Tweet
Deze foto wilde ik al heel lang een keer maken, en ik heb het dan ook talloze keren geprobeerd.
Het probleem is uiteraard dat je eerst een olifant moet vinden met zulke lange wimpers - niet alle olifanten zijn zo rijkelijk uitgerust. Daarnaast is het belangrijk dat het licht onder een zeer lage hoek op de olifant schijnt; de wimpers van een olifant zijn de perfecte natuurlijke zonneschermen en ze houden al het licht tegen, wat al snel resulteert in onzichtbare of zeer donkere ogen. Tenslotte moet je uiteraard redelijk dicht bij de olifant in de buurt kunnen komen om een dergelijke foto te kunnen nemen. Alles bij elkaar opgeteld geen makkelijke voorwaarden.
Toen ik deze olifant in de verte zag lopen tijdens een van mijn reizen naar Zuid-Afrika, was het licht precies goed, dus ik besloot het weer een keer te proberen. Ik keek goed in welke richting de olifant liep, en probeerde snel een stuk vooruit te rijden op zoek naar zogenaamde olifantspaden. Olifanten zijn letterlijk gewoontedieren en gebruiken vaak dezelfde uitgesleten paadjes. Toen ik er een gevonden had, keek ik naar de olifant om te zien of hij ongeveer in mijn richting en dus over het paadje zou lopen - dat was het geval. Zorgvuldig positioneerde ik mijn auto zodanig dat het licht over mijn schouder scheen en er voldoende ruimte voor de olifant was om mij voorbij te lopen.
De olifant liep nu recht op mij af, en ondertussen maakte ik een serie foto's. Toen hij op slechts een paar meter afstand van de auto kwam, wisselde ik snel van camera en (kortere) lens in de hoop een close-up te kunnen schieten. De olifant liep de auto voorbij, maar stopte toen even, keek mij aan, en liep weer verder. Ik had net genoeg tijd om een foto te maken.
De uiteindelijke foto heb ik gecropt tot ongeveer 75% van het origineel.
>Grotere versie.
Nikon D2Xs, AF-S VR 70-200/2.8, 1/320 @ f/5.6, ISO 200, uit de hand geschoten
Het probleem is uiteraard dat je eerst een olifant moet vinden met zulke lange wimpers - niet alle olifanten zijn zo rijkelijk uitgerust. Daarnaast is het belangrijk dat het licht onder een zeer lage hoek op de olifant schijnt; de wimpers van een olifant zijn de perfecte natuurlijke zonneschermen en ze houden al het licht tegen, wat al snel resulteert in onzichtbare of zeer donkere ogen. Tenslotte moet je uiteraard redelijk dicht bij de olifant in de buurt kunnen komen om een dergelijke foto te kunnen nemen. Alles bij elkaar opgeteld geen makkelijke voorwaarden.
Toen ik deze olifant in de verte zag lopen tijdens een van mijn reizen naar Zuid-Afrika, was het licht precies goed, dus ik besloot het weer een keer te proberen. Ik keek goed in welke richting de olifant liep, en probeerde snel een stuk vooruit te rijden op zoek naar zogenaamde olifantspaden. Olifanten zijn letterlijk gewoontedieren en gebruiken vaak dezelfde uitgesleten paadjes. Toen ik er een gevonden had, keek ik naar de olifant om te zien of hij ongeveer in mijn richting en dus over het paadje zou lopen - dat was het geval. Zorgvuldig positioneerde ik mijn auto zodanig dat het licht over mijn schouder scheen en er voldoende ruimte voor de olifant was om mij voorbij te lopen.
De olifant liep nu recht op mij af, en ondertussen maakte ik een serie foto's. Toen hij op slechts een paar meter afstand van de auto kwam, wisselde ik snel van camera en (kortere) lens in de hoop een close-up te kunnen schieten. De olifant liep de auto voorbij, maar stopte toen even, keek mij aan, en liep weer verder. Ik had net genoeg tijd om een foto te maken.
De uiteindelijke foto heb ik gecropt tot ongeveer 75% van het origineel.
>Grotere versie.
Nikon D2Xs, AF-S VR 70-200/2.8, 1/320 @ f/5.6, ISO 200, uit de hand geschoten
Comment