Tweet
Thema: Challenge 2017 maart: Complementaire kleuren
Idee: 4, twee aan twee complementair kleurde (geel-blauw, groen-magenta), druppels die botsen tegen een oppervlak.
Problemen:
Oplossing:
Een mooi artikel over licht, kleur en complementaire kleuren vind je hier: http://www.cursus-fotografie.nl/kleuren-kleurenleer.php
Om even bij stil te staan. Indien we het hebben over de hoofdkleuren dan spreken we over blauw, groen en rood. Wanneer we basiskleuren kopen om kleuren samen te stellen dan hebben we steevast rood, blauw en geel in het basispakket en laat het geel nu geen basiskleur zijn of toch ?
Voor mij is het aanmaken van documentatie eveneens een deel van de challenge.
Wie dit document in PDF-vorm wil hebben kan dit vrij ophalen (zoals alle andere technische beschrijvingen challenge-deelnames) op mijn site http://www.fotospotter.be onder de rubriek "Documentatie"
Idee: 4, twee aan twee complementair kleurde (geel-blauw, groen-magenta), druppels die botsen tegen een oppervlak.
Problemen:
- In tegenstelling van druppels in een vloeistof te laten vallen, wou ik een botsing tegen een hard oppervlak en liefst met een reflectie.
- Hoe 4 druppels synchroon laten botsen ?
- Hoe die botsing vast leggen ?
Oplossing:
1) Botsing
2) Een kleine opbouw, investering kan dit op lossen of beter soelaas brengen.
Via een soort vijzel proberen 4 gekleurde druppels gelijktijdige laten vallen. Het idee komt van bij de geautomatiseerde systemen waarbij producten via een katheder worden in gebracht (bv pijnpomp, insulinepomp).
Gebruikte materialen:
De naalden en de spuiten kosten me 2,15 Euro en zijn herbruikbaar.
Hieronder de opbouw.
De spuit met een opgezette katheder.
Dit wordt gedaan voor de vier kleuren.
Hieronder dan een foto van hoe een sturing van de vijzel is gemaakt en opgesteld.
Een vlak stukje hout waarop vijf korte balkjes zorgen ervoor dat de spuiten mooi vast en gevat op hun plaats zitten. Slagen we er nu in om de zuigers gelijktijdig naar beneden te duwen, dan verkrijgen we een synchrone uitloop.
Hiervoor zorgen we met behulp van twee balkjes. In een ervan wordt een gat geboord, een moer verzegeld en brengen we een bout aan met een kleine spoed. Dit balkje wordt vast gelijmd op de eindrand van het plankje. Om het draaien van de bout te vergemakkelijken werd er een staafje op gesoldeerd. Tussen de top van de bout en de spuiten brengen we een los balkje aan. Draaien we nu voorzichtig aan de bout dan drukt die uiteindelijk gelijkmatig op alle zuigers. De snelheid van de draaiing bepaalt de frequentie van de aangeboden druppels en ook de grootte. Hoe trager, hoe minder druppels maar ze zijn wel iets groter. Om de gelijktijdige val te bevorderen, te synchroniseren dep je bij aanvang best even alle naalden zodat de druppelvorming over de vier naalden gelijktijdig start.
Vijzel met spuiten en katheders, gebruiksklaar. 4 druppels worden synchroon gevormd.
De naalden worden geplaatst in een klein stukje hout. Centraal zit een lange bout zodat ik dat stukje in een hanglat kan plaatsen en ik het geheel kan draaien. Handig indien je de naalden wil versteken.
Voor de gelegenheid had ik het plankje voorzien van gaatjes (1mm) waar de naald-vlinderverdikking juist in paste, dit op de diagonalen met een afstand van 5mm. (die afstand bepaal je zelf, evenals de vorm, ik wou een vierkant. Je kan de gaatjes volgens een ander patroon boren).
Het houten plaatje wordt vast gezet met behulp van een moer.
