Kinderen of niet

[wimsel]

Hey collega's,

Ik heb een heel rare vraag voor dit forum. Ik ben 36 en mijn vriendin 32, zij wil een kind en ik (nu) absoluut niet, ik heb schrik dat ik mijn oude rustige en luxueuze leventje ga missen.
Wie heeft dit probleem nog gehad, heb je toegegeven of niet, en hoe is het je bevallen?

Thnx!

[theokus]

Re: Kinderen of niet

Hey collega's,

Ik heb een heel rare vraag voor dit forum. Ik ben 36 en mijn vriendin 32, zij wil een kind en ik (nu) absoluut niet, ik heb schrik dat ik mijn oude rustige en luxueuze leventje ga missen.
Wie heeft dit probleem nog gehad, heb je toegegeven of niet, en hoe is het je bevallen?

Thnx!

Nog een keer alles goed door praten met jouw vriendin Wimsel
En houd het bij de waarheid, zeg dus de waarheid.

Met kind zal je een stuk van jouw vrijheid kwijt geraken, daar ben ik zeker van.
Het klinkt misschien oubollig maar papa en mama staan voor de opvoeding in.

[dleemans]

Re: Kinderen of niet

Hey collega's,

Ik heb een heel rare vraag voor dit forum. Ik ben 36 en mijn vriendin 32, zij wil een kind en ik (nu) absoluut niet, ...

Los van jouw rustig leventje, als je vriendin nog kinderen wil, best niet te lang meer wachten. Mijn zus was al 36 toen ze er pas aan begon, en dat verliep helemaal niet goed die 1 ste zwangerschap (vroegtijdig moeten afbreken). Dat was toen een zeer zware beproeving voor mijn zus en schoonbroer.
De 2de keer verliep wel goed, maar toch nog een prematuurtje van gekomen.

[doudeke]

Re: Kinderen of niet

Zet je egoïsme opzij en geef haar met veel liefde dat kind. Een vrouw heeft daar
recht op. Zij beslist van wel of niet. Niet jij. Wat je trouwens nu aan luxe verliest,
krijg je door een gezin dubbel en dik terug.
Of wil je op je zeventigste nog horen dat jullie kinderloos zijn, door jouw schuld?
Doordat jij niet wou. En er nu niemand is om jullie te bezoeken. En dat er geen
kleinkinderen zijn. En dat je nooit echt van haar gehouden hebt....

[ElkeS]

Re: Kinderen of niet

Een kind verandert héél véél aan je leven, maar niet enkel in de negatieve zin.
Veel mensen willen geen kind omdat ze nu een rustig leven hebben.
Wel, met een kind is je leven helemaal niet meer rustig, moet je soms zoeken hoe je alles praktisch voor elkaar krijgt (werken, huishouden, ....)
Vaak is de tijd er niet meer voor een hobby à la fotografie
Maar de liefde dat je van je kind krijgt, de leuke momenten die je samen als gezin meemaakt, als ons zoontje 's avonds van mama naar papa loopt al gierend van het lachen,
wel dan ben je overtuigd dat een kind zeker geen verkeerde keuze was.
Op sommige momenten zal je je rustige leventje wel even missen, maar je bent dat nieuwe ritme met kind wel snel gewoon hoor.
Voor alles bestaat een oplossing. (ik denk dan voor de vrouw: er bestaat poetshulp, strijkhulp,... Allemaal om meer tijd met het gezin te kunnen doorbrengen)
Als je eens een avondje met je vrouw alleen wil zijn, dan kunnen nog altijd eens oma en opa of iemand anders met veel plezier eens voor het baby'tje zorgen.
En vooral: ze blijven niet klein hé.
Natuurlijk moet je er wel alle 2 achter staan want je relatie is niet meer dezelfde als toen je kinderloos was.
Moest ik jullie zijn zou ik de beslissing niet meer te lang uitstellen.

[JPV]

Re: Kinderen of niet

Pfff... ik weet niet of het egoïstisch is, 't kan ook realisme zijn. Beide ouders hebben rechten want je moet kinderen samen opvoeden... en kinderen hebben is geen garantie dat je op je zeventigste bezoek gaat krijgen. Kinderen hebben kan zalig zijn... maar 't kan ook een nachtmerrie zijn. Dus goed overwegen wat je zelf wilt...

[bouk]

Re: Kinderen of niet

........ en hoe is het je bevallen?

leuke woordspeling met zo,n titel.
grt,bouk.

