De ramen stonden hier te trillen.

[Guest42]

Re: De ramen stonden hier te trillen.

Het doel en het gebruik van mercaptanen is ook interessant

Inderdaad Theo, maar als je thuiskomt, de deur opent, het licht aansteekt, dan heeft de werking van mercaptanen en je eigen waarneming
en juiste reactie of denkwijze weinig tijd om de vonk van de schakelaar vóór te zijn.

Wat hier in Roeselare is gebeurd, is wel extreem, de mengeling lucht tegenover aardgas moeten daarvoor wel
echt op hun top zijn geweest om zo een ravage aan te richten in een gewoon huis.

[Guest2]

Re: De ramen stonden hier te trillen.

Het doel en het gebruik van mercaptanen is ook interessant

Ik had het in mijn vorige exposé over ethylmercaptaan dat wordt gebruikt om aardgas te laten stinken, maar dat bericht is toch niet doorgekomen ???
Als ik me niet vergis is dat de nr 1 in de discipline "stinken" in die zin dat je het in zeer kleine hoeveelheden nog kan ruiken. Als je nog leeft bij een CO vergiftiging kunnen ze er nog door halen door je in een zuurstoftent met overdruk te zetten, op deze manier laten de CO moleculen weer los.
Maar deze anekdote ga ik toch even opnieuw typen, wij hebben thuis al heel lang een CO detector. Die is één keer afgegaan, vraag me niet waarom maar de reactie van mijn dochter (toen een jaar of twaalf) deed me kippenvel krijgen.
Mens dat ding maakt lawaai zei ze, ze plaatste de detector in de kamer er naast, trok de deur dicht en las verder.
Over een stille doder gesproken ....
Een paar jaar geleden heb ik op vraag van Prof Verstraete van de UG nog C02 metingen gedaan in ruimten waar behoorlijk wat volk aanwezig is : vergaderruimten, klaslokalen. Ik stond er van verstomd hoe spectaculair in de periode van 1 uur steeg. Ik herinner me dat ik als record 3600 ppm gemeten heb. Gevaarlijk is dat allemaal niet maar het kan zorgen voor concentratieverlies, koppijn....
Ieder vergistingsproces (bier, wijn ...) brengt massa's CO2 voor, op bezoek bij Rodenbach waar ze werken met grote open gistkuipen lopen ze op raamwerk vloeren want CO2 is zwaarder dan lucht en zou een kussen vorm bij onvoldoende verluchting, je zou er probleemloos in rondlopen tot je je bukt om je sleutels op te rapen. Ik heb het ooit ondervonden toen we nog zelf slachtten en er een boel vlees op korte tijd moest worden ingevroren. Ik probeerde het invriezen te versnellen door vaste C02 (-60 of min -80° weet niet meer) tussen de verpakkingen te strooien. Heel die diepvries zat dus vol met zuivere CO2, dat ondervond ik toen ik me moest voorover bukken om iets van onderaan te halen
En wat ik maandag laatst van een collega hoorde deed me toch ook de wenkbrauwen fronsen, hij (doctoraat farmacie, ik geloof hem). Hij beweerde dat H2S, het gekende rotte eieren-gas een zelfde giftigheid heeft dan HCN (het gas van Hitler), alleen : het kondigt zich veel sneller aan met zijn geur. Maar er zijn gevallen bekend met dodelijke afloop bij boeren die na het leegtrekken van de aalputten even de boel gaan schoonmaken met de hogedrukreiniger en daarbij in een kussen van H2S gas terecht komen. Koppijn, bewusteloosheid en dood. Dus niet té veel scheten laten in een niet-verluchte kamer hé folks
Maar Geert stelde hier (zoals altijd trouwens) heel correct dat de verhouding aardgas-lucht de graad van explosieve kracht bepaalt, ik zou nog verder willen gaan : ieder product dat brandbaar én in de juiste verhouding heeeeel fijn met lucht wordt gemengd zal ontploffen, tot en met bloemsuiker. In mouterijen zijn ze beducht voor stofontploffingen, in steenkoolmijnen idem. Ik ben daar ooit eens op bezoek geweest en ging daar foto's nemen, het eerste wat ik mocht afgeven was mijn fotoapparatuur en mijn digitale horloge....
Het smerige aan brandbare gassen is dat ze zich spontaan mengen met lucht in de fijnst mogelijke mate, benzine ook maar je hebt al geduld en liefst een warme dag nodig, met mazout ga je toch al moeten vernevelen (hetgeen in een diesel dan ook gebeurt). Iedereen herinnert zich nog de beelden van 9/11 ? Die kerosine van dat pas volgetankt vliegtuig ontplofte niet, maar brandde.
Dus mensen: let op als je met bepaalde oplosmiddelen in een niet-geventileerde ruimte werkt op een warme dag, het gaat hem niet alleen over je longen. Zowat 25 jaar geleden hebben we op het dorp zo'n geval gekend.

