Tweet
Eerst en vooral dank aan BD voor deze nieuwe fotorubriek. 
Gezien ik indertijd de suggestie deed om dit te voorzien doe ik een poging om een eerste fotoverhaal te posten. Een reeks die niet aangewezen is voor zeer gevoelige kijkers.
De foto's zijn dit voorjaar gemaakt tijdens een bezoek aan een materniteit in het West-Afrikaanse Gambia. Ik was danig onder de indruk van de soms mensonwaardige omstandigheden waarin vrouwen daar een kind ter wereld moesten brengen. Niks hygiëne, niks privacy.
Ik heb, met toestemming van de mensen daar ter plaatse, een poging gedaan om de dagelijkse realiteit in die materniteit in beeld te brengen. Bij enkele foto's denk ik aan de BD-ers die urbanfoto's maken van oude ziekenhuizen. Enige verschil is dat mijn foto's een werkend ziekenhuis tonen.
Misschien niet het meest opbeurende verhaal om deze rubriek op gang te trekken. Maar dit is wat me in 2007 diep getroffen heeft en zonder enige twijfel ook in 2008 veel aandacht van mij zal krijgen.
1. Wachten op een consultatie kan meerdere dagen duren.
2. Eén kraantje voorziet de wachtende massa van drinkbaar water.
3. Detailopname uit de ziekenhuisapotheek. Aspirine die ver over zijn vervaldatum is en Nivaquine, een anti-malariamiddel dat het ziekenhuis van een Engelse charity-organisatie kreeg. Tof, maar wat de Engelsen vergeten zijn is dat de malariaparasiet in Gambia zogoed als resistent is tegen dit middel. Dan maar rekenen op het placebo-effect?
4. De arbeidskamer. Overal stof en veel erger, het zat er zwart van de malariamuggen. De horren hadden dan ook al lang hun beste tijd gehad.
5. Wachten op wat komen zal.
6. De verloskamers of wat er voor moet doorgaan.
7. Op mijn vraag waarom de vloer in elke verloskamer vol bloed lag kreeg ik als antwoord dat de poetsvrouw ziek was.
8. Het labo
9. Buiten zit de familie te wachten op moeder en kind.
10. Moeders met een handicap tengevolge van de bevalling blijven zo lang mogelijk binnen de ziekenhuismuren wonen. Vaak zijn ze uitgestoten door hun familie.
Gezien ik indertijd de suggestie deed om dit te voorzien doe ik een poging om een eerste fotoverhaal te posten. Een reeks die niet aangewezen is voor zeer gevoelige kijkers.
De foto's zijn dit voorjaar gemaakt tijdens een bezoek aan een materniteit in het West-Afrikaanse Gambia. Ik was danig onder de indruk van de soms mensonwaardige omstandigheden waarin vrouwen daar een kind ter wereld moesten brengen. Niks hygiëne, niks privacy.
Ik heb, met toestemming van de mensen daar ter plaatse, een poging gedaan om de dagelijkse realiteit in die materniteit in beeld te brengen. Bij enkele foto's denk ik aan de BD-ers die urbanfoto's maken van oude ziekenhuizen. Enige verschil is dat mijn foto's een werkend ziekenhuis tonen.
Misschien niet het meest opbeurende verhaal om deze rubriek op gang te trekken. Maar dit is wat me in 2007 diep getroffen heeft en zonder enige twijfel ook in 2008 veel aandacht van mij zal krijgen.
1. Wachten op een consultatie kan meerdere dagen duren.
2. Eén kraantje voorziet de wachtende massa van drinkbaar water.
3. Detailopname uit de ziekenhuisapotheek. Aspirine die ver over zijn vervaldatum is en Nivaquine, een anti-malariamiddel dat het ziekenhuis van een Engelse charity-organisatie kreeg. Tof, maar wat de Engelsen vergeten zijn is dat de malariaparasiet in Gambia zogoed als resistent is tegen dit middel. Dan maar rekenen op het placebo-effect?
4. De arbeidskamer. Overal stof en veel erger, het zat er zwart van de malariamuggen. De horren hadden dan ook al lang hun beste tijd gehad.
5. Wachten op wat komen zal.
6. De verloskamers of wat er voor moet doorgaan.
7. Op mijn vraag waarom de vloer in elke verloskamer vol bloed lag kreeg ik als antwoord dat de poetsvrouw ziek was.
8. Het labo
9. Buiten zit de familie te wachten op moeder en kind.
10. Moeders met een handicap tengevolge van de bevalling blijven zo lang mogelijk binnen de ziekenhuismuren wonen. Vaak zijn ze uitgestoten door hun familie.
Comment