Tweet
Het moest ooit eens zover komen ...
De zodler opkuisen want stilaan beginnen de dragende muren, zich te pletteren te schutten onder het loodzware gewicht op zolder.
De dochter wou persé dat ik al haar documentatie van afgelopen studiejar op zolder stak en onder het loodzware bestijgen van de zoldertrap besefte ik dat het misschien wel eens nuttig zou zijn alle dingen die gedurende de laatste tien, twintig jaar niet meer werden gebruikt een nieuwe reisbestemming te geven .
Jaargangen National Geografy vanaf de jaren 1974 totenmet 2004
Alle jaargangen van Eos vanaf het eerste exemplaar totenmet 2004
verhuizen naar de eeuwige jachtvelden van de bibliotheek van het KBIN. (Koninklijk Instuuut voor Natuurwetenschappen)
Alle jaargangen van Grusonia, ... vanaf de beginne totenmet 2004 verhuizen in de snipperband.
De zolder was een pak ruimer geworden en ik was een pak lichter geworden. Het zweetspoor veranderende stilaan in een beek. 23 barstenvolle chiquitadozen daalden ter aarde...
Oh, en wat zag ik verder...
de oude tekstverwerker, nu ongeveer 45 jaar oud ( een olivetti) werd met tranen in de ogen naar beneden gehaald en even opgeklopt. Deze werd geschonken aan een verzamelaar van oude typemachines en deze had hij nog niet. Een gals witte wijn en de bevestiging dat ik steeds welkom ben om een groet te brengen verleit dit kleinood het huis. Er zijn geen linten meer te vinden en het laatste stuk dat erop werd geproduceerd was mijn thesis. De stencils heb ik reeds een 10-tal jaren gelden vernietigd. Vernietigd ? Na twintig jaar was de was tilaan veranderd in een soort steengruis...
Mijn tweede typemachine, een elektrisch werd eveneens voor goed en altijd van de zolder gehaald en verdween dezelfde richting. Ook daar heb ik nog een aandenken van. Het laatste document dat daar werd aangemaakt is eens tikje over de taxonomy van cactusdoornen. Onlangs heb ik het gedigitaliseerd (beschikbaar op www.fotospotter.be onder menu-optie: documentatie). Ook die stencils verdwenen vandaag naar het hiernamaals. Ze waren verworden tot een hoopje ellende en stof ...
Voor wie het niet mocht herkennen. Een stencil was in de tijd een soort papieren documenten dat voor reproductie werd gebruikt. Het was een flinterdunner papierplaag met was bestreken waarin je de gewenste tekst had neergetypt. Corrigeren kon enkel door een beetje nagellak op de fout aan te brengen en te hertypen.
Een foutieve layout was enkel op te lossen door alles te hertypen . Een zin teveel of te weinig was de hele pagina hertypen of erger, het hele document hertypen.
Op zolder staan nog 23000 dia's in hun laders en de bijhorende steekfiches. Die zijn reeds allemaal gedigitaliseerd (voor 7 jaar gebeurd) en daar vermeod ik dat ook daar stilaan tijd is gekomen om afscheid van te nemen. De bijhorende projector doet het nog, dank zij het jaarlijks intalken van de gummy's. Dez gummy's zijn ook losgekoppeld zodat zij nog steeds hun ronde vorm behouden hebben.
Voor archeologische doeleinden is de oude zwart-wit-buizen TV ( nog werkend) geschonken aan een vereniging die zich met die zaken bezig houdt. Ook één der eerste cassette-spelers voer die weg op evenals een oude video Philips2000-recorder met bijhorende banden.
En zo is vandaag een stukje verleden voorgoed van zolder gehaald. Mijn rekenliniaal of rekenlat echter blijft hier nog steeds bij de computer liggen, evenals de logaritmetafels steeds een plaatsje in de bibliotheek zullen hebben.
De zodler opkuisen want stilaan beginnen de dragende muren, zich te pletteren te schutten onder het loodzware gewicht op zolder.
De dochter wou persé dat ik al haar documentatie van afgelopen studiejar op zolder stak en onder het loodzware bestijgen van de zoldertrap besefte ik dat het misschien wel eens nuttig zou zijn alle dingen die gedurende de laatste tien, twintig jaar niet meer werden gebruikt een nieuwe reisbestemming te geven .
Jaargangen National Geografy vanaf de jaren 1974 totenmet 2004
Alle jaargangen van Eos vanaf het eerste exemplaar totenmet 2004
verhuizen naar de eeuwige jachtvelden van de bibliotheek van het KBIN. (Koninklijk Instuuut voor Natuurwetenschappen)
Alle jaargangen van Grusonia, ... vanaf de beginne totenmet 2004 verhuizen in de snipperband.
De zolder was een pak ruimer geworden en ik was een pak lichter geworden. Het zweetspoor veranderende stilaan in een beek. 23 barstenvolle chiquitadozen daalden ter aarde...
Oh, en wat zag ik verder...
de oude tekstverwerker, nu ongeveer 45 jaar oud ( een olivetti) werd met tranen in de ogen naar beneden gehaald en even opgeklopt. Deze werd geschonken aan een verzamelaar van oude typemachines en deze had hij nog niet. Een gals witte wijn en de bevestiging dat ik steeds welkom ben om een groet te brengen verleit dit kleinood het huis. Er zijn geen linten meer te vinden en het laatste stuk dat erop werd geproduceerd was mijn thesis. De stencils heb ik reeds een 10-tal jaren gelden vernietigd. Vernietigd ? Na twintig jaar was de was tilaan veranderd in een soort steengruis...
Mijn tweede typemachine, een elektrisch werd eveneens voor goed en altijd van de zolder gehaald en verdween dezelfde richting. Ook daar heb ik nog een aandenken van. Het laatste document dat daar werd aangemaakt is eens tikje over de taxonomy van cactusdoornen. Onlangs heb ik het gedigitaliseerd (beschikbaar op www.fotospotter.be onder menu-optie: documentatie). Ook die stencils verdwenen vandaag naar het hiernamaals. Ze waren verworden tot een hoopje ellende en stof ...
Voor wie het niet mocht herkennen. Een stencil was in de tijd een soort papieren documenten dat voor reproductie werd gebruikt. Het was een flinterdunner papierplaag met was bestreken waarin je de gewenste tekst had neergetypt. Corrigeren kon enkel door een beetje nagellak op de fout aan te brengen en te hertypen.
Een foutieve layout was enkel op te lossen door alles te hertypen . Een zin teveel of te weinig was de hele pagina hertypen of erger, het hele document hertypen.
Op zolder staan nog 23000 dia's in hun laders en de bijhorende steekfiches. Die zijn reeds allemaal gedigitaliseerd (voor 7 jaar gebeurd) en daar vermeod ik dat ook daar stilaan tijd is gekomen om afscheid van te nemen. De bijhorende projector doet het nog, dank zij het jaarlijks intalken van de gummy's. Dez gummy's zijn ook losgekoppeld zodat zij nog steeds hun ronde vorm behouden hebben.
Voor archeologische doeleinden is de oude zwart-wit-buizen TV ( nog werkend) geschonken aan een vereniging die zich met die zaken bezig houdt. Ook één der eerste cassette-spelers voer die weg op evenals een oude video Philips2000-recorder met bijhorende banden.
En zo is vandaag een stukje verleden voorgoed van zolder gehaald. Mijn rekenliniaal of rekenlat echter blijft hier nog steeds bij de computer liggen, evenals de logaritmetafels steeds een plaatsje in de bibliotheek zullen hebben.
Comment