Paul

[theokus]

Re: De ramen stonden hier te trillen.

Als ik me niet vergis worden in Hollywood "mooie" ontploffingen gefabriceerd met bloem.

[notex]

Re: De ramen stonden hier te trillen.

Als ik me niet vergis worden in Hollywood "mooie" ontploffingen gefabriceerd met bloem.

ja, met bloemsuiker en aluminiumpoeder.

[Cheeta]

Re: De ramen stonden hier te trillen.

... Een paar jaar geleden heb ik op vraag van Prof Verstraete van de UG nog C02 metingen gedaan in ruimten waar behoorlijk wat volk aanwezig is : vergaderruimten, klaslokalen. Ik stond er van verstomd hoe spectaculair in de periode van 1 uur steeg. Ik herinner me dat ik als record 3600 ppm gemeten heb. Gevaarlijk is dat allemaal niet maar het kan zorgen voor concentratieverlies, koppijn....

Ik had daar vroeger inderdaad last van bij Prof. Verstraete

greetz
Cheeta

[anonymous]

Re: De ramen stonden hier te trillen.

Maar deze anekdote ga ik toch even opnieuw typen, wij hebben thuis al heel lang een CO detector.

Om nog een andere anekdote te vermelden,... Ik ken iemand die vorig jaar een brand in zijn woning heeft gehad, door gyproc platen in de buurt van zijn schoorsteen.
De brandweer was er op tijd bij, het liep allemaal goed af.

Maar de rookmelder is niet afgegaan. En het was niet de goedkoopste rookmelder. En dát baart me wel zorgen.
Dus misschien handig om 2 rookmelders in huis te hebben, van verschillende fabrikant, om geen risico te nemen.

[Guest42]

Re: De ramen stonden hier te trillen.

Ik had daar vroeger inderdaad last van bij Prof. Verstraete
greetz
Cheeta

Dat gevoel ken ik, toen mijn docent Theo Mulder van de NEVAC, enkele jaren geleden begon met de woorden,
"Ik vermoed dat iedereen zowat de volledige tabel van mendeljev met bijhorende moleculaire getallen uit zijn hoofd kent"
Dan kreeg ik reeds hoofdpijn, maar dat zal dan wel niet aan het CO2 gehalte in de ruimte gelegen hebben, want wij zaten
er maar met 12 mensen in een grote ruimte.

[Guest42]

Re: De ramen stonden hier te trillen.

Op bezoek bij Rodenbach waar ze werken met grote open gistkuipen lopen ze op raamwerk vloeren want CO2 is zwaarder dan lucht en zou een kussen vorm bij onvoldoende verluchting, je zou er probleemloos in rondlopen tot je je bukt om je sleutels op te rapen.
Paul

Hoe komt het dat je je sleutels laat vallen bij Rodenbach Paul.......
Ammoniak dampen zijn ook van die brol Paul, dat hangt als het ware in lagen te zweven, loop je recht, en je hebt er een hap binnen,
weet je het meteen, buk je een halve meter en je bent niets gewaar.

[theokus]

Re: De ramen stonden hier te trillen.

Dat gevoel ken ik, toen mijn docent Theo Mulder van de NEVAC, enkele jaren geleden begon met de woorden,
"Ik vermoed dat iedereen zowat de volledige tabel van mendeljev met bijhorende moleculaire getallen uit zijn hoofd kent"
Dan kreeg ik reeds hoofdpijn, maar dat zal dan wel niet aan het CO2 gehalte in de ruimte gelegen hebben, want wij zaten
er maar met 12 mensen in een grote ruimte.

Die Theo's zijn allemaal dezelfde

Hoe spreek je mendeljev uit?

[Guest2]

Re: De ramen stonden hier te trillen.

