Instagram discussie

[Laurens]

Gek genoeg lijkt er hier nog nooit een discussie over Instagram te zijn geweest terwijl dit toch ‘s werelds populairste platform voor het delen van foto’s is.

Zelf ben ik al enkele jaren op actief. Mijn ervaringen:
- Om iets te leren over je eigen fotografie hoef je het niet te doen. Je kan likes krijgen maar nooit opmerkingen over compositie, belichting,... Het is niet echt een discussieplatform.
- Wil je veel volgers hebben, dan moet je een mediafiguur zijn of een fraai geschapen exemplaar van het menselijk ras met enige exhibitionistsche neigingen (bij voorkeur op exotische locaties). Wat ook lijkt te werken is duizenden mensen volgen, constant ‘likes’ geven en vleiende commentaren plaatsen want dan zullen anderen jou ook beginnen volgen. Dat kost echter pakken tijd en ik weet niet of je er meer dan ‘likes’ uit kan halen.

Waar zit dan de waarde van Instagram?
- Zelf vind ik het proces om foto’s te plaatsen nog altijd amusant. Het gaat moeiteloos, de filtertjes zijn aardig om mee te spelen en het is altijd weer een uitdaging om bij een beeld een kernachtige tekst te zetten van hoogstens twee regels lang.
- Het is aardig te zien wat vrienden, familieleden of collega’s allemaal gezien hebben.
- Je kan heel gericht en snel een zeer specifiek soort foto’s bekijken. Ik volg bijvoorbeeld ‘theaviationart’ - een account dat tekeningen van vliegtuigen zoals je die op modelbouwdozen ziet publiceert met telkens een korte uitleg over het vliegtuig. Ik zou niet weten waar je elders zoiets vindt.
- Ik veronderstel dat het voor fotografen een relevant platform is om hun portfolio te tonen.

Zijn er hier nog Instagram fans? Bedenkingen rond het platform? Of tips voor bepaalde accounts?

[Laurens]

Re: De waarde van Instagram

Misschien ineens toch wat interessante accounts toevoegen
- theaviationart > artwork voor modelbouwdozen van vliegtuigen
- nezirmuhadri39 > zwart-wit foto’s
- nakedplanet > landschapsfoto’s
- architecturedotcom > architectuur, natuurlijk

[xafke]

Re: De waarde van Instagram

Ik zit ook op insta omdat het ergens "moet" maar ik vind het een echt schijtplatform. Het meest tegen de borst stotend is dat ze de aspectratio van je foto verneuken.
Ik los dat op door er randjes aan te zetten maar echt handig is het allemaal niet.

[Laurens]

Re: De waarde van Instagram

Ik heb er een voorliefde voor vierkante foto's aan overgehouden . Het is best een interessante maatverhouding en vanuit hun insteek (foto's en een beetje tekst kijken op een telefoonscherm) natuurlijk een logische keuze.

[Stefan_C]

Re: De waarde van Instagram

Zelf nog niet echt gebruikt ook al heb ik wel een account. Misschien moet ik me er eens in beginnen verdiepen :-) Ik gebruik wel FB, maar dat vooral om albums te maken met dansfoto's, daarin kan iedereen getagd worden, en iedereen kan delen wat hij wil.
FB is eveneens niet gemaakt om feedback te krijgen, mensen reageren eerder in likes, en ik heb wel het idee dat ook onder fotografen (op de verschillende groepen) een goedbedoelde feedback snel als negatief gezien wordt, gewoon liken en mond houden ;-) Zelf zit ik niet zo erg op de likes te vissen.

Heeft Instagram het vierkant formaat niet wat versoepeld naar andere formaten? (Ik meen dat ergens opgevangen te hebben).

[zibro]

Re: De waarde van Instagram

Over dat mond houden en liken, is dat niet bij elk social media platform?
Voor mij is het op dit moment hét platform om modellen te vinden.

[Viper11]

Re: De waarde van Instagram

Zelf nog niet echt gebruikt ook al heb ik wel een account. Misschien moet ik me er eens in beginnen verdiepen :-) Ik gebruik wel FB, maar dat vooral om albums te maken met dansfoto's, daarin kan iedereen getagd worden, en iedereen kan delen wat hij wil.
FB is eveneens niet gemaakt om feedback te krijgen, mensen reageren eerder in likes, en ik heb wel het idee dat ook onder fotografen (op de verschillende groepen) een goedbedoelde feedback snel als negatief gezien wordt, gewoon liken en mond houden ;-) Zelf zit ik niet zo erg op de likes te vissen.

