Bron : www.hetvolk.be
Digitale fotografie doet steeds meer winkels de das om
Door de digitale fotografie is het aandeel O&A (ontwikkelen en afdrukken) bij de meeste fotowinkels drastisch teruggelopen. 'Het sop is de kool niet meer waard' zegt de Gentbrugse fotograaf Geert Popelier, die in januari zijn zaak sloot.
Nog geen tien jaar geleden ging de business ontzettend hard. Wie zijn filmpje bij de fotohandelaar binnenbracht, kon de dag daarna al zijn afdrukken afhalen. De prijzen waren belachelijk laag, veelal kreeg je een dubbelprint gratis of zaten de afdrukken met de groeten van de firma in een albumpje. Het fotolab Spector uit Wetteren gaf bij elke ontwikkelopdracht een gratis filmpje. De koeriers van Spector reden dag en nacht het land rond.
Toen kwam de digitale fotografie. 'Mensen maken nu veel meer foto's dan vroeger. Alleen komen ze er niet meer mee naar hun fotowinkel', zegt Geert Popelier. In 1988 begon hij in Gent zijn eigen fotozaak, later verhuisde hij naar Gentbrugge.
'Ontwikkelen en afdrukken betekende vijftig procent van mijn omzet. Ik deed het niet zelf, alles ging naar Spector. Ik hoefde alleen maar kruisjes op de bestelenveloppen te zetten. Strikt genomen had dat niets met mijn vak te maken, maar het was wat de klant vroeg en voor mij betekende het een inkomen.'
'Veel fotowinkels hebben toen geïnvesteerd in een printbox. Mensen konden in de winkel hun digitaal bestand in het toestel laden en hun prints bestellen', zegt Johan Herregodts, die in Drongen bij Gent een fotozaak uitbaat en in twee jaar tijd zijn omzet aan ontwikkelen en afdrukken met tweederde zag verminderen. 'Mijn printbox staat al maanden werkloos.'
Volgens Geert Popelier was er voor de opkomst van de digitale fotografie nog een ander fenomeen dat in het nadeel van de fotowinkels de kop opstak. 'Toen winkelketens als Kruidvat en ook veel benzinestations begonnen met het leveren van een O&A-service, vond ik dat geen goed voorteken voor de zelfstandige fotowinkel. Veel fotowinkels, ook ik, hebben daarop ingespeeld. We probeerden de klant een meerwaarde te bieden door een minilab in huis te halen. We hielpen mensen binnen het uur aan hun foto's. Dat betekende voor ons een forse investering: 75.000 tot 100.000euro, af te betalen op vijf jaar. Om dat te halen, moet je verdorie al veel fotoprintjes maken!'
Nog vóór de minilabs konden renderen, kwam de digitale fotografie eraan. 'Ook daarop heb ik ingespeeld', zegt Popelier. 'Ik heb mijn minilab buiten gegooid en een nieuwe printer gekocht. Het beste wat er op de markt was. Het mocht niet baten.'
Pasfoto afgeschaft
Veel uitbaters van fotowinkels zijn van opleiding fotograaf, maar ook in de uitoefening van hun echte vak zijn de beroepsfotografen bedreigd. Johan Herregodts, tussendoor ook nog secretaris van de Belgische Bruidsfotografen: 'Toen het O&A hard liep, zijn veel uitbaters gestopt met zelf fotograferen. Zij hebben het vandaag extra moeilijk om het hoofd boven water te houden. En voor wie in de praktijk van de fotografie is gebleven: de concurrentie is moordend.'
Geert Popelier: 'De andere vijftig procent van mijn omzet haalde ik uit wat ik de sociale fotografie noem: communie, huwelijken, portretfotografie, bedrijfsreportages, recepties. Maar wat zie je daar? Het rijk is aan de doe-het-zelvers! Iedereen heeft tegenwoordig een digitaal fototoestelletje. Je moet tijdens zo'n communiefeest of een huwelijksmis maar eens kijken: er komt geen professionele fotograaf meer aan te pas, je ziet niets anders dan oma's en opa's die fotootjes maken. Doordat het digitaal is, maakt het niet uit hoeveel ze er schieten. Driehonderd? Daar zullen er dan wel vijftig goeie tussen zitten, zeker? Maar of dat zo is?'