Ammoniak dampen zijn ook van die brol Paul, dat hangt als het ware in lagen te zweven, loop je recht, en je hebt er een hap binnen,
weet je het meteen, buk je een halve meter en je bent niets gewaar.

Ah ammoniak, dat voelt alsof je een klap tegen je hoofd krijgt. De beste manier om iemand af te leren om rechtstreeks aan flessen te ruiken.
Ik weet er van mee te spreken.

[Guest2]

Re: De ramen stonden hier te trillen.

Die Theo's zijn allemaal dezelfde

Hoe spreek je mendeljev uit?

Op zijn Russisch ?
Even serieus : het belangrijkste is om hem uit te spreken zoals de prof hem uitsprak, dat is zo één van hun trucs om te weten hoeveel je naar de les bent geweest....
De twee meest afschuwelijke examens uit mijn leven zijn pedagogie geweest van Prof Verbist en geschiedenis van het Belgisch onderwijs van Prof Declercq. Nooit naar de les geweest, prof nooit gezien.
Maar van Verbist wist ik dat je de vragen moest voorlezen, wees maar zeker dat ik wist hoe John Dewey moest worden uitgesproken en Declercq zat toen als adviseur bij de commissie omtrent dat schooltje in Komen.
In de Bijloke in Gent verloren gelopen en een dik halfuur later kom ik in een ruimte waarin 2 vrouwen aan een tafel zaten met aan de andere kant iemand van mijn jaar. Ik storm binnen en heb meteen in de gaten dat er iets mis was. Zijn twee assistentes waren bezig met examen af te nemen . Enfin, ik met een rooie kop en mijn vragen naar het auditorium om voor te bereiden en ik dacht : ik ga wachten tot de allerlaatste, ze zullen me niet meer herinneren. Niet dus.
Ze hebben daar het bloed van onder mijn nagels gehaald in een kat en muis spelletje en ik blijf er bij : het feit dat een raam daar een grote bloempot tegen de grond heeft geslagen op het moment dat ik de schijn niet meer kon ophouden is mijn redding geweest
Bij Verbist had ik uit koleire de avond voor het examen boeken al gesloten en het aggregaat vaarwel gezegd, tot ik de tv aanstak en hoorde dat de beroemde Franse pedagoog Jean Piaget overleden was en ik dacht ha !
Vraagt dat stomme kieken me toch wel John Dewey zeker ik weet nog altijd niet hoe ik me eruit geluld heb.
In de 2e kan zat dat wel even anders, mijn laatste examen was fysica en ik was doodmoe dus wat doe ik ? Ik schrap de betatron en de grondprincipes van de quantummechanica. Het jaar ervoor had ik een 18 voor Robbrecht en ik dacht : hij zal me nog wel kennen zeker ? Eerste theorievraag : goed. Dan naar het bord : de betatron
Ik dacht : niet paniekeren, ik zet de cyclotron op het bord. Had hij direct in de gaten : mijnheer, U schrijft....
Ik daarop : Oh excuseer professor, ik was even in de war. Vraag me niet hoe ik het heb gedaan maar ik heb daar ter plaatse de betatron opnieuw uitgevonden. Prof Robbrecht laaiend enthousiast over mijn redeneringsvermogen (hij wist heus wel hoe de vork in de steel zat). Derde vraag : de grondprincipes van de quantummechanica. Krak.
Dezelfde truc geprobeerd doch helaas. Ik hoor hem nog altijd zeggen : mijnheer M. ik bewonder uw gezond verstand maar u maakt me niet wijs dat u van de soort genieën bent zoals Boltzmann er een was.

Tweede zit
Kreeg ik toch wel twee van de drie vragen terug zeker, maar nu had ik ze wel geleerd .

[Guest42]

Re: De ramen stonden hier te trillen.

Kreeg ik toch wel twee van de drie vragen terug zeker, maar nu had ik ze wel geleerd .

