Tweet
Nog een collodium portret, maar dan met een hele andere "look"
Voor de geinteresseerden onder u. Deze foto is gemaakt met het collodion procedé.
Een fototechniek welke in 1851 is uitgevonden en wat men ook noemt : natteplaat fotografie.
Deze techniek geeft een ongelooflijk mooi detail. Helaas is dit digitaal niet goed weer te geven.
Belichtingstijd : circa 4 sec. bij f3.0 260 mm met circa 1800 watt daglichtlampen.
Dit met een antieke dallmeijer 3b petzval lens (130 jaar oud !) gefotografeerd
Over het prcedé, heel kort omschreven :
Je maakt een gewone glasplaat lichtgevoelig,
Dit door gebruik te maken van collodium (als hechtlaag) en vloeibaar zilveroxide waar de plaat voor circa 3 minuten in gezet wordt ( in het donker)
Glasplaat gaat daarna in een lichtdichte houder en op de camera geplaatst ( een oude camera met een zwart doek over je hoofd)
De plaat wordt afhankelijk van de lichtomstandigheden voor enkele seconden tot ruim een minuut belicht
Na het belichten wordt de plaat met een ontwikkelaar ( in het donker uiteraard) ontwikkeld, gespoeld, gefixeerd met vloeistof, weer gespoeld en daarna gedroogd.
Hierna moet de plaat gevernist worden en aan de achterkant zwart worden gemaakt.
Tijdens het gehele procedé tot aan het ontwikkelen is de plaat nat. Je kan dus geen platen op "voorraad" maken en werkt dus een voor een.
Totale proces duurt alles bij elkaar circa 10 minuten per foto. een redelijk complex en tijdrovend process, maar wel verschrikkelijk mooi om te doen
Voor de geinteresseerden onder u. Deze foto is gemaakt met het collodion procedé.
Een fototechniek welke in 1851 is uitgevonden en wat men ook noemt : natteplaat fotografie.
Deze techniek geeft een ongelooflijk mooi detail. Helaas is dit digitaal niet goed weer te geven.
Belichtingstijd : circa 4 sec. bij f3.0 260 mm met circa 1800 watt daglichtlampen.
Dit met een antieke dallmeijer 3b petzval lens (130 jaar oud !) gefotografeerd
Over het prcedé, heel kort omschreven :
Je maakt een gewone glasplaat lichtgevoelig,
Dit door gebruik te maken van collodium (als hechtlaag) en vloeibaar zilveroxide waar de plaat voor circa 3 minuten in gezet wordt ( in het donker)
Glasplaat gaat daarna in een lichtdichte houder en op de camera geplaatst ( een oude camera met een zwart doek over je hoofd)
De plaat wordt afhankelijk van de lichtomstandigheden voor enkele seconden tot ruim een minuut belicht
Na het belichten wordt de plaat met een ontwikkelaar ( in het donker uiteraard) ontwikkeld, gespoeld, gefixeerd met vloeistof, weer gespoeld en daarna gedroogd.
Hierna moet de plaat gevernist worden en aan de achterkant zwart worden gemaakt.
Tijdens het gehele procedé tot aan het ontwikkelen is de plaat nat. Je kan dus geen platen op "voorraad" maken en werkt dus een voor een.
Totale proces duurt alles bij elkaar circa 10 minuten per foto. een redelijk complex en tijdrovend process, maar wel verschrikkelijk mooi om te doen
Comment