Welkom! Ben je al een geregistreerd forumlid, log dan in met de knop Inloggen of registreren uiterst rechts bovenaan je scherm. Is dit je eerste bezoek Om berichten te bekijken selecteer je een forum in het onderstaande overzicht. Om zelf berichten te plaatsen moet je je eerst (gratis) registreren: klik daarom op Registreer.
Op 22 februari 2025 bezoekt Belgiumdigital enkele iconische locaties in Gent. Meer informatie HIER!
Wil jij ook de werking van Belgiumdigital ondersteunen? Verleng of start dan je vzw-lidmaatschap en geniet van voordelen bij activiteiten en kortingen bij onze partners.
in sommige geloven komt je in een volgend leven terug als dier.
als welk dier zou jij terug willen komen?.
eventueel vermelden waarom (hoeft niet).
grt,bouk.
en opnieuw als hetzelfde mag niet , dus zullen er dan op deze werledbol heel wat minder ezels en varkens zijn!!!!!!
Als ik toch moet kiezen doe dan voor mij maar als een uil , een ganse nacht muizen pakken en elk jaar een nieuwe staart !!!
Nikon D300s + D70s + 70-200/2.8/VR + 18/70 Dx Ed +17/55 dx 2.8 +Sigma 8-16 + SB900 & Canon Powershot G10 voor in de zakken
Als straathond. In een klein dorpje aan de Maas. Waar de meesten me kennen en me
met rust laten. Van sommigen krijg ik af en toe wel een schop, of ransel, maar erg is
dat niet. Daar moet je tegen kunnen. Daar word je ook mooier van. Bovendien houdt
het je alert. Scherp. Hongerig.
Maar ik kan gaan en staan en lopen waar ik wil, wanneer ik wil, hoe het mij belieft, hoe
de wind waait en waar de wind gaat liggen.
En o ja, en af en toe een goede maal, en een wit teefje dat een half uur aardig tegen
me is. Een blondine zeg maar. Ze hoeft niet al te snugger te zijn. Ze mag me zo weer
vergeten zijn.
Zolang ze zich maar herinnert dat we op een brug zullen afspreken.
En aan de Maas zal ik rusten, mijn wonden likken, met de vissen praten, luisteren naar
het lied van de kikkers. Ik krijg er geen genoeg van. Nooit.
Misschien laat ik me zelfs af en toe door een kind over de kop aaien, zolang ik me maar
niet ga hechten, dat niet. Want ik wil me veilig voelen in mijn omgeving. Ik wil niet dat
iemand eisen aan me zal stellen. Dat iemand scenes maakt. Me bedriegt. Me voor liegt.
En ik verwacht van niemand iets. Alleen maar dat ik er mag zijn, zoals de Maas er is,
en de bomen en de bloemen en de winter.
En omdat ik nergens thuis ben, ben ik het overal. En omdat ik niemand ben, ben ik ie-
dereen.
Mocht dit niet kunnen dan zou ik gaarne een vlinder zijn met mooie, lederen vleugels.
Als straathond. In een klein dorpje aan de Maas. Waar de meesten me kennen en me
met rust laten. Van sommigen krijg ik af en toe wel een schop, of ransel, maar erg is
dat niet.
<knip>
Mocht dit niet kunnen dan zou ik gaarne een vlinder zijn met mooie, lederen vleugels.
in sommige geloven komt je in een volgend leven terug als dier.
als welk dier zou jij terug willen komen?.
eventueel vermelden waarom (hoeft niet).
grt,bouk.
Als een zeepaardje.
Een van de weinige dieren, zoniet misschien zelfs het enige, waar de mannetjes zwanger van worden. Ondanks dat ik graag zwanger was, lijkt dàt me toch even leuk
Nee, alle gekheid op een stokje. Als een dolfijn, zeker weten. Lekker zwemmen in de grote wereldzeeën. Als gewichtloos drijvend in het water. Genieten van het soms mysterieuze doch altijd prachtige onderwaterleven en al die mensen die zo graag eens samen met je willen zwemmen; die je als een mytisch wezen zien en je zelfs helende krachten toekennen. Sommigen onder hen die zelfs je miskende intelligentie zien...
Of al die vissers die je per abuis voor tonijn aanzien. Kan je zo mee het blik en daarna de
mayonaise in.
Waarom doorprik je nu mijn droombubbel?
Dat dorpje aan de maas wordt ook wel aangedaan door een hondenvanger die zich geen lap aantrekt van het feit dat je de dorpshond bent en die je uiteindelijk toch vangt om je in een overvol asiel te droppen waar iedereen aan jouw hok voorbijloopt omdat je "maar" een straathond bent zonder opvoeding en die, door de jaren straatleven, niets meer kan leren. Wat er jammer genoeg gebeurt met honden die na lange tijd niet geplaatst zijn weten we ook allemaal
Dat dorpje aan de maas wordt ook wel aangedaan door een hondenvanger die zich geen lap aantrekt van het feit dat je de dorpshond bent en die je uiteindelijk toch vangt om je in een overvol asiel te droppen waar iedereen aan jouw hok voorbijloopt omdat je "maar" een straathond bent zonder opvoeding en die, door de jaren straatleven, niets meer kan leren. Wat er jammer genoeg gebeurt met honden die na lange tijd niet geplaatst zijn weten we ook allemaal
Sorry voor je droombubbel, Cookie. Maar eigenlijk doorbreek ik die niet, maar helaas,
100X helaas, de realiteit.
Die dus ook voor mijn wedergeboorte geldt, helaas. Maar dat doet me niet van mening
of goesting veranderen. Vroeger in ons dorpje hadden we zo'n straathond (Doudeke) en
hoewel niemand hem echt moest hebben, kreeg de hondenvanger hem toch ook niet.
Hij was dus ook niemands hond en dus een beetje van iedereen. Weet je.
Sorry voor je droombubbel, Cookie. Maar eigenlijk doorbreek ik die niet, maar helaas,
100X helaas, de realiteit.
Die dus ook voor mijn wedergeboorte geldt, helaas. Maar dat doet me niet van mening
of goesting veranderen. Vroeger in ons dorpje hadden we zo'n straathond (Doudeke) en
hoewel niemand hem echt moest hebben, kreeg de hondenvanger hem toch ook niet.
Hij was dus ook niemands hond en dus een beetje van iedereen. Weet je.
Uiteraard is reincarnatie geen realiteit Jammer? niet jammer? wie zal het zeggen...
Zoals zoveel dingen geen realiteit zijn, maar we er toch van dromen. Voor mij is dromen noodzakelijk. En dan bedoel ik niet de nachtelijke dromen, maar de "onrealistische" dromen.
Als we al niet meer mogen dromen van iets ongrijpbaars, iets onmogelijks, iets onbestaands zelfs... Die dagdromen geven ons de soms zo broodnodige uitlaatklep waardoor we af en toe eens kunnen ontsnappen aan de realiteit. En ook al zijn we realistisch genoeg om te weten dat die dromen nooit waar zullen worden, toch helpen ze soms om verder te gaan, om er tegen aan te blijven gaan.
Ik blijf dus lekker dromen dat ik als dolfijn terug kom om te genieten van diepblauwe zeeën vanwaar ik kijk naar witte stranden boven water, de mooiste riffen, kleurrijke vissen en een schatkamer aan zeeplanten onder de zeespiegel.
En ik hoop dat jij lang mag genieten als de vrije dorpshond die loopt waar hij wil en geniet van elk moment in de vrije natuur
Tweet
Comment