Welkom! Ben je al een geregistreerd forumlid, log dan in met de knop Inloggen of registreren uiterst rechts bovenaan je scherm. Is dit je eerste bezoek Om berichten te bekijken selecteer je een forum in het onderstaande overzicht. Om zelf berichten te plaatsen moet je je eerst (gratis) registreren: klik daarom op Registreer.
Wil jij ook de werking van Belgiumdigital ondersteunen? Verleng of start dan je vzw-lidmaatschap en geniet van voordelen bij activiteiten en kortingen bij onze partners.
Dan ging die man zijn boekje te buiten, wettelijk kunnen ze enkel eisen
dat U het materiaal uit de tas neemt.
En als men ambetant doet, dan kan men daar een paar uur vertoeven. [emoji1]
Paar jaar geleden toch ook meegemaakt hoor dat ze het zelf controleren.
En wees blij dat het maar even vastpakken is ... bij mij hebben ze in NY heel mijn toestel en lens ingepoederd om een test op explosieven te doen.
En als men ambetant doet, dan kan men daar een paar uur vertoeven. [emoji1]
Paar jaar geleden toch ook meegemaakt hoor dat ze het zelf controleren.
En wees blij dat het maar even vastpakken is ... bij mij hebben ze in NY heel mijn toestel en lens ingepoederd om een test op explosieven te doen.
NY is zeker erg lastig. Laatste keer bijna aansluitende vlucht gemist wegens dienstijver.
De douane mag van mij mijn toestel oppakken, geen probleem van mijn kant. En inderdaad als je tegengas geeft wordt het snel erg vervelend...
En wees blij dat het maar even vastpakken is ... bij mij hebben ze in NY heel mijn toestel en lens ingepoederd om een test op explosieven te doen.
Was het dát maar...
Toen ze vorig jaar mijn lens ontdekten kwamen ze meteen aandraven met een wattenschijfje en tandpasta.
Ik zat meteen met een ei natuurlijk... Mocht ik direct mee naar een bureautje achterin waar ze me de truuk met het theelichtje uit de doeken wouden doen.
Ik zal het nooit vergeten!
Ik weigerde natuurlijk meteen en sputtelde wat tegen...
Maar na drie kwartier blèten en smeken heb ik dan uiteindelijk toch toegegeven. Onderaan mijn valies had ik -gelukkig maar- een verborgen buske Ça-va-seul steken, speciaal ingepakt.
Ik vertelde die kerel dat het om een collector's item ging met de vettige vingerafdrukken van Géry Boucquey himself er nog op.
Hij nam het meteen in beslag en toen mocht ik zonder verpinken gaan.
Toen ze vorig jaar mijn lens ontdekten kwamen ze meteen aandraven met een wattenschijfje en tandpasta.
Ik zat meteen met een ei natuurlijk... Mocht ik direct mee naar een bureautje achterin waar ze me de truuk met het theelichtje uit de doeken wouden doen.
Ik zal het nooit vergeten!
Ik weigerde natuurlijk meteen en sputtelde wat tegen...
Maar na drie kwartier blèten en smeken heb ik dan uiteindelijk toch toegegeven. Onderaan mijn valies had ik -gelukkig maar- een verborgen buske Ça-va-seul steken, speciaal ingepakt.
Ik vertelde die kerel dat het om een collector's item ging met de vettige vingerafdrukken van Géry Boucquey himself er nog op.
Hij nam het meteen in beslag en toen mocht ik zonder verpinken gaan.
Toen ze vorig jaar mijn lens ontdekten kwamen ze meteen aandraven met een wattenschijfje en tandpasta.
Ik zat meteen met een ei natuurlijk... Mocht ik direct mee naar een bureautje achterin waar ze me de truuk met het theelichtje uit de doeken wouden doen.
Ik zal het nooit vergeten!
Ik weigerde natuurlijk meteen en sputtelde wat tegen...
Maar na drie kwartier blèten en smeken heb ik dan uiteindelijk toch toegegeven. Onderaan mijn valies had ik -gelukkig maar- een verborgen buske Ça-va-seul steken, speciaal ingepakt.
Ik vertelde die kerel dat het om een collector's item ging met de vettige vingerafdrukken van Géry Boucquey himself er nog op.
