto? Ik vermoed van wel.
Nogmaals met alle respect voor de maker van deze foto die ongetwijfeld tot veel beter in staat is maar dit komt mij als kitscherig over....
Beste Klojo,
Ik ga u eventjes "up-to-speed" brengen:
1) De centrale compositie, daar bent u voor of daar bent u niet voor. Maar als u graag aan regeltjes refereert, dan help ik u even. U weet het, of niet, maar als men in breedhoek gaat treed er hoe dan ook duidelijker lensvervorming op. Bij ultra-breedhoek raadt men zelfs aan, bij landschapsfotografie en indien minimale vervorming gewenst is, om de horizon pal in het midden te nemen, om uw onderwerp in het midden van uw objectief te nemen. Als je iets minimalistisch in beeld wil brengen ben je dan ook op je hoede voor vervorming, zet je het zo weinig mogelijk aan de buitenzijde van je compositie.
Nadien kun je dan in principe nog croppen tot je de regeltjes van 3en gevolgd hebt. Maar dat wou ik niet, want dan zou ik het minimalistisch karakter verliezen.
Deze foto is met een doel genomen. Deze strandwachter was eigenlijk een stoorzender in een landschapsfoto die ik in m'n hoofd had. Ik heb composities genomen om deze buiten beeld te houden, maar ik was er niet tevreden over.
Dan heb ik het maar over een andere boeg gegooid, ik maak de stoorzender tot m'n onderwerp. Pal in het midden! De "strandwachter" was eigenwijs, wel ik zou ook eens eigenwijs doen!
2) Betreft de collage die een kind kon gemaakt hebben... Daar heb je gelijk in: een kind kon dit doen. Bij deze foto heb ik echt maar twee minuten gespendeerd aan de nabewerking.
Om te beginnen is deze foto met een ND-fader Mark II genomen. Dit voorzag mij in de mogelijkheid om lange sluitertijden toe te passen: de zee zou een sliert worden en zou helder worden. De triestige grijze wolken in de lucht zouden ook een sliert worden en zouden mooi verlicht worden door de net ondergaande zon.
Het ingenieuze wat ik erin gestopt heb is, rekening houdende met de lange sluitertijden, dat het enige wat niet onderhevig zou zijn aan de lange sluitertijd qua beweging, de "strandwachter" zou zijn.
In m'n compositie heb ik dus rekening gehouden dat het stukje strand dat onderaan in beeld zou zijn, gedurende de lange sluitertijd ook zou bevloeid worden. De kadans van dat bevloeien zou ongeveer de helft van de sluitertijd zijn. Dus dat houdt in dat de helft van de tijd zand en de helft van de tijd water in beeld zou zijn. Wat me een mooie crèmekleurige voorgrond zou opleveren.
Het middenveld dat je in beeld ziet, is genomen met de langste sluitertijd. Ik wist dat die gedeelte heel licht, helblauw, zou worden en mij een mooi contrast zou bieden met de gele sokkel van m'n onderwerp.
Het rood-bruine van de achtergrond is het resultaat van de net ondergegane zon.
Dus het weze duidelijk dat deze een blend is van 3 na elkaar genomen foto's. En da's uiteindelijk ook het enige dat ik qua nabewerking op deze foto gedaan heb. Het enige verschil met een "standaard" blend is dat in normale omstandigheden de laag met de kortste sluitertijd achteraan ligt, dan de middellange sluitertijd in het midden en de langste sluitertijd vooraan.
In dit geval ligt m'n minimalistisch onderwerp in het midden en heb ik er voor gekozen m'n langste sluitertijd in het midden te stellen, net omdat ik het contrast van m'n onderwerp en z'n omgeving naar voren wou brengen.
Ohja, een lichte nascherping tbv het verkleinen heb ik wel uitvoert.
Dus bottom line: wat je ziet is in principe zo uit m'n camera gerold, enkel geblend in nabewerking. De kleuren zijn niet aangepast, noch gesatureerd.
Ik verwacht van u gene "wauw", "ooh", of whatever. U hebt uw mening over de foto en die respecteer ik!
Ik wou u enkel aantonen dat wat je ziet op de foto, dat daar over nagedacht is voor ik nog maar enigzins m'n duim op de draadloze ontspanner zette. En dat de nabewerking minimaal is.
Al had je 2 dagen over de nabewerking gedaan; mijn mening blijft: sterke foto, zowel qua techniek als compo.
'k Vind het straf dat men zich tegenwoordig bijna moet gaan verontschuldigen voor de nabewerking; die is al zo oud als fotografie zelf, niets nieuws onder de zon dus.
En dat gezever over "natuurgetrouw" (kleuren en dergelijke) is al even ergerlijk: de enige realiteit die telt is de realiteit van de fotograaf. Anders moet ge geen camera gebruiken maar gewoon uw ogen.