[Leonidas]

Re: Kinderen of niet

Ik heb een heel rare vraag voor dit forum. Ik ben 36 en mijn vriendin 32, zij wil een kind en ik (nu) absoluut niet, ik heb schrik dat ik mijn oude rustige en luxueuze leventje ga missen.
Wie heeft dit probleem nog gehad, heb je toegegeven of niet, en hoe is het je bevallen?

Kijk eens aan, een gedurfde post.

Nog even los van het feit dat er volgens mij al genoeg mensen op deze wereld rondlopen begrijp ik je bedenkingen hierboven volkomen. Reken er maar op dat het gedaan is met de pret. Voor mij was het makkelijk. Ik heb vanaf dag één gezegd: als je voor mij kiest, kies je voor een leven zonder kinderen. Dat ging een tijd goed totdat er hormonen begonnen op te spelen en er druk kwam vanuit vriendenkring en familie. Wat bij ons erg goed hielp is een week of wat de kinderen van de schoonzus in huis te nemen. Dan was het gauw klaar met die kinderwens.

"ja, maar je eigen kinderen zijn toch heel anders dan die van een ander, hoor." Sure. Niet willen slapen, eten, zeuren, ziek zijn, aandacht vragen, het bloed onder je nagels vandaan halen - zo zijn ze allemaal. Als je nu al denkt dat je te weinig tijd hebt voor leuke dingen maak dan je borst maar nat.

Het ergste is nog dat je beste vrienden op verjaardagen ineens alleen nog maar over kinderen kunnen praten en doen of het allemaal zo leuk is. Ze proberen je over te halen, als waren ze van een sekte. Ik ben dan nooit te beroerd om ze eens even voor te rekenen wat dat allemaal kost per jaar aan eten, luiers, kleding, sport, school, verzekering, fietsen, studie en dat dan bijna 20 jaar lang of langer. "Maar je krijgt er ook veel voor terug." Yeah, right. Zorgen is wat je ervoor terugkrijgt: komen ze wel goed mee op school, krijgen ze later de juiste vrienden, krijgen ze geen enge ziektes, zijn ze wel normaal, komen ze wel goed terecht... Ja, je kunt ook wel eens plezier aan ze beleven maar voor veel minder geld huur je eens een video van Mr. Bean (willekeurig voorbeeld), ofzo. Dan kan je ook eens lachen. Alsof je kinderen nodig hebt om plezier te hebben in het leven. Het tegendeel is waar. En dan de illusie dat ze later voor je zullen zorgen. Ha! Dat was vroeger, hè, wake up.

Ik zag hier een paar dagen terug nog iemand schrijven dat ze moesten rondkomen met een gezinsinkomen van 3000 euro. Ik vraag me af wat je daar, met kinderen, dan van overhoudt om nog leuke dingen te doen.

Kortom: mijn steun heb je. Laat maar eens zien wie de baas is in huis: jij of een stelletje hormonen.

[doudeke]

Re: Kinderen of niet

Zinvol of zinloos. Dat vind ik bijkomstig. Maar het verlangen van een vrouw naar een
kind is heilig. Zo heilig als dit leven maar kan zijn. Zo heilig als de geboorte van je
kind. Zo heilig als het bestaan. Zo eeuwig als het bestaan.

[bouk]

Re: Kinderen of niet

http://vorige.nrc.nl/wetenschap/article2610433.ece/Kinderen_maken_niet_gelukkiger

grt.bouk.

[TrsH]

Kinderen = drastische veranderingen,

Mijn leven is 3x drastisch veranderd

Sent from my HTC using Tapatalk

[doudeke]

Re: Kinderen of niet

http://vorige.nrc.nl/wetenschap/arti...iet_gelukkiger
grt.bouk.

Het gaat zich in dit leven niet altijd om ergens gelukkig of gelukkiger
mee te zijn of niet. Het gaat zich soms gewoon om het houden van...
Het houden van je vrouw. Het houden van je kind. Of je kinderen. Het
is de liefde in jezelf, de liefde van de mens voor iets wat hem dierbaar
is, de liefde die we nooit mogen ontkennen. Ook al doet ze ons soms
verdriet, en pijn, en zorgen.

[Leonidas]

Re: Kinderen of niet

Kinderen = drastische veranderingen,

Mijn leven is 3x drastisch veranderd

Ik ben wel benieuwd naar wat er nog drastisch verandert bij het tweede of derde kind.

[mir]

Re: Kinderen of niet

Ik zag hier een paar dagen terug nog iemand schrijven dat ze moesten rondkomen met een gezinsinkomen van 3000 euro. Ik vraag me af wat je daar, met kinderen, dan van overhoudt om nog leuke dingen te doen.