Hij nam het meteen in beslag en toen mocht ik zonder verpinken gaan.
Een gewaarschuwd man ...
Dus hebben ze de drugs niet gevonden. Goed afleidingsmanoeuvre.....
" Leven is slecht voor de gezondheid. " (Jacques Brel )
Ik ben er zelf ook een paar keer uitgepikt geweest, een maal in Frankfurt en een maal
in Kaapstad, nooit heeft de duane maar met een vinger mijn fotomateriaal aangeraakt.
in Kaapstad moest ik beide rugzakken open maken, werd er eens met een lamp overal tussen gekeken
en ok.
In Frankfurt moest ik mee naar een bureau, terug zelf open maken, daar nam een duanier een
kartonnen strip met een bol op gedrukt, daarmee ging hij overal tussen en stak deze nadien
in een machiene, terug er uit keek hij naar de strip en ik kon beschikken.
Daar heb ik tijdens de controle nogthans gezegd dat ze het materiaal uit de zak mochten nemen,
of dat ik het zelf wilde doen, antwoord: "daar mogen wij niet aan komen meneer"
Enige wat ik zelf mocht doen, was de zakken openen, zelfs zelf nergens aan komen.
Voor alle zekerheid en om miserie te voorkomen registreer ik steeds al mijn materiaal
op de Nikon site, daarvan maak ik dan een afdruk en plastificeer ik deze en steek dat blad
altijd in mijn tas, zo kunnen ze mij niet in twijfel trekken dat ik materiaal in het buitenland
zou bijgekocht hebben, aan de hand van de nummers kan ik altijd bewijzen dat mijn materiaal
reeds eerder op de belux site werd geregistreerd, en als ze zouden willen, kunnen ze dat zelf
op de Nikon site nagaan, maar als ik dat kaartje toon zijn ze nog nooit verder gegaan.
Een keer ben ik in Johanesburg op de vingers getikt omdat een fotorugzak als handbagage meer dan
10 Kg woog, deze zouden ze bij de grote bagage willen brengen, toen ik mijn perskaart toonde
en er hun op wees dat zij dan verantwoordelijk waren voor eventuele schade mocht ik dan toch de
rugzak als handbagage bij houden.
Toen ze vorig jaar mijn lens ontdekten kwamen ze meteen aandraven met een wattenschijfje en tandpasta.
Ik zat meteen met een ei natuurlijk... Mocht ik direct mee naar een bureautje achterin waar ze me de truuk met het theelichtje uit de doeken wouden doen.
Ik zal het nooit vergeten!
Ik weigerde natuurlijk meteen en sputtelde wat tegen...
Maar na drie kwartier blèten en smeken heb ik dan uiteindelijk toch toegegeven. Onderaan mijn valies had ik -gelukkig maar- een verborgen buske Ça-va-seul steken, speciaal ingepakt.
Ik vertelde die kerel dat het om een collector's item ging met de vettige vingerafdrukken van Géry Boucquey himself er nog op.
Hij nam het meteen in beslag en toen mocht ik zonder verpinken gaan.
Toen ze vorig jaar mijn lens ontdekten kwamen ze meteen aandraven met een wattenschijfje en tandpasta.
Ik zat meteen met een ei natuurlijk... Mocht ik direct mee naar een bureautje achterin waar ze me de truuk met het theelichtje uit de doeken wouden doen.
Ik zal het nooit vergeten!
Ik weigerde natuurlijk meteen en sputtelde wat tegen...
Maar na drie kwartier blèten en smeken heb ik dan uiteindelijk toch toegegeven. Onderaan mijn valies had ik -gelukkig maar- een verborgen buske Ça-va-seul steken, speciaal ingepakt.
Ik vertelde die kerel dat het om een collector's item ging met de vettige vingerafdrukken van Géry Boucquey himself er nog op.
Hij nam het meteen in beslag en toen mocht ik zonder verpinken gaan.
Een gewaarschuwd man ...
Ne goeien jong.
Sony A7II + Loxia 50mm + Vario Tessar FE 16-35mm + Tamron 70 - 300mm
Fujifilm X-T4 + Samyang 12mm + Fujinon XF 27mm + Fujinon XF 35mm + Fujinon XF 16-55mm R LM WR + X-E2s.
Comment