Hoe ervan zeker zijn dat een 2-de handsje "safe" is?

[Spanik]

Soms zie ik op de 2-de hands verkoops sites (foto)materiaal aangeboden worden waar ik me vragen bij stel. Niet dat het niet kan, maar er is toch een zeker twijfel dat de aangeboden zaken wel legaal zijn. Dat het geen gestolen goederen betreft.

Hoe kan je daar nu eigenlijk zeker van zijn? Een aankoopsfactuur is iets, maar is dat genoeg?

[Black B@ndit]

Re: Hoe ervan zeker zijn dat een 2-de handsje "safe" is?

Een aankoopfactuur is volgens mij vrij gemakkelijk te vervalsen, die geeft dus ook geen echte garantie dat het aangeboden materiaal niet gestolen is.

[olivetti]

Re: Hoe ervan zeker zijn dat een 2-de handsje "safe" is?

Een aankoopfactuur is volgens mij vrij gemakkelijk te vervalsen, dat is dus ook niet echt een referentiepunt.

Zeker weten doe je het nooit. En als het te mooi is....niet op ingaan. Verder kan de toon en de tekst van een e-mail wisseling met de verkoper jouw ongerust wegnemen of je van de aankoop doen afzien.

[xafke]

Re: Hoe ervan zeker zijn dat een 2-de handsje "safe" is?

Ge weet dat eigenlijk nooit heh.
Verkopers van tweedehandswagens zijn daar beste voorbeeld in en hebben een slechte reputatie maar van waar zou dat komen denk je?
Omdat foefelen daar schering en inslag is.
Ook ander sectoren wagen zich er aan. Verkopers van klein tot groot. (tapijten, goud, kleding, ...)
En die mannen zijn net zo bedreven in verkoop als een verkoper in een ligitieme zaak. Maar zelfs daar heb je nog geen garanties.
Nu is het wat stiller geworden daar rond maar ik herinner me goed enkele jaren geleden dat veel dingen in paralelimport ingekocht werden.
Je betaalde minder maar als het stuk was bleek dan dat de officiel importeur uw toestel niet wou repareren omdat het niet via "legale" kanalen was aangekocht (simpel gezegd: dat hij er niets aan verdient had in de tijd via zijn exclusivitijdscontract)

Nu, in veel gevallen loopt het gelukkig ook goed af en wil de verkoper gewoon een centje krijgen voor iets wat em net opgewaardeerd heeft bv.
En dat kan je al direct zien aan wat hij/zij allemaal in aanbieding heeft.
Iemand die 10 lenzen en 50 smartphones in de aanbieding heeft, daar zit duidelijk iets verdacht.

Voor fotografiemateriaal circuleren er lijsten op internet met de serienummers van gestolen goederen. Maar begin da es na te gaan heh.
Ik kan alleen maar de raad geven gezond verstand te gebruiken en als het fischy ruikt loopt je best snel weg.

[Wim.Vanmaele]

Re: Hoe ervan zeker zijn dat een 2-de handsje "safe" is?

Soms zie ik op de 2-de hands verkoops sites (foto)materiaal aangeboden worden waar ik me vragen bij stel. Niet dat het niet kan, maar er is toch een zeker twijfel dat de aangeboden zaken wel legaal zijn. Dat het geen gestolen goederen betreft.

Hoe kan je daar nu eigenlijk zeker van zijn? Een aankoopsfactuur is iets, maar is dat genoeg?

Misschien eens vragen naar de serie-nummers. Gestolen goed hier op BD vermeldt veelal de serienummers. Met dat nummer kan je eventueel ook bij de fabrikant terecht.
Natuurlijk allemaal leuk indien de originele aankoper zijn spelen registreert.
Wat je ook kan is een paar oto's vragen die bv een 4-tal maanden geleden genomen zijn. Dan even in het exif gaan snuisteren want daar staan verschillende data in.
ALs je merkt dat de exif recent is, (gisteren) en je hebt foto's gevraagd van een 4-tal maanden terug klinkt het raar.
ALs je geluk hebt vindt je ook referenties in de exif naar het aangeboden toestel. bv aantal kliiks kan een duiding geven ... (bv aantal is verre van gelijk), of er staat een andere merknaam, .... Eventueel staat er ook het serie in en dan kan je dat vergelijken met het opgegeven serienummer.
Ik weet nu ook wel dat je de exif kan bewerken, maar veelal wordt daar niet aan gedacht.
En als je al een bewerkte exif krijgt en je merkt dat de bomen bladloos zijn voor een foto genomen in juli, dan lijkt me dat dan toch verdacht ....

Enfin, je ziet, mits wat speurwerk en inventiviteit kan je in bepaalde toestanden als het kaf van het koren scheiden.

[notex]

Re: Hoe ervan zeker zijn dat een 2-de handsje "safe" is?

Een aankoopfactuur is volgens mij vrij gemakkelijk te vervalsen, die geeft dus ook geen echte garantie dat het aangeboden materiaal niet gestolen is.

