Tweet
Ik vraag mij af welk diafragma jullie professionele modelfotografen gebruiken, voor portret, head & torso en full body modelfoto’s in de studio.
Voor model foto’s wil ik een zo groot mogelijke diafragma opening om de achtergrond wazig te houden en eventuele oneffenheden in het (studio) achtergronddoek onzichtbaar te maken.(model staat op 1m van de achtergrond)
De lenzen die ik gebruik zijn Nikon 28-70mm f2.8 en Nikon 70-200mm f2.8 VRII (op D90 crop)
De scherpte van de lenzen zelfs bij f2.8 is uitstekend, dus hoef ik naar geen hoger f-getal om reden van een scherper beeld op het focuspunt.
De DOF bij f2.8 lijkt mij (te) klein voor portret omdat ik meestal ook de rest van het gezicht scherp wil.
Vanuit deze overweging zou ik voor portret f4.0 kiezen.
Voor torso en full body , zou ik eerder naar f5.6 gaan, wat het achtergrond doek in mijn (kleine ) studio (3x6m) (afhankelijk van het gekozen brandpunt) reeds relatief scherp in beeld brengt.
Een ander probleem is de verlichting.
Ik gebruik als hoofd verlichting meestal 2 studioflitsers (1x600Ws met softbox -1.0m van het model, 1x300Ws met zilver reflectie paraplu-1.5m van het model). In de 600Ws softbox heb ik een bijkomend wit nylon doek moeten bijhangen om het licht wat te dempen, ik was continue op minimum sterkte aan het werken, en had te weinig regelbereik.
De muren van de studio zijn wit, het geeft een zacht licht (veel reflectie) en het geeft een aangenamer gevoel voor het model (vooral kinderen) dan zwarte muren.
Gevolg is dat het omgevingslicht bij f4.0 (3x 40W halogeen + 2 pilot lampen) reeds een rol gaan spelen voor de belichting van de foto.
De kleurtemp. wordt erdoor beïnvloed maar ook de bewegingsonscherpte . Bij studioflits (1/1000ms) zijn alle foto’s haarscherp, bij grotere diafragma openingen bemerk ik dat onder invloed van het omgevingslicht (camera s=125ms) sommige foto’s (op 100% bekeken) minder scherp zijn.
Je zou ook het omgevingslicht kunnen verminderen maar dan krijgt het model grote pupillen, wat ook niet mooi is. De pilotlamp laten dimmen gedurende het flitsen is ook een optie, maar ook een stuk minder aangenaam voor het model.
De D90 camera heeft een standaard ISO van 200, de ISO kan met 1 stop verlaagd worden (=ISO 100), maar dan schijnt het contrast bereik hierdoor ook te verminderen.
Alles bijeen zie ik mij genoodzaakt om in de studio voor een gewone portret opstelling toch op f10 te fotograferen (softbox: f10, paraplu: 7.1 of minder).
Natuurlijk zijn heel wat belichtings variaties en opstellingen mogelijk, maar om het niet te complex te maken wil ik het enkel hebben over een opstelling softbox 45° links (f10) , paraplu 45° rechts (f7.1)
Graag jullie advies.
Voor model foto’s wil ik een zo groot mogelijke diafragma opening om de achtergrond wazig te houden en eventuele oneffenheden in het (studio) achtergronddoek onzichtbaar te maken.(model staat op 1m van de achtergrond)
De lenzen die ik gebruik zijn Nikon 28-70mm f2.8 en Nikon 70-200mm f2.8 VRII (op D90 crop)
De scherpte van de lenzen zelfs bij f2.8 is uitstekend, dus hoef ik naar geen hoger f-getal om reden van een scherper beeld op het focuspunt.
De DOF bij f2.8 lijkt mij (te) klein voor portret omdat ik meestal ook de rest van het gezicht scherp wil.
Vanuit deze overweging zou ik voor portret f4.0 kiezen.
Voor torso en full body , zou ik eerder naar f5.6 gaan, wat het achtergrond doek in mijn (kleine ) studio (3x6m) (afhankelijk van het gekozen brandpunt) reeds relatief scherp in beeld brengt.
Een ander probleem is de verlichting.
Ik gebruik als hoofd verlichting meestal 2 studioflitsers (1x600Ws met softbox -1.0m van het model, 1x300Ws met zilver reflectie paraplu-1.5m van het model). In de 600Ws softbox heb ik een bijkomend wit nylon doek moeten bijhangen om het licht wat te dempen, ik was continue op minimum sterkte aan het werken, en had te weinig regelbereik.
De muren van de studio zijn wit, het geeft een zacht licht (veel reflectie) en het geeft een aangenamer gevoel voor het model (vooral kinderen) dan zwarte muren.
Gevolg is dat het omgevingslicht bij f4.0 (3x 40W halogeen + 2 pilot lampen) reeds een rol gaan spelen voor de belichting van de foto.
De kleurtemp. wordt erdoor beïnvloed maar ook de bewegingsonscherpte . Bij studioflits (1/1000ms) zijn alle foto’s haarscherp, bij grotere diafragma openingen bemerk ik dat onder invloed van het omgevingslicht (camera s=125ms) sommige foto’s (op 100% bekeken) minder scherp zijn.
Je zou ook het omgevingslicht kunnen verminderen maar dan krijgt het model grote pupillen, wat ook niet mooi is. De pilotlamp laten dimmen gedurende het flitsen is ook een optie, maar ook een stuk minder aangenaam voor het model.
De D90 camera heeft een standaard ISO van 200, de ISO kan met 1 stop verlaagd worden (=ISO 100), maar dan schijnt het contrast bereik hierdoor ook te verminderen.
Alles bijeen zie ik mij genoodzaakt om in de studio voor een gewone portret opstelling toch op f10 te fotograferen (softbox: f10, paraplu: 7.1 of minder).
Natuurlijk zijn heel wat belichtings variaties en opstellingen mogelijk, maar om het niet te complex te maken wil ik het enkel hebben over een opstelling softbox 45° links (f10) , paraplu 45° rechts (f7.1)
Graag jullie advies.
Comment