Johan Herregodts: 'Neen, dat is zo niet, maar veel mensen zien het verschil niet meer tussen een goeie en een slechte foto. En een mooi fotoalbum vragen ze ook niet meer aan de fotograaf. Veel fotolabs hebben tegenwoordig een site waar je met je eigen foto's een album kunt samenstellen.'
Bij Johan Herregodts kun je vandaag fotokopieën maken, een telefoonkaart kopen. 'Wat heeft dat nog met mijn vak te maken? Ja, voor pasfoto's komen de mensen nog!' Popelier: 'Zolang dat nog duurt. Staatssecretaris Van Quickenborne heeft voorgesteld om in een centrale databank van elke burger een digitale pasfoto op te slaan, zodat mensen voor zo'n fotootje niet meer naar de fotowinkel hoeven. Het is diezelfde Van Quickenborne die de vestigingswet voor fotografen heeft afgeschaft. Iedereen kan tegenwoordig een fotowinkel beginnen. Vakmanschap? Niet belangrijk!'
Kwaliteit loont
Nicky Huts, secretaris van de Nationale Vereniging van Beroepsfotografen, vindt dat te veel fotowinkels een verloren strijd aan het vechten zijn. 'De traditionele fotozaak - daarmee bedoel ik: de winkel waar je je foto's kunt laten ontwikkelen, een pasfoto of communiefoto kunt laten maken en desgevallend ook nog terecht kunt voor een huwelijksreportage - is achterhaald. Fotozaken moeten daarop inspelen, ze moeten niches aanboren, inspelen op nieuwe trends.'
Geert Popelier heeft het moeilijk met het heil dat van die nieuwe trends wordt verwacht: 'We kunnen ons toch niet allemaal storten op de voedselfotografie, of architectuurfotografie?'
Michel Coen, eigenaar van een fotozaak in Aalst, heeft zich toegelegd op het digitaal printen. 'Ik ontwikkel nog twee filmpjes per dag, maar ik maak wel tweeduizend fotoprints per dag! Ik onderscheid me van pakweg Kruidvat door mijn service en door de kwaliteit. Bij mij betaal je voor een afdruk 10 bij 15 centimeter zo'n 55 cent. Dat is duur, maar je moet die eens naast een goedkope print leggen! Blijkbaar weten mijn klanten dat te waarderen. Ik heb zwaar geïnvesteerd in een digitale printmachine, maar dat loont.'
Coen helpt klanten kaartjes te ontwerpen en hij nodigt elk jaar alle Aalsterse scholen uit die een opleiding Photoshop aanbieden om bij hem een kijkje te komen nemen. 'Foto's maken ze zelf, hun ontwerpen realiseren ze zelf. Maar als het op printen aankomt, moeten ze bij mij zijn. Als er een klant komt met een digitaal bestandje, maak ik zijn foto's klaar terwijl hij wacht. Ik doe vandaag in mijn fotowinkel andere dingen dan pakweg tien jaar geleden, maar ik ben er niet op achteruit gegaan. Als je bij de pakken blijft zitten, heb je niets. Het heeft geen zin te zitten wachten op een filmpje dat toch niet komt.'
Textielproducten
Volgens Johan Herregodts hebben het voorbije jaar in de regio Gent alleen al zo'n tien fotowinkels er de brui aan gegeven. De Nationale Vereniging van Beroepsfotografen wil of kan die cijfers niet bevestigen. Secretaris Nicky Huts: 'Er verdwijnen er inderdaad, maar er komen er veel nieuwe in de plaats. Dit jaar hebben we al 58 nieuwe leden verwelkomd. Een dertigtal zijn er, om welke reden ook, weggegaan.'
Geert Popelier: 'Ik ben ermee gestopt. Op een zeker moment moet je je neerleggen bij de feiten. Met spijt in het hart.' De ex-fotograaf is nu vertegenwoordiger van textielproducten.