Als je een aankoopfactuur te zien krijgt, dan bel je toch even naar de winkel om te vragen of alles wel klopt.

2 weken geleden stond op www.2dehands.be een Nikon camera te koop aan een zeer lage prijs. Ik vraag hoeveel clicks en krijg als antwoord dat hij niet weet hoe dat valt op te zoeken. Dan vraag ik om gewoon een foto te nemen en ze naar mij door te sturen. Dat ging ook al niet want de batterij was leeg en hij was de lader verloren. Dan vraag ik hem om via het USB kabeltje op te laden, maar dat was hij ook kwijt. Dan vraag ik naar het serienummer, maar de cijfertjes waren te klein om ze af te lezen. Heb toen gevraagd om langs te mogen komen, maar hij was nooit thuis door zijn drukke job. Hij kon enkel het toestel opsturen.
Heb aan 2dehands.be gemeld dat dit een verdacht object was en de advertentie was 2 dagen later verwijderd.

[enero]

Re: Hoe ervan zeker zijn dat een 2-de handsje "safe" is?

Je weet nooit dat het safe is tot je het in handen hebt, en dan weet je zelfs nog de herkomst niet ervan. Ik verwacht momenteel een uurwerk vanuit Duitsland. Ik heb uiteraard vooraf opzoekingen gedaan en de verkoper heeft een excellente "trust" code. Bovenop een paar mails met de verkoper gedaan en zo wat "vertrouwen" opgebouwd (een groot woord niettemin), en dan de knoop doorgehakt. Het gaat 'm hier wel om nieuw materiaal.
Het is ontluisterend hoeveel voordeel je soms kan halen in de internationale handel, zelfs binnen Europa. Ik vroeg onlangs de prijs van een recent uitgekomen Omega Chronograph uurwerk bij een lokale juwelier. Houdt u vast.., het verschil voor hetzelfde stuk was maar eventjes 25% ofte 1110€ met de officiële, hier in België geldende verkoopprijs. En dit niettegenstaande ook met een internationale Omega garantie van 2 jaar. Grijze markt??? dat weet ik niet en wil het ook niet weten. Andere instanties moeten zich daar maar over ontfermen... Maar het is toch al bij al schrijnend dat het verschil zo groot kan zijn. Waar zit dat dan? Personeel, zware verzekeringen, zware investeringen in materieel e.d. van onze lokale juweliers, t.o.v. dozenschruivers ???

[notex]

Re: Hoe ervan zeker zijn dat een 2-de handsje "safe" is?

Grijze markt??? dat weet ik niet en wil het ook niet weten. Andere instanties moeten zich daar maar over ontfermen... Maar het is toch al bij al schrijnend dat het verschil zo groot kan zijn. Waar zit dat dan? Personeel, zware verzekeringen, zware investeringen in materieel e.d. van onze lokale juweliers, t.o.v. dozenschruivers ???

Ik koop sedert 2 jaar onze auto's via Polen of Tsjechië. Om ze in te schrijven moet ik wel persoonlijk langs de douane gaan in Brussel (kan niet via internet), maar dat levert me iedere keer een korting van 27 tot 30% op. Het zijn geen uitgeklede versies zoals je ze soms kan kopen bij de Belgische autosupermarkten. Zelfs inclusief opties die er op de Belgische versie enkel mits meerprijs op staan. Voor garantie of onderhoud ga ik gewoon bij de Belgische of Spaanse merkgarage.
Onze Belgische importeurs zijn gewoon veel te hebberig. Zo betaal je voor de optie 4x4 in Polen slechts 500€ extra, terwijl dat in België ruim 2000€ is. Optie parelmoer kleur was zelfs gratis, en in België vraag men daar flink wat € voor. Het enige dat ik moest doen was een Nederlandstalig instructieboekje aanschaffen want Pools en Tsjechisch versta ik niet.
De Belgische officiële importeur weet verdomd goed dat er auto's zijn ingevoerd via een omweg. Zo kreeg ik in november een aanbieding voor een winterpack-service en winterbanden, zonder dat deze auto ooit in een Belgische garage is geweest. Op de aanbieding stond het correcte chassisnummer waarvoor ze geldig was. Ik vraag me af of hij die info via de DIV krijgt of koopt.

[Guest14]

Re: Hoe ervan zeker zijn dat een 2-de handsje "safe" is?

Je weet nooit dat het safe is tot je het in handen hebt, en dan weet je zelfs nog de herkomst niet ervan. Ik verwacht momenteel een uurwerk vanuit Duitsland. Ik heb uiteraard vooraf opzoekingen gedaan en de verkoper heeft een excellente "trust" code. Bovenop een paar mails met de verkoper gedaan en zo wat "vertrouwen" opgebouwd (een groot woord niettemin), en dan de knoop doorgehakt. Het gaat 'm hier wel om nieuw materiaal.
Het is ontluisterend hoeveel voordeel je soms kan halen in de internationale handel, zelfs binnen Europa. Ik vroeg onlangs de prijs van een recent uitgekomen Omega Chronograph uurwerk bij een lokale juwelier. Houdt u vast.., het verschil voor hetzelfde stuk was maar eventjes 25% ofte 1110€ met de officiële, hier in België geldende verkoopprijs. En dit niettegenstaande ook met een internationale Omega garantie van 2 jaar. Grijze markt??? dat weet ik niet en wil het ook niet weten. Andere instanties moeten zich daar maar over ontfermen... Maar het is toch al bij al schrijnend dat het verschil zo groot kan zijn. Waar zit dat dan? Personeel, zware verzekeringen, zware investeringen in materieel e.d. van onze lokale juweliers, t.o.v. dozenschruivers ???