1) De centrale compositie, daar bent u voor of daar bent u niet voor. Maar als u graag aan regeltjes refereert, dan help ik u even. U weet het, of niet, maar als men in breedhoek gaat treed er hoe dan ook duidelijker lensvervorming op. Bij ultra-breedhoek raadt men zelfs aan, bij landschapsfotografie en indien minimale vervorming gewenst is, om de horizon pal in het midden te nemen, om uw onderwerp in het midden van uw objectief te nemen. Als je iets minimalistisch in beeld wil brengen ben je dan ook op je hoede voor vervorming, zet je het zo weinig mogelijk aan de buitenzijde van je compositie.
Nadien kun je dan in principe nog croppen tot je de regeltjes van 3en gevolgd hebt. Maar dat wou ik niet, want dan zou ik het minimalistisch karakter verliezen.
Deze foto is met een doel genomen. Deze strandwachter was eigenlijk een stoorzender in een landschapsfoto die ik in m'n hoofd had. Ik heb composities genomen om deze buiten beeld te houden, maar ik was er niet tevreden over.
Dan heb ik het maar over een andere boeg gegooid, ik maak de stoorzender tot m'n onderwerp. Pal in het midden! De "strandwachter" was eigenwijs, wel ik zou ook eens eigenwijs doen!
2) Betreft de collage die een kind kon gemaakt hebben... Daar heb je gelijk in: een kind kon dit doen. Bij deze foto heb ik echt maar twee minuten gespendeerd aan de nabewerking.
Om te beginnen is deze foto met een ND-fader Mark II genomen. Dit voorzag mij in de mogelijkheid om lange sluitertijden toe te passen: de zee zou een sliert worden en zou helder worden. De triestige grijze wolken in de lucht zouden ook een sliert worden en zouden mooi verlicht worden door de net ondergaande zon.
Het ingenieuze wat ik erin gestopt heb is, rekening houdende met de lange sluitertijden, dat het enige wat niet onderhevig zou zijn aan de lange sluitertijd qua beweging, de "strandwachter" zou zijn.
In m'n compositie heb ik dus rekening gehouden dat het stukje strand dat onderaan in beeld zou zijn, gedurende de lange sluitertijd ook zou bevloeid worden. De kadans van dat bevloeien zou ongeveer de helft van de sluitertijd zijn. Dus dat houdt in dat de helft van de tijd zand en de helft van de tijd water in beeld zou zijn. Wat me een mooie crèmekleurige voorgrond zou opleveren.
Het middenveld dat je in beeld ziet, is genomen met de langste sluitertijd. Ik wist dat die gedeelte heel licht, helblauw, zou worden en mij een mooi contrast zou bieden met de gele sokkel van m'n onderwerp.
Het rood-bruine van de achtergrond is het resultaat van de net ondergegane zon.
Dus het weze duidelijk dat deze een blend is van 3 na elkaar genomen foto's. En da's uiteindelijk ook het enige dat ik qua nabewerking op deze foto gedaan heb. Het enige verschil met een "standaard" blend is dat in normale omstandigheden de laag met de kortste sluitertijd achteraan ligt, dan de middellange sluitertijd in het midden en de langste sluitertijd vooraan.
In dit geval ligt m'n minimalistisch onderwerp in het midden en heb ik er voor gekozen m'n langste sluitertijd in het midden te stellen, net omdat ik het contrast van m'n onderwerp en z'n omgeving naar voren wou brengen.
Ohja, een lichte nascherping tbv het verkleinen heb ik wel uitvoert.
Dus bottom line: wat je ziet is in principe zo uit m'n camera gerold, enkel geblend in nabewerking. De kleuren zijn niet aangepast, noch gesatureerd.
Ik verwacht van u gene "wauw", "ooh", of whatever. U hebt uw mening over de foto en die respecteer ik!
Ik wou u enkel aantonen dat wat je ziet op de foto, dat daar over nagedacht is voor ik nog maar enigzins m'n duim op de draadloze ontspanner zette. En dat de nabewerking minimaal is.
Bedankt voor de uitgebreide en leerrijke uitleg Ik vermoed dat er velen hier heel wat van kunnen opsteken, waaronder mezelf!
Bij mij toch ook een wauw-gevoel hoor, dat kind dat dat kan wil ik nog wel eens tegenkomen
Hm, met alle respect voor de maker van deze foto... maar ik geloof dat men hier last heeft van de BD ziekte (wooow, waaaw, roepen gewoon omdat voorgaande dat doet en zonder echt te kijken). Sorry, centrale compositie werkt nooit en hier duidelijk ook niet. De hele plaat komt me wat onnatuurlijk over zeker ivm kleuren. Het is precies een kind wat een collage heeft gemaakt met twee beelden uit een tijdschrijft.
Heeft de maker van dit beeld gewoon een kleur filter toegepast zowel onderaan en bovenaan deze foto? Ik vermoed van wel.
Nogmaals met alle respect voor de maker van deze foto die ongetwijfeld tot veel beter in staat is maar dit komt mij als kitscherig over....
Sorry hoor, maar dit commentaar zegt meer over de u zelf dan over deze -ook in mijn ogen -prachtplaat. U doet uw nicknaam daarmee wel waarmaken in mijn ogen.
Last edited by jan.brouwers; 1 augustus 2011, 19:02.
Comment