Een afscheidsfeest...gewoon echt !

[kohraya]

Re: Een afscheidsfeest...gewoon echt !

Knap Pascal. Echt mooie beelden.

[Jacobs Pascal]

Re: Een afscheidsfeest...gewoon echt !

Ben verrast door de verschillende reacties en toch meer emoties losgeweekt op een minder bezocht forum..doet me plezier en opdracht geslaagd aan dit mooi afscheidsfeest.
Dank U allemaal.

[vinstermik]

Re: Een afscheidsfeest...gewoon echt !

Wat mij bij zulke feestjes of gelegenheden steeds bij blijft is het volgende : Wij zien in dit geval deze prachtige sfeerfoto's en hebben het even moeilijk, pinken een traan of hebben een krop in de keel.... Effe later is dit voorbij... en gaat het leven voor ons gewoon verder.......
Diegene die met deze mensen leven en deze mensen helpen zitten er 24/24; 7/7 bij....
R E S P E C T voor deze mensen!

[patrickL]

Re: Een afscheidsfeest...gewoon echt !

Wat mij bij zulke feestjes of gelegenheden steeds bij blijft is het volgende : Wij zien in dit geval deze prachtige sfeerfoto's en hebben het even moeilijk, pinken een traan of hebben een krop in de keel.... Effe later is dit voorbij... en gaat het leven voor ons gewoon verder.......
Diegene die met deze mensen leven en deze mensen helpen zitten er 24/24; 7/7 bij....
R E S P E C T voor deze mensen!

+1 voor 100%
Emotioneel aangrijpende reeks.

[doudeke]

Re: Een afscheidsfeest...gewoon echt !

Wat mij bij zulke feestjes of gelegenheden steeds bij blijft is het volgende : Wij zien in dit geval deze prachtige sfeerfoto's en hebben het even moeilijk, pinken een traan of hebben een krop in de keel.... Effe later is dit voorbij... en gaat het leven voor ons gewoon verder.......
Diegene die met deze mensen leven en deze mensen helpen zitten er 24/24; 7/7 bij....
R E S P E C T voor deze mensen!

Dat valt allemaal nog best mee, hoor. Goed, je geeft veel van jezelf. Maar je krijgt ook
enorm veel terug. Ik heb het jarenlang gedaan als beroeps en als vrijwilliger. Ik heb met
die mensen geleefd, gelachen en getreurd. Nieuwjaar en kerstdagen gevierd, tal van
uitstapjes gedaan en zomer en wintervakanties mee doorgebracht.
Met rolstoelen zijn we kris-kras door Kreta, Rhodos, Corfu, York, de Ardennen, weet ik
veel nog waar allemaal getrokken, gesleurd.
Ik heb nog eens iemand in Lindos (op Rhodos) zijn droom in vervulling doen gaan door
hem als een ezel op mijn rug naar de top van de Acropolis te dragen. Eenmaal boven
had hij pis. En we waren zijn fles natuurlijk vergeten.
Op onze laatste avond gingen we uit eten in een mooie taverne op corfu. Na het eten
wou de vriendelijke patron een feestje voor ons. Hij zette de Sirtaki in en begon een
stapel goedkope nepborden kapot te smijten. Het lachen verging hem toen mijn bende
zijn beste servies aan diggelen knalde.
In tenten, op boten en in hotels waar de kamers zo klein waren dat we de rolstoelen op
de gang moesten laten staan, hebben we geslapen. Of niet kunnen slapen omdat het
voor sommigen de eerste keer was en de overweldiging te groot.
Herinneringen om rillingen bij te krijgen; zoals bij deze mooie foto's

[Jasiu]

Re: Een afscheidsfeest...gewoon echt !

Ook van mij een dikke "Respect" voor je mooie reportage !!

[Jacobs Pascal]

Re: Een afscheidsfeest...gewoon echt !

Dat valt allemaal nog best mee, hoor. Goed, je geeft veel van jezelf. Maar je krijgt ook
enorm veel terug. Ik heb het jarenlang gedaan als beroeps en als vrijwilliger. Ik heb met
die mensen geleefd, gelachen en getreurd. Nieuwjaar en kerstdagen gevierd, tal van
uitstapjes gedaan en zomer en wintervakanties mee doorgebracht.
Met rolstoelen zijn we kris-kras door Kreta, Rhodos, Corfu, York, de Ardennen, weet ik
veel nog waar allemaal getrokken, gesleurd.
Ik heb nog eens iemand in Lindos (op Rhodos) zijn droom in vervulling doen gaan door
hem als een ezel op mijn rug naar de top van de Acropolis te dragen. Eenmaal boven
had hij pis. En we waren zijn fles natuurlijk vergeten.
Op onze laatste avond gingen we uit eten in een mooie taverne op corfu. Na het eten
wou de vriendelijke patron een feestje voor ons. Hij zette de Sirtaki in en begon een
stapel goedkope nepborden kapot te smijten. Het lachen verging hem toen mijn bende
zijn beste servies aan diggelen knalde.
In tenten, op boten en in hotels waar de kamers zo klein waren dat we de rolstoelen op
de gang moesten laten staan, hebben we geslapen. Of niet kunnen slapen omdat het
voor sommigen de eerste keer was en de overweldiging te groot.
Herinneringen om rillingen bij te krijgen; zoals bij deze mooie foto's

