Tweet
Bij het kijken naar The Voice, gisterenavond op VTM, kwam me weer iets voor de geest,
wat er ooit, héél lang geleden, is ingeprent :
in mijn jonge tijd, en dat was echt toen de dieren nog spraken, was er op TV (toen nog NIR of toch al BRT ?) een muziekprogramma "Hitring",
en wekelijks kwam er bij ons een gratis reclameblad "De Koerier" (hoofdredactie Louis Verbeeck).
In dat blad stond er regelmatig een schrijfsel van - foei, ik weet zijn naam niet meer -, iemand met een fantastich komische pen.
Ik weet wel nog dat deze meneer jong, veel te jong, overleden is...
Van hem deze vrije bewerking van Le corbeau et le renard, zo uit mijn geheugen. Als je het mij vraagt, een pareltje ! :
De raaf en de vos
Een vos, die dag nog niet ontbeten,
Zag een raaf, op een tak gezeten,
Met een herv’se kaas in haar bek
"Verrek verrek" zei de vos
"Laat die dat ding nu los,
"Dan heb ik het te grazen,
"Temeer daar onder alle kazen
"De herv’se door zijn densiteit
"De strafste gemarineerde lucht verspreid
"Daarenboven nog gromt mijn beer
"Mijn liefje toch, wat wil je meer ?"
Dus ging hij loos ten aanval over :
“Ach vriend”, zo sprak hij, “Wat was dat pover
“Wat ik gisterenavond op Hitring heb moeten aanhoren
“Ik wed dat jij me veel meer weet te bekoren”
“Schei uit jong met je flauwe kal”, zei de raaf,
“Die mop, die ken ik al”, en liet meteen zijn kaas ontglippen,
Waarop de vos er als de kippen
Bij was om hem scheef te slaan,
En ermee aan de haal te gaan…
“Miljaar” zei toen de raaf gepakt
“Nooit voelde ik mij meer bekakt
“Verrek en gvd,
“Hoe kon ik me tot zo een stomme daad toch laten verlokken,
“Ik schoot reeds vele bokken,
“Om van de kemels niet te spreken,
“Maar deze keer ga ik me wreken !”
En zo gebeurde het dat de vos
Op een dag in het klaverenbos
In een boterham zat te happen.
“Nu ga ik het hem lappen”,
Dacht de raaf, op revanche belust,
“Wie ’t laatst bemint, het beste kust !”
“Hé vos, ik zag daarnet Hannelore, jouw vrouw met Vanderhaegen,
“Jouw bureelchef, samen in de wagen,
“Ze gingen vast met hun twee op stap,
“Ha wat een grol, ho wat een grap !”
“Verrek mijn vrouw met Vanderhaegen”,
Zo begon de vos luidop te klagen,
“Die schansenrekel, die ouwe tram !”
En hop, daar lag zijn boterham !...
Natuurlijk hoort bij dit verhaal
Een even passende moraal :
Als je baas met je vrouw vrijt,
Zeg dan nooit verrek,
Maar houd je bek,
Anders ben je je boterham kwijt !
wat er ooit, héél lang geleden, is ingeprent :
in mijn jonge tijd, en dat was echt toen de dieren nog spraken, was er op TV (toen nog NIR of toch al BRT ?) een muziekprogramma "Hitring",
en wekelijks kwam er bij ons een gratis reclameblad "De Koerier" (hoofdredactie Louis Verbeeck).
In dat blad stond er regelmatig een schrijfsel van - foei, ik weet zijn naam niet meer -, iemand met een fantastich komische pen.
Ik weet wel nog dat deze meneer jong, veel te jong, overleden is...
Van hem deze vrije bewerking van Le corbeau et le renard, zo uit mijn geheugen. Als je het mij vraagt, een pareltje ! :
De raaf en de vos
Een vos, die dag nog niet ontbeten,
Zag een raaf, op een tak gezeten,
Met een herv’se kaas in haar bek
"Verrek verrek" zei de vos
"Laat die dat ding nu los,
"Dan heb ik het te grazen,
"Temeer daar onder alle kazen
"De herv’se door zijn densiteit
"De strafste gemarineerde lucht verspreid
"Daarenboven nog gromt mijn beer
"Mijn liefje toch, wat wil je meer ?"
Dus ging hij loos ten aanval over :
“Ach vriend”, zo sprak hij, “Wat was dat pover
“Wat ik gisterenavond op Hitring heb moeten aanhoren
“Ik wed dat jij me veel meer weet te bekoren”
“Schei uit jong met je flauwe kal”, zei de raaf,
“Die mop, die ken ik al”, en liet meteen zijn kaas ontglippen,
Waarop de vos er als de kippen
Bij was om hem scheef te slaan,
En ermee aan de haal te gaan…
“Miljaar” zei toen de raaf gepakt
“Nooit voelde ik mij meer bekakt
“Verrek en gvd,
“Hoe kon ik me tot zo een stomme daad toch laten verlokken,
“Ik schoot reeds vele bokken,
“Om van de kemels niet te spreken,
“Maar deze keer ga ik me wreken !”
En zo gebeurde het dat de vos
Op een dag in het klaverenbos
In een boterham zat te happen.
“Nu ga ik het hem lappen”,
Dacht de raaf, op revanche belust,
“Wie ’t laatst bemint, het beste kust !”
“Hé vos, ik zag daarnet Hannelore, jouw vrouw met Vanderhaegen,
“Jouw bureelchef, samen in de wagen,
“Ze gingen vast met hun twee op stap,
“Ha wat een grol, ho wat een grap !”
“Verrek mijn vrouw met Vanderhaegen”,
Zo begon de vos luidop te klagen,
“Die schansenrekel, die ouwe tram !”
En hop, daar lag zijn boterham !...
Natuurlijk hoort bij dit verhaal
Een even passende moraal :
Als je baas met je vrouw vrijt,
Zeg dan nooit verrek,
Maar houd je bek,
Anders ben je je boterham kwijt !
Comment