Het was 1998 toen ik bij Theo mulder die zware cursus Vacuumtechiek volgde Paul,
ik was dus 43 en reeds lang van de schoolbanken af, ik daar als simpel B2 tje electromechanica en
matrijzenbouw tussen een stel afgestudeerden als burgerlijk ingenieur en industrieel ingenieurs.
Ik dacht echt dat ik er niets zou van bakken, en inderdaad de twee eerste weken ging ik als het ware door een hel,
maar dan kwam de ommekeer, als de theorie over de praktische begon te gaan, ik werkte reeds jaren aan dat soort
ultrahoog vacuumpompen, en kende die dingen vanbinnen als vanbuiten, dat zagen die mannen niet voor hen,
en konden zich moeilijk een beeld vormen van het werken in de praktijk, dat was eigenlijk mijn redding,
waardoor ik met 83% als hoogste ben geeindigd, een paar ingenieurs bij Philips, die de cursus ooit hadden gevolgd
wilden hun uitslag niet bekend maken toen ik fier mijn diploma onder hun neus stak.
En ja, ik ben er nog steeds fier op dat ik dat ooit heb gehaald, trouwens ik kan mij niet herinneren dat ik vroeger in mijn schooltijd ooit
zo een uitslag heb behaald.

[theokus]

Re: De ramen stonden hier te trillen.

Het was 1998 toen ik bij Theo mulder die zware cursus Vacuumtechiek volgde Paul,
ik was dus 43 en reeds lang van de schoolbanken af, ik daar als simpel B2 tje electromechanica en
matrijzenbouw tussen een stel afgestudeerden als burgerlijk ingenieur en industrieel ingenieurs.
Ik dacht echt dat ik er niets zou van bakken, en inderdaad de twee eerste weken ging ik als het ware door een hel,
maar dan kwam de ommekeer, als de theorie over de praktische begon te gaan, ik werkte reeds jaren aan dat soort
ultrahoog vacuumpompen, en kende die dingen vanbinnen als vanbuiten, dat zagen die mannen niet voor hen,
en konden zich moeilijk een beeld vormen van het werken in de praktijk, dat was eigenlijk mijn redding,
waardoor ik met 83% als hoogste ben geeindigd, een paar ingenieurs bij Philips, die de cursus ooit hadden gevolgd
wilden hun uitslag niet bekend maken toen ik fier mijn diploma onder hun neus stak.
En ja, ik ben er nog steeds fier op dat ik dat ooit heb gehaald, trouwens ik kan mij niet herinneren dat ik vroeger in mijn schooltijd ooit
zo een uitslag heb behaald.

Proficiat Geert.
Niet evident op die leeftijd.

En een goed geheugen verricht wonderen
(wreed handig en ik mag daarbij ook niet klagen)

En zoals je zelf beschrijft is praktijkervaring ook een positieve of bepalende factor
En er is een groot verschil tussen theorie en praktijk.
Wil niet provoceren maar een diploma is wel degelijk belangrijk.
Jij hebt bewezen dat beide belangrijk zijn EN lonend.

[Guest42]

Re: De ramen stonden hier te trillen.

Proficiat Geert.
Niet evident op die leeftijd.

En een goed geheugen verricht wonderen
(wreed handig en ik mag daarbij ook niet klagen)

En zoals je zelf beschrijft is praktijkervaring ook een positieve of bepalende factor
En er is een groot verschil tussen theorie en praktijk.
Wil niet provoceren maar een diploma is wel degelijk belangrijk.
Jij hebt bewezen dat beide belangrijk zijn EN lonend.

Bedankt Theo, we gaag hier wel ferm off topic, (maar in Chit Chat gebeurd dat wel meer ).

Wat ik wel nog kwijt wil, ik heb helemaal geen goed geheugen, nooit gehad trouwens,
ik zou mijzelf eerder omschrijven als iemand met een zeer selectief geheugen,
namen van mensen of plaatsen onthouden is bij mij een ramp, en vraag mij niet wat ik eergisteren heb gegeten,
Maar vraag mij naar de ganse reeks en historie van Nikon, en ik kan je van jaren ver en voor 90% nog opnoemen wat er allemaal geweest is.

Er zijn ook technische dingen dat ik nooit meer vergeet.
Maar mijn stokpaardje was het oplossen van moeilijke technische problemen, dat had ik makkelijk nog enkele jaren kunnen volhouden,
hadden ze onze firma niet gesloten en naar China verhuisd.
Ik ben er in mijn job en bij een herstelling steeds van uit gegaan, begin aan de basis van het probleem, en dat deed ik steeds opnieuw,
een complexe machine herstellen aan de hand van wat je je nog herinnerd van een vorig enigsins hetzelfde probleem is
mis volgens mij.