Welke marges denk je dat een juwelier heeft op horloges....
Dat zal makkelijk 50% van de verkoopprijs zijn. Als die dan bereid is om de helft van zijn marge af te geven om zijn omzet op te krikken.

Omega mag adviesprijzen vermelden, maar mag en kan niet afdwingen dat de lokale juwelier zich daar aan houdt. Omega mag ook niet beletten dat die man dat verhandelt op het web via gelijk welke sites.
Dat zijn nu eenmaal de europese concurrentieregels.

Dei "officiële" verkoopprijs is niks meer dan de aanbevolen prijs, maar iedereen mag goedkoper verkopen zo lang hij/zij niet met verlies verkoopt.

[gert007]

Re: Hoe ervan zeker zijn dat een 2-de handsje "safe" is?

Dei "officiële" verkoopprijs is niks meer dan de aanbevolen prijs, maar iedereen mag goedkoper verkopen zo lang hij/zij niet met verlies verkoopt.

mmm dan moet je maar eens in een apple store achter korting vragen
ik vrees ervoor dat je die gaat krijgen

[Wim.Vanmaele]

Re: Hoe ervan zeker zijn dat een 2-de handsje "safe" is?

mmm dan moet je maar eens in een apple store achter korting vragen
ik vrees ervoor dat je die gaat krijgen

Nochtans kunnen die dat ook wel, maar, ofwel stel je je buiten het vriendjes handelarencircuit, ofwel ga je rebels gedragen met het risico dat de hoofdleverancier het spel met de anderen mee speelt en ervoor zorgt dat je steeds te laat je materiaal krijgt, te laat geïnformeerd wordt, of anders uitgedrukt weggepest wordt.

Een apple-store is nu ook wel iets anders dan een juwelier die onder andere Omega verkoopt. Die juwelier is zelfstandige, de Apple-store zijn bedienden bij "Apple-store". Kan je vergelijken als dat je in de Aldi op je gemeente een korting zou vragen op de petatten. Je zal die ook niet krijgen. Bij de lokale patattenboer is de kans reëler
Maar we zitten hier OFF TOPIC.

[Spanik]

Re: Hoe ervan zeker zijn dat een 2-de handsje "safe" is?

Zo'n beetje dezelfde gevoelens dus. Maar toch enkele goeie ideeën, bedankt om mee te denken.

[enero]

Re: Hoe ervan zeker zijn dat een 2-de handsje "safe" is?

Welke marges denk je dat een juwelier heeft op horloges....
Dat zal makkelijk 50% van de verkoopprijs zijn. Als die dan bereid is om de helft van zijn marge af te geven om zijn omzet op te krikken.

Omega mag adviesprijzen vermelden, maar mag en kan niet afdwingen dat de lokale juwelier zich daar aan houdt. Omega mag ook niet beletten dat die man dat verhandelt op het web via gelijk welke sites.
Dat zijn nu eenmaal de europese concurrentieregels.

Dei "officiële" verkoopprijs is niks meer dan de aanbevolen prijs, maar iedereen mag goedkoper verkopen zo lang hij/zij niet met verlies verkoopt.

Vanavond nog vernomen van een horlogemaker die al jaren bij een juwelier werkt dat ze gemiddeld 35% hebben op uurwerken en dat de internet handel voor velen de doodsteek wordt of al is. Als je gekende en dure merken verkoopt moet je hoe dan ook een zekere afname nemen. Raken de uurwerken van een bepaald seizoen niet verkocht, dan blijf je ermee zitten. Internet verkopers zouden sommige van die uurwerken overkopen aan uiteraard goeie prijzen en dan opnieuw van de hand doen. Om die grote topmerken zoals Rolex, Breitling, TAG, Omega te kunnen behouden moet je dus al één en ander kunnen omzetten. Bij ons in de kleine stad was er enkele jaren geleden ook een Breitling dealer die daar amper uurwerken van verkocht. Het merk laten gaan en zich meer toeleggen op de commerciële merken als Rodania bvb. was de boodschap.

[Guest14]

Re: Hoe ervan zeker zijn dat een 2-de handsje "safe" is?

Die 35% zal de basismarge zijn, aangevuld met bonussen als ze bepaalde omzetten halen.

De tijd dat er in ieder dorp een juwelier was is ook voorbij. Ze hebben behoorlijk wat vaste kosten aan diefstalverzekering en winkelbeveiliging.
Als je dan te weinig verkoopt, dan lukt het niet meer.