Dirk Musschoot29/04/2007
Door de digitale fotografie is het aandeel O&A (ontwikkelen en afdrukken) bij de meeste fotowinkels drastisch teruggelopen. 'Het sop is de kool niet meer waard' zegt de Gentbrugse fotograaf Geert Popelier, die in januari zijn zaak sloot.
Nog geen tien jaar geleden ging de business ontzettend hard. Wie zijn filmpje bij de fotohandelaar binnenbracht, kon de dag daarna al zijn afdrukken afhalen. De prijzen waren belachelijk laag, veelal kreeg je een dubbelprint gratis of zaten de afdrukken met de groeten van de firma in een albumpje. Het fotolab Spector uit Wetteren gaf bij elke ontwikkelopdracht een gratis filmpje. De koeriers van Spector reden dag en nacht het land rond.
Toen kwam de digitale fotografie. 'Mensen maken nu veel meer foto's dan vroeger. Alleen komen ze er niet meer mee naar hun fotowinkel', zegt Geert Popelier. In 1988 begon hij in Gent zijn eigen fotozaak, later verhuisde hij naar Gentbrugge.
'Ontwikkelen en afdrukken betekende vijftig procent van mijn omzet. Ik deed het niet zelf, alles ging naar Spector. Ik hoefde alleen maar kruisjes op de bestelenveloppen te zetten. Strikt genomen had dat niets met mijn vak te maken, maar het was wat de klant vroeg en voor mij betekende het een inkomen.'
'Veel fotowinkels hebben toen geïnvesteerd in een printbox. Mensen konden in de winkel hun digitaal bestand in het toestel laden en hun prints bestellen', zegt Johan Herregodts, die in Drongen bij Gent een fotozaak uitbaat en in twee jaar tijd zijn omzet aan ontwikkelen en afdrukken met tweederde zag verminderen. 'Mijn printbox staat al maanden werkloos.'
Volgens Geert Popelier was er voor de opkomst van de digitale fotografie nog een ander fenomeen dat in het nadeel van de fotowinkels de kop opstak. 'Toen winkelketens als Kruidvat en ook veel benzinestations begonnen met het leveren van een O&A-service, vond ik dat geen goed voorteken voor de zelfstandige fotowinkel. Veel fotowinkels, ook ik, hebben daarop ingespeeld. We probeerden de klant een meerwaarde te bieden door een minilab in huis te halen. We hielpen mensen binnen het uur aan hun foto's. Dat betekende voor ons een forse investering: 75.000 tot 100.000euro, af te betalen op vijf jaar. Om dat te halen, moet je verdorie al veel fotoprintjes maken!'
Nog vóór de minilabs konden renderen, kwam de digitale fotografie eraan. 'Ook daarop heb ik ingespeeld', zegt Popelier. 'Ik heb mijn minilab buiten gegooid en een nieuwe printer gekocht. Het beste wat er op de markt was. Het mocht niet baten.'
Pasfoto afgeschaft
Veel uitbaters van fotowinkels zijn van opleiding fotograaf, maar ook in de uitoefening van hun echte vak zijn de beroepsfotografen bedreigd. Johan Herregodts, tussendoor ook nog secretaris van de Belgische Bruidsfotografen: 'Toen het O&A hard liep, zijn veel uitbaters gestopt met zelf fotograferen. Zij hebben het vandaag extra moeilijk om het hoofd boven water te houden. En voor wie in de praktijk van de fotografie is gebleven: de concurrentie is moordend.'
Geert Popelier: 'De andere vijftig procent van mijn omzet haalde ik uit wat ik de sociale fotografie noem: communie, huwelijken, portretfotografie, bedrijfsreportages, recepties. Maar wat zie je daar? Het rijk is aan de doe-het-zelvers! Iedereen heeft tegenwoordig een digitaal fototoestelletje. Je moet tijdens zo'n communiefeest of een huwelijksmis maar eens kijken: er komt geen professionele fotograaf meer aan te pas, je ziet niets anders dan oma's en opa's die fotootjes maken. Doordat het digitaal is, maakt het niet uit hoeveel ze er schieten. Driehonderd? Daar zullen er dan wel vijftig goeie tussen zitten, zeker? Maar of dat zo is?'
