De geschiedenis achter je nickname... :)

[Strupie]

Re: De geschiedenis achter je nickname...

"Strupie" is redelijk voor de hand liggend.

Als hevige fan van Racing Genk mooie tijden meegemaakt met "Branko Strupar". Weinigen hebben hem (bij Genk) Geëvenaard. Nog steeds mijn held vandaar...

[tantine]

Re: De geschiedenis achter je nickname...

Tja....ik ben de jongste van 12!! Toen ik geboren werd kreeg ik de naam Pascale maar mijn oudste zus was 6 mnd voordien reeds bevallen van een zoon Pascal(zonder E)! Ik was dus reeds een "tante" voor ik geboren werd! En omdat ik franstalig werd opgevoed kreeg ik de naam tantine om misverstanden te voorkomen!!
Gr Tantine

[Peter K]

Re: De geschiedenis achter je nickname...

Bij gebrek aan inspiratie ...voornaam + eerste letter van achternaam

[Ho-Merris]

Re: De geschiedenis achter je nickname...

tut, tut 'n vinstermik !

Nee, ne lempus ! Kènt djee da nie, 'n la:nsch en ne lempus ? Da 's pas ech hesselts !

Mvg.

[tommmm]

Re: De geschiedenis achter je nickname...

post verwijderd

[Arc0sS]

Re: De geschiedenis achter je nickname...

Dus is de volgenden nen echtn westvloamink (nadruk op een vette E).

Ik had vroeger eens een dvd-beveiliging gezien die arcoss heette, die naam zei me wel iets. Maar dat vond ik zo simpel geschreven en zo heb ik het op verschillende fora staan als Arc0sS, ArcösS of gewoon ArcsS. Het grappige is dat veel meeste mensen het als across lezen .

[Piet Snot]

Re: De geschiedenis achter je nickname...

de mijne laat zich raden

[doudeke]

Re: De geschiedenis achter je nickname...

Ik heb het al eens geschreven, maar zal het nog eens herhalen:

Doudeke was de straathond uit het dorp van mijn jeugd. Soms liep hij een eindje met
je mee en duwde het harde, stekelige haar van zijn kop tegen je dijen. Maar meestal
liep hij alleen, gewoon waar hij wilde. Hier en daar gaven ze hem wat te eten. Soms
werd hij ook met een riek van het erf verjaagd of gewoon geslagen en geschopt. Het
leek Doudeke allemaal niet zo veel te deren. Daags nadien was hij er weer. Liep hij
weer met je mee of negeerde je.
Ik zat aan de Maas toen ik van een vriendje hoorde dat Doudeke was doodgereden.
Door een Opel Manta, wat ik best wel een toffe auto vond. Niemand heeft hem ooit
begraven. Niemand heeft nog over Doudeke gepraat.
Toen wist ik dat ik mijn dorp ooit voorgoed zou verlaten. ik zou alles achterlaten en
nooit achterom kijken. Maar Doudeke zou ik meenemen. Voorgoed. Waar ik ook ga,
waar ik ook sta, zijn vrijheid is de mijne.

[Breskuz]

Re: De geschiedenis achter je nickname...

Bres ( zijn de eerste 4 letters van mijn achternaam ) kuz ....... is gewoon een achtervoegsel ( Breskuz(z) is ook mijn "dj" naam )



Grtz Dieter

[tantine]

Re: De geschiedenis achter je nickname...

Ik heb het al eens geschreven, maar zal het nog eens herhalen:

Doudeke was de straathond uit het dorp van mijn jeugd. Soms liep hij een eindje met
je mee en duwde het harde, stekelige haar van zijn kop tegen je dijen. Maar meestal
liep hij alleen, gewoon waar hij wilde. Hier en daar gaven ze hem wat te eten. Soms
werd hij ook met een riek van het erf verjaagd of gewoon geslagen en geschopt. Het
leek Doudeke allemaal niet zo veel te deren. Daags nadien was hij er weer. Liep hij
weer met je mee of negeerde je.
Ik zat aan de Maas toen ik van een vriendje hoorde dat Doudeke was doodgereden.
Door een Opel Manta, wat ik best wel een toffe auto vond. Niemand heeft hem ooit
begraven. Niemand heeft nog over Doudeke gepraat.
Toen wist ik dat ik mijn dorp ooit voorgoed zou verlaten. ik zou alles achterlaten en
nooit achterom kijken. Maar Doudeke zou ik meenemen. Voorgoed. Waar ik ook ga,
waar ik ook sta, zijn vrijheid is de mijne.

Wat mooi!!!
Ik zeg niets meer........
Gr Pascale

[Franciskine]

Re: De geschiedenis achter je nickname...

Ik heb het al eens geschreven, maar zal het nog eens herhalen:

Doudeke was de straathond uit het dorp van mijn jeugd. Soms liep hij een eindje met
je mee en duwde het harde, stekelige haar van zijn kop tegen je dijen. Maar meestal
liep hij alleen, gewoon waar hij wilde. Hier en daar gaven ze hem wat te eten. Soms
werd hij ook met een riek van het erf verjaagd of gewoon geslagen en geschopt. Het
leek Doudeke allemaal niet zo veel te deren. Daags nadien was hij er weer. Liep hij
weer met je mee of negeerde je.
Ik zat aan de Maas toen ik van een vriendje hoorde dat Doudeke was doodgereden.
Door een Opel Manta, wat ik best wel een toffe auto vond. Niemand heeft hem ooit
begraven. Niemand heeft nog over Doudeke gepraat.
Toen wist ik dat ik mijn dorp ooit voorgoed zou verlaten. ik zou alles achterlaten en
nooit achterom kijken. Maar Doudeke zou ik meenemen. Voorgoed. Waar ik ook ga,
waar ik ook sta, zijn vrijheid is de mijne.

Pakkend verhaal met zeer veel diepgang..... Doet je wel even nadenken.