Hier zie je hoe het plaatje aan de houder (deze lat dient om het geheel stabiel boven een oppervlak te houden) wordt bevestigd. Je ziet ook duidelijk hoe de naalden met vlinder geplaatst zijn. Wel oppassen voor de vingers, die dingen zijn echt nagelscherp.
Zo wordt het geheel dus opgesteld. Merk dat je de naaldhouder kan wentelen. Eenmaal in een goede stand volstaat een draai aan de bovenste moer om alles vast te zetten.
3) Voor de opname zelf zijn er enkele uit te testen methodes.
Problemen die zich tijdens de testen voor deden en die mede beslissend zijn voor de opname.
4) Even ter zake
Botsing tegen een glazen zwarte plaat. Dit brengt wel een probleem met zich mee. Een gezwarte glasplaat heeft een dikte van min. 4 mm. Dit bezorgt een dubbele breking. Eveneens kan dit tot rare visuele effecten leiden. Een kleine spat die ergens zweeft en geen scherpe randen maakt bv.
2) Een kleine opbouw, investering kan dit op lossen of beter soelaas brengen.
Via een soort vijzel proberen 4 gekleurde druppels gelijktijdige laten vallen. Het idee komt van bij de geautomatiseerde systemen waarbij producten via een katheder worden in gebracht (bv pijnpomp, insulinepomp).
Gebruikte materialen:
- 4 plastieken spuiten van 5ml inhoud. (Apotheek)
- 4 katheders met een vlinder. (gebruikt voor bloedafname, 40cm lengte) (Apotheek)
- Voedingskleurstof (3 flacons, hoge concentratie, rood, geel en blauw. Groen wordt gemaakt met blauw en geel) (Voedingsketens aan 2 Euro)
- Hout, bout, moeren en houtlijm.
De naalden en de spuiten kosten me 2,15 Euro en zijn herbruikbaar.
Hieronder de opbouw.
De spuit met een opgezette katheder.
Dit wordt gedaan voor de vier kleuren.
Hieronder dan een foto van hoe een sturing van de vijzel is gemaakt en opgesteld.
Een vlak stukje hout waarop vijf korte balkjes zorgen ervoor dat de spuiten mooi vast en gevat op hun plaats zitten. Slagen we er nu in om de zuigers gelijktijdig naar beneden te duwen, dan verkrijgen we een synchrone uitloop.
Hiervoor zorgen we met behulp van twee balkjes. In een ervan wordt een gat geboord, een moer verzegeld en brengen we een bout aan met een kleine spoed. Dit balkje wordt vast gelijmd op de eindrand van het plankje. Om het draaien van de bout te vergemakkelijken werd er een staafje op gesoldeerd. Tussen de top van de bout en de spuiten brengen we een los balkje aan. Draaien we nu voorzichtig aan de bout dan drukt die uiteindelijk gelijkmatig op alle zuigers. De snelheid van de draaiing bepaalt de frequentie van de aangeboden druppels en ook de grootte. Hoe trager, hoe minder druppels maar ze zijn wel iets groter. Om de gelijktijdige val te bevorderen, te synchroniseren dep je bij aanvang best even alle naalden zodat de druppelvorming over de vier naalden gelijktijdig start.
Vijzel met spuiten en katheders, gebruiksklaar. 4 druppels worden synchroon gevormd.
De naalden worden geplaatst in een klein stukje hout. Centraal zit een lange bout zodat ik dat stukje in een hanglat kan plaatsen en ik het geheel kan draaien. Handig indien je de naalden wil versteken.
Voor de gelegenheid had ik het plankje voorzien van gaatjes (1mm) waar de naald-vlinderverdikking juist in paste, dit op de diagonalen met een afstand van 5mm. (die afstand bepaal je zelf, evenals de vorm, ik wou een vierkant. Je kan de gaatjes volgens een ander patroon boren).
Het houten plaatje wordt vast gezet met behulp van een moer.
