Ja, ik weet het wel, 't schijnt een alledaagse ingreep te zijn en 't kan geen kwaad maar dan gaat bij mij toch het belletje rinkelen...
Door het langduirg gebruik van insuline (gaande van puur dierlijke naar de door genetica gemidofieerde cellen, humane insulines) is er catarac op getreden in de ogen.
Neen, niet die ernstige vorm waar het slecht regelen van diabetes leidt naar blindheid.
Neen, ten gevolge van de toegevoegde stoffen aan insuline ontstaat er een kristallijne afzetting in de ooglens en hierdoor heb je cataract.
Helaas kreeg ik gisteren het oordeel te horen van de oogarts, dat na 45 jaar er toch wat cataract begint te verschijnen en dat misschien de ooglens kan vervangen worden indien het te hinderlijk wordt.
Op de vraag wat dit betekent naar zien en kleurenechtheid kreeg ik niet direct een antwoord buiten dat dat geen invloed zou hebben. In het begin wel een overdreven lichtgewaarwording maar je derde oog vormt zich, past zich daar aan aan.
Het was me deze vakantie in het overzonnige Italië al opgevallen dat ik minder en minder met een zonnebril kon rond lopen en dat ik meer en meer sterretjes zag, zie rond kleine voorwerpen en vooral indien deze nog glinsterden. De reden is nu gekend.
Bon, terug naar de hamvraag. ZIjn er mensen met ervaring over dit fenomeen en wat mag ik er van verwachten, niet verwachten.
Natuurlijk ga ik nog te rade bij de specialisten, maar ervaring kan alleen maar door de patient, niet door de heler.
Zo heb ik een openstaande vraag naar wat het focuseren betreft. Een gewone ooglens kan zich vervormen en zo krijg je scherpstelling. Een vervangende ooglens is hard en hoe gebeurt daar dan de scherpstelling ?
Reactie mag natuurlijk ook altijd via PM, ...
Een bezorgde kijker
Door het langduirg gebruik van insuline (gaande van puur dierlijke naar de door genetica gemidofieerde cellen, humane insulines) is er catarac op getreden in de ogen.
Neen, niet die ernstige vorm waar het slecht regelen van diabetes leidt naar blindheid.
Neen, ten gevolge van de toegevoegde stoffen aan insuline ontstaat er een kristallijne afzetting in de ooglens en hierdoor heb je cataract.
Helaas kreeg ik gisteren het oordeel te horen van de oogarts, dat na 45 jaar er toch wat cataract begint te verschijnen en dat misschien de ooglens kan vervangen worden indien het te hinderlijk wordt.
Op de vraag wat dit betekent naar zien en kleurenechtheid kreeg ik niet direct een antwoord buiten dat dat geen invloed zou hebben. In het begin wel een overdreven lichtgewaarwording maar je derde oog vormt zich, past zich daar aan aan.
Het was me deze vakantie in het overzonnige Italië al opgevallen dat ik minder en minder met een zonnebril kon rond lopen en dat ik meer en meer sterretjes zag, zie rond kleine voorwerpen en vooral indien deze nog glinsterden. De reden is nu gekend.
Bon, terug naar de hamvraag. ZIjn er mensen met ervaring over dit fenomeen en wat mag ik er van verwachten, niet verwachten.
Natuurlijk ga ik nog te rade bij de specialisten, maar ervaring kan alleen maar door de patient, niet door de heler.
Zo heb ik een openstaande vraag naar wat het focuseren betreft. Een gewone ooglens kan zich vervormen en zo krijg je scherpstelling. Een vervangende ooglens is hard en hoe gebeurt daar dan de scherpstelling ?
Reactie mag natuurlijk ook altijd via PM, ...
Een bezorgde kijker
Comment