Johan Herregodts: 'Neen, dat is zo niet, maar veel mensen zien het verschil niet meer tussen een goeie en een slechte foto. En een mooi fotoalbum vragen ze ook niet meer aan de fotograaf. Veel fotolabs hebben tegenwoordig een site waar je met je eigen foto's een album kunt samenstellen.'
Bij Johan Herregodts kun je vandaag fotokopieën maken, een telefoonkaart kopen. 'Wat heeft dat nog met mijn vak te maken? Ja, voor pasfoto's komen de mensen nog!' Popelier: 'Zolang dat nog duurt. Staatssecretaris Van Quickenborne heeft voorgesteld om in een centrale databank van elke burger een digitale pasfoto op te slaan, zodat mensen voor zo'n fotootje niet meer naar de fotowinkel hoeven. Het is diezelfde Van Quickenborne die de vestigingswet voor fotografen heeft afgeschaft. Iedereen kan tegenwoordig een fotowinkel beginnen. Vakmanschap? Niet belangrijk!'
Kwaliteit loont
Nicky Huts, secretaris van de Nationale Vereniging van Beroepsfotografen, vindt dat te veel fotowinkels een verloren strijd aan het vechten zijn. 'De traditionele fotozaak - daarmee bedoel ik: de winkel waar je je foto's kunt laten ontwikkelen, een pasfoto of communiefoto kunt laten maken en desgevallend ook nog terecht kunt voor een huwelijksreportage - is achterhaald. Fotozaken moeten daarop inspelen, ze moeten niches aanboren, inspelen op nieuwe trends.'
Geert Popelier heeft het moeilijk met het heil dat van die nieuwe trends wordt verwacht: 'We kunnen ons toch niet allemaal storten op de voedselfotografie, of architectuurfotografie?'
Michel Coen, eigenaar van een fotozaak in Aalst, heeft zich toegelegd op het digitaal printen. 'Ik ontwikkel nog twee filmpjes per dag, maar ik maak wel tweeduizend fotoprints per dag! Ik onderscheid me van pakweg Kruidvat door mijn service en door de kwaliteit. Bij mij betaal je voor een afdruk 10 bij 15 centimeter zo'n 55 cent. Dat is duur, maar je moet die eens naast een goedkope print leggen! Blijkbaar weten mijn klanten dat te waarderen. Ik heb zwaar geïnvesteerd in een digitale printmachine, maar dat loont.'
Coen helpt klanten kaartjes te ontwerpen en hij nodigt elk jaar alle Aalsterse scholen uit die een opleiding Photoshop aanbieden om bij hem een kijkje te komen nemen. 'Foto's maken ze zelf, hun ontwerpen realiseren ze zelf. Maar als het op printen aankomt, moeten ze bij mij zijn. Als er een klant komt met een digitaal bestandje, maak ik zijn foto's klaar terwijl hij wacht. Ik doe vandaag in mijn fotowinkel andere dingen dan pakweg tien jaar geleden, maar ik ben er niet op achteruit gegaan. Als je bij de pakken blijft zitten, heb je niets. Het heeft geen zin te zitten wachten op een filmpje dat toch niet komt.'
Textielproducten
Volgens Johan Herregodts hebben het voorbije jaar in de regio Gent alleen al zo'n tien fotowinkels er de brui aan gegeven. De Nationale Vereniging van Beroepsfotografen wil of kan die cijfers niet bevestigen. Secretaris Nicky Huts: 'Er verdwijnen er inderdaad, maar er komen er veel nieuwe in de plaats. Dit jaar hebben we al 58 nieuwe leden verwelkomd. Een dertigtal zijn er, om welke reden ook, weggegaan.'
Geert Popelier: 'Ik ben ermee gestopt. Op een zeker moment moet je je neerleggen bij de feiten. Met spijt in het hart.' De ex-fotograaf is nu vertegenwoordiger van textielproducten.
Dirk Musschoot29/04/2007
Comment