Hier zie je hoe het plaatje aan de houder (deze lat dient om het geheel stabiel boven een oppervlak te houden) wordt bevestigd. Je ziet ook duidelijk hoe de naalden met vlinder geplaatst zijn. Wel oppassen voor de vingers, die dingen zijn echt nagelscherp.
Zo wordt het geheel dus opgesteld. Merk dat je de naaldhouder kan wentelen. Eenmaal in een goede stand volstaat een draai aan de bovenste moer om alles vast te zetten.
3) Voor de opname zelf zijn er enkele uit te testen methodes.
- Een eerste methode bestaat erin om via een onderbroken straal het fototoestel te triggeren. Dit door gebruik te maken van een infrarood-signaal of via een laserstift. Beiden hebben dan wel hun eigen hardware nodig voor het capteren van het signaal. Triggertrap V1 levert die technologie en ik was een funder, dus, ik heb er zo eentje.
Vlug bleek dat geen van beiden echt goed lukten. Het richten van de (on)zichtbare straal is zo secuur en stelde bijkomende vereisten aan de huidige primitieve infrastructuur dat het nagenoeg niet echt haalbaar was/is. De stralen laag tegen het glasoppervlak aan plaatsen lukt al evenmin en zeker niet met een laser. Die bezorgt bijkomende lichtbundels die storend zijn. - Wanneer druppels op een oppervlak vallen, worden ze teruggekaatst. Het geheel zorgt voor beweging en eventueel vang je beeldveranderingen op. Ook hier biedt de triggertrap een oplossing. Helaas, gezien ik met een zwarte achtergrond werk, op een zwarte plaat en met kleine druppels werd gewerkt was de gevoeligheid te zwak om beweging aldus danig te herkennen, op te vangen.
- Druppels die op een hard voorwerp botsen produceren geluid. Met de triggertrap kan je ook geluiden op vangen. Wat op het eerste zicht heel goed zou lukken, was een tegenslag. Het fototoestel werd steeds net iets te laat geactiveerd. Blijkbaar komt, kwam het geluidsignaal net iets te laat aan en kreeg ik wel de terug gebotste druppels te zien, maar niet echt zoals ik ze wou. En je toestel 1/100 of 1/1000 sec vroeger instellen dan wanneer het impuls aan komt kan helaas niet. Je kan nu niet reageren op iets dat zich onvoorspelbaar straks gaat voor doen. (Druppel heeft ongeveer 0,45 sec nodig om vanop 1m hoogte op de glasplaat te botsen, geluid verplaatst zich met ongeveer 300m/Sec. Dus voor 10 cm zijn er 10/3000 sec nodig)
- Rest de methode die ik bij de zeepbel (Challenge April 2016) gebruikte. Bij het afvallen van de 4 druppels, je toestel in burst gedurende 3 seconden opnames laten maken. Daar moet je dan hopen de lucky shot te hebben op het goede moment. Ik had geluk. Na de derde poging had ik de gewenste opname. Hiervoor heb ik wel mijn toestel in stille lifeview-modus geplaatst. Hierbij blijft de spiegel opgeklapt (enige methode bij Nikon om een spiegel opgeklapt te blijven houden) maar je moet wel een zware opoffering doen. Enkel foto’s in JPEG en lagere resolutie. Maar gezien foto’s toch niet mogen worden bijgewerkt voor de challenge is dit een magere geruststelling. Achteraf heb ik me dit wel beklaagd.
Problemen die zich tijdens de testen voor deden en die mede beslissend zijn voor de opname.
- Aanvankelijk was het de bedoeling gewoon gekleurd water te gebruiken. Gezien het echter om kleine druppels gaat werd het synchroniseren een oorlog tussen mezelf en het water. Druppels oncontroleerbaar en te klein. Een oplossing werd gevonden in het toevoegen van suiker. De viscositeit wordt dichter en de druppels zijn iets groter. Dit laat een makkelijker controleerbare druppelvorming toe en de kans dat je een synchrone val krijgt wordt beduidend groter en wordt makkelijker controleerbaar.