Kortom: mijn steun heb je. Laat maar eens zien wie de baas is in huis: jij of een stelletje hormonen.

Toch een beetje te kort door de bocht.
Die iemand was ik. Zoals ik zullen er wel meer zijn die moeten rond komen met een inkomen rond de 3000 euro in de maand. Er zullen er zelfs zijn die het met veel minder moeten doen. Trouwens we kunnen nog wat opzij leggen om leuke dingen te doen hoor ( gaan 2 maal per jaar op reis ). En er mag wel eens een nieuwe lens of body af.
En laten zien wie de baas is in huis? In welke tijd leef jij nog?

Nu kinderen of niet. Ik zat in dezelfde situatie als topic starter. Mijn vrouw leren kennen en zoals ik al jaren zeg, ik moet geen kinderen hebben. Komt goed uit want zij ook niet.
10 jaar later (2 jaar terug dus) begon er bij mijn vrouw toch een kinderwens op te komen. Na lang zitten nadenken dan toch maar toegegeven aan haar kinderwens. Dus ik was 41 en zij 34 als onze zoon geboren is.

Ik denk dat ik het hebben van kinderen te negatief heb bekeken. Nu hij er is moet ik zeggen dat het echt goed meevalt. We hebben nu wel een zeer rustige baby. In het begin is het wat aanpassen. bvb op reis kunnen we geen ganse dag meer rondtrekken want de baby moet na de middag een dutje doen enz...

Ik zeker dat een leven zonder kinderen nog steeds het gemakkelijkste is, we hebben ( ondanks ons 3000 euro inkomen ) mooie grote rondreizen gemaakt en dus goed geleefd. Nu gaan we ook nog op reis maar rondreizen door Afrika zal er niet direct meer inzitten. Als je nu 1 jaar later aan me zou vragen of ik nog zonder kinderen zou kunnen leven zal ik nog steeds ja antwoorden. Ik zou nog steeds kinderloos door het leven kunnen gaan. Maar de band met mijn zoon moest groeien, nu heb ik er meer aan dan als hij pas geboren was. Zeker is dat ik het bij 1 kind ga houden.

Dus kinderen of niet, wij kunnen niet in jouw plaats beslissen. Je moet het niet te negatief zien, je leven is niet voorbij omdat je een kind hebt.
Maar langs de andere kant is een leven zonder kinderen wel gemakkelijk.

mir

[mil1]

Re: Kinderen of niet

Ik zie hier weinigen reageren, die in andere topics komen verkondigen dat de mens zijn eigen ondergang aan het voorbereiden is wegens met te veel.

OT.
Ik heb één zoon, en heb daar veel geluk mee gehad,
Rimpelloze jeugd. Studeert geneeskunde, tot nu toe met succes.
Crème van ne gast. Maar daar heb je als ouder veel zelf aan gewerkt, en dat slorpt serieus wat tijd op.
Je moet echter de invloeden van buitenaf niet onderschatten, en geloof me, die zijn legio.
Kostenplaatje is ook niet min. Zeker als je met kind(eren) op het einde van de maand moet kijken hoe de eindjes aan elkaar te knopen, want dat beïnvloedt ook jouw relatie met echtgenote, vriendin.
Ik bedoel maar dat er ook centjes moeten overblijven voor jouw eigen ontspanning, want zonder dat is het leven ook maar triest.
En biologisch bekeken, zijn wij voorgeprogrammeerd om ons voort te planten. Het behoud van de soort, weet je wel.
Al het andere is, in die optiek, quantité négligeable.
Jouw situatie is niet echt simpel.
Geen kinderen=problemen in jouw relatie.
Wel kinderen: ga jij jezelf niet happy voelen, want kinderen serieus opvoeden vraagt heel wat tijd. En, in het slechtste geval kan het mislopen en blijf je zitten met een probleemkind. En dat kan zowel op gebied van opvoeding als gezondheid zijn.
En dat zal altijd resulteren in enerzijds een gevoel van schuld en anderzijds een gevoel van zie je wel.
Óók belastend voor de relatie.
Ik las hier ergens: ...een vrouw heeft daar recht op...
Kan zijn, maar in een relatie ligt dat toch wel iets anders.
Maw. je kan zo'n ingrijpende beslissing niet opdringen aan één van beide kanten. Zelfs al betekent dat het einde van de relatie.
Moeilijk...ik zou niet in jouw vel willen zitten.