Ik weet als Jimmy ergens naar toe gaat dat hij het wel elke dag een week op voorhand al over zijn uitstapjes bezig is. Voor hun een hele belevenis...
Rock for specials is ook zo een mooi initiatief...hoedje af voor de organisatie

[doudeke]

Re: Een afscheidsfeest...gewoon echt !

Ik weet als Jimmy ergens naar toe gaat dat hij het wel elke dag een week op voorhand al over zijn uitstapjes bezig is. Voor hun een hele belevenis...
Rock for specials is ook zo een mooi initiatief...hoedje af voor de organisatie

Rock for specials ook vele malen meegemaakt. Ze weten toch telkens een mooie affiche
op de been te brengen. Ik herinner me nog de verbazing van Admiral Freebee, dat al die
mensen zijn liedjes mee brulden. Zoiets had hij wel waarschijnlijk wel verwacht bij een
optreden van Clauseau of Monzo, maar bij hem? Hij was zichtbaar aangedaan. En ik met
hem.

[doudeke]

Re: Een afscheidsfeest...gewoon echt !

Ik weet als Jimmy ergens naar toe gaat dat hij het wel elke dag een week op voorhand al over zijn uitstapjes bezig is. Voor hun een hele belevenis...

Wat het wel zwaar maakt is dat sommige mensen de gewoontes van hun instellingen op
vakanties behouden. Zes uur naar bed. Zes uur op. Anderen vinden dat ze op vakantie
zijn en willen overal tot de laatste man blijven zitten.
Als begeleider ga je dan als laatste naar bed, soms om drie uur in de nacht, en je bent
als eerste op, om te helpen met wassen, aankleden, scheren. Maar leuk. Zo herinner ik
me dat ik eens in een huurbusje verloren was gereden in de vlaktes van Las****i (Kreta).
In mijn busje was het carnaval: lachen, zingen, roepen, zwaaien allemaal met het volste
vertrouwen in hun begeleider, die daar achter zijn stuur zat te zweten en doodsangsten
uitstond omdat we veel te laat dreigden te komen voor hun medicijnen en dergelijke.
Ach, breek me de bek niet open.

[Jacobs Pascal]

Re: Een afscheidsfeest...gewoon echt !

Wat het wel zwaar maakt is dat sommige mensen de gewoontes van hun instellingen op
vakanties behouden. Zes uur naar bed. Zes uur op. Anderen vinden dat ze op vakantie
zijn en willen overal tot de laatste man blijven zitten.
Als begeleider ga je dan als laatste naar bed, soms om drie uur in de nacht, en je bent
als eerste op, om te helpen met wassen, aankleden, scheren. Maar leuk. Zo herinner ik
me dat ik eens in een huurbusje verloren was gereden in de vlaktes van Las****i (Kreta).
In mijn busje was het carnaval: lachen, zingen, roepen, zwaaien allemaal met het volste
vertrouwen in hun begeleider, die daar achter zijn stuur zat te zweten en doodsangsten
uitstond omdat we veel te laat dreigden te komen voor hun medicijnen en dergelijke.
Ach, breek me de bek niet open.

I know what you mean Doudeke.
Echtheid en puur menselijkheid wat meer waard is dan alles op deze soms kl*te wereld.

[Baki]

Re: Een afscheidsfeest...gewoon echt !

Hele mooie reeks! Echt prachtig gewoon!

Even een klein vraagje. De opvoedster op de 4de foto. Is dat toevallig Nicky?

[Jacobs Pascal]

Re: Een afscheidsfeest...gewoon echt !

Hele mooie reeks! Echt prachtig gewoon!

Even een klein vraagje. De opvoedster op de 4de foto. Is dat toevallig Nicky?

Ik heb eerlijk gezegd geen flauw idee. Ik zal dat even aan mijn zus moeten vragen..

[ObiWan]

Re: Een afscheidsfeest...gewoon echt !

Volgens mij is dat Nicky ja.


Groetjes,

Luc

[Baki]

Re: Een afscheidsfeest...gewoon echt !

Volgens mij is dat Nicky ja.


Groetjes,

Luc

Ik dacht het ook! Waar je mensen al niet tegen komt he. Ik heb met haar nog in de klas gezeten.

[loena]

Re: Een afscheidsfeest...gewoon echt !

hier pink ik een traan weg .. ontroerend en ohhh zo mooi
fijn dat je dit wil delen...