- Gewoon water geeft wel zijn problemen bij het opspatten. De donkere ondergrond en achtergrond schept problemen bij de terug botsing. De waterdruppel wordt nagenoeg volledig doorzichtig waarbij de kleuren nog amper zichtbaar zijn. De vereisten naar ISO, snelheid, scherpte zijn van die aard dat ook met bijverlichting ik geen scherpe en duidelijke opnames kon maken.
- Er diende te worden bij gelicht. De eerste pogingen met gewoon licht mislukten al nog voor een foto genomen werd. Bijlichten werd uiteindelijk gevonden in 3 ledstralers die elk 1500 lumen produceren. Helaas in een hoek van 32°, maar smaller is er niet. Hiervoor moet ik eens op zoek naar wat bijkomend knutselwerk om lichtbundels te krijgen (gebruik van een buis waarbij het binnenste met aluminiumfolie wordt voorzien, gebruik van een lens). Ik had nu geen tijd daar voor.
- De oplossing voor de vloeistof werd gevonden in melk. Ook hier werd suiker aan toegevoegd om de viscositeit op te drijven. Belangrijk om weten is dat de kleurstof (een voedingskleurstof) uit een waterige oplossing bestaat. Voeg je die toe aan kleine hoeveelheden melk, dat beïnvloed je de viscositeit en dat kan je missen als de pest. Er werden 200ml melk gemengd met 1 soeplepel suiker. Per 50 ml melk werden er dan 30 druppels kleurstof toegevoegd. Voor groen (wat niet als voedingskleurstof aanwezig was) gebruikte ik dan 10 druppels geel en 20 druppels blauw.
- Melk is een samengestelde vloeistof waar vetten in aanwezig zijn. De foto’s toonden me nadien dat dit wel een impact heeft. Je krijgt geen nette uniform homogene heldere vloeistof en dat vooral bij een dunne laag. Dit doet bij de foto denken een aan soort ruis. Een ander probleem is dat randen van spatten zelden scherp te krijgen zijn. Dit geldt zeker bij de opspattende objecten. Kleine spatjes, druppels op de glasplaat geven een rare indruk (dubbele breking).
- Uiteindelijk werd manuele opname gedaan in burst-mode. ISO: 12800, f20 en een sluitersnelheid van 1/1250sec met bijlichten met 3 x 1500 lumen. Een flash is onder de geheven omstandigheden niet bruikbaar. Flashsnelheid kan de burst-modus van het fototoestel gewoon niet volgen, spijtig.
. Ook de opstelling kan of is belangrijk. Ik heb opnames gemaakt waarbij de botsende druppels onder een hoek van ongeveer 30° werden gefotografeerd. Ik heb er ook onder een hoek van ongeveer 1° en op zich vormt dit ook een heerlijk beeld. Ik heb getwijfeld tussen beide, maar deze laatste waren minder duidelijk voor wat groen, geel betreft.
Foto genomen met ongeveer 30° hoekzicht op botsende druppels glazen plaat
Foto genomen met ongeveer 1° hoekzicht op botsende druppels glazen plaat
Foto genomen met ongeveer 30° hoekzicht op botsende druppels glazen plaat
Foto genomen met ongeveer 1° hoekzicht op botsende druppels glazen plaat
Een mooi artikel over licht, kleur en complementaire kleuren vind je hier: http://www.cursus-fotografie.nl/kleuren-kleurenleer.php
Om even bij stil te staan. Indien we het hebben over de hoofdkleuren dan spreken we over blauw, groen en rood. Wanneer we basiskleuren kopen om kleuren samen te stellen dan hebben we steevast rood, blauw en geel in het basispakket en laat het geel nu geen basiskleur zijn of toch ?
Voor mij is het aanmaken van documentatie eveneens een deel van de challenge.
Wie dit document in PDF-vorm wil hebben kan dit vrij ophalen (zoals alle andere technische beschrijvingen challenge-deelnames) op mijn site http://www.fotospotter.be onder de rubriek "Documentatie"
Comment