Heeft Instagram het vierkant formaat niet wat versoepeld naar andere formaten? (Ik meen dat ergens opgevangen te hebben).

Het vierkantformaat is al een tijdje afgeschaft.
Ik post foto's in alle formaten, gewoon uitzoomen bij het plaatsen (alle foto's beginnen in vierkantformaat.

[trbt555]

Re: De waarde van Instagram

Ik ben absoluut geen fan, wel gebruiker. ik post ook af en toe foto's om mijn stream levend te houden, meer niet.
Veel van wat er gepost wordt is ofwel fake, gestolen of gekopieerd.
Voor wat het waard is dus.

[opapol]

Re: De waarde van Instagram

Om eerlijk te zijn : ik ken instagram zelfs niet, alleen van naam.
Ik ben al vele jaren bij Jalbum, deze zijn al heel lang zo vriendelijk om me te featuren op internet zodat ik daar gemiddeld iets van de eerste 5 links op bezet. Al heel veel interessante contacten aan overgehouden trouwens.
Nog geen nadelen aan ondervonden tenzij wat kinderziekten in het begin.
Misschien dat FB en instagram een iets ruimer publiek bereiken, kweet nie.

[opapol]

Re: De waarde van Instagram

FB is eveneens niet gemaakt om feedback te krijgen, mensen reageren eerder in likes, en ik heb wel het idee dat ook onder fotografen (op de verschillende groepen) een goedbedoelde feedback snel als negatief gezien wordt, gewoon liken en mond houden ;-) Zelf zit ik niet zo erg op de likes te vissen.

Ja, idd, heel juist. Ik heb trouwens zelf recentelijk een dikke rem op die FB gezet, ze hebben wél een zéér interessante optie : de negeer-optie.
Die likes kunnen me ook gestolen worden, tenzij ze van vrienden Gils, Bopatje, Dama ... komen . Vroeger erg veel gebruikt in termen van urbex, maar intussen heb ik ook dat wereldje vaarwel gezegd. Er zitten daar wel erg goede fotografen tussen maar de hoofdmoot bestaat tegenwoordig uit piepkuikens.

[Lieven Lema]

Re: De waarde van Instagram

Er zitten daar wel erg goede fotografen tussen maar de hoofdmoot bestaat tegenwoordig uit piepkuikens.

Niets mis mee, dat worden kiekens.

[Wim.Vanmaele]

Re: Instagram discussie

Gek genoeg lijkt er hier nog nooit een discussie over Instagram te zijn geweest terwijl dit toch ‘s werelds populairste platform voor het delen van foto’s is.

Zelf ben ik al enkele jaren op actief. Mijn ervaringen:
- Om iets te leren over je eigen fotografie hoef je het niet te doen. Je kan likes krijgen maar nooit opmerkingen over compositie, belichting,... Het is niet echt een discussieplatform.
- Wil je veel volgers hebben, dan moet je een mediafiguur zijn of een fraai geschapen exemplaar van het menselijk ras met enige exhibitionistsche neigingen (bij voorkeur op exotische locaties). Wat ook lijkt te werken is duizenden mensen volgen, constant ‘likes’ geven en vleiende commentaren plaatsen want dan zullen anderen jou ook beginnen volgen. Dat kost echter pakken tijd en ik weet niet of je er meer dan ‘likes’ uit kan halen.

Waar zit dan de waarde van Instagram?
- Zelf vind ik het proces om foto’s te plaatsen nog altijd amusant. Het gaat moeiteloos, de filtertjes zijn aardig om mee te spelen en het is altijd weer een uitdaging om bij een beeld een kernachtige tekst te zetten van hoogstens twee regels lang.
- Het is aardig te zien wat vrienden, familieleden of collega’s allemaal gezien hebben.
- Je kan heel gericht en snel een zeer specifiek soort foto’s bekijken. Ik volg bijvoorbeeld ‘theaviationart’ - een account dat tekeningen van vliegtuigen zoals je die op modelbouwdozen ziet publiceert met telkens een korte uitleg over het vliegtuig. Ik zou niet weten waar je elders zoiets vindt.
- Ik veronderstel dat het voor fotografen een relevant platform is om hun portfolio te tonen.

Zijn er hier nog Instagram fans? Bedenkingen rond het platform? Of tips voor bepaalde accounts?

Laurens,
Ik denk, neen, ben zeker, dat veel fora van hetzelfde bedje ziek zijn hoor.
Het gaat allemaal zo snel, het is allemaal zo eenvoudig en we zijn allen met zoveel ....
Vroeger spendeerde men gemiddeld een paar minuten aan een topic, foto ... Nu is dat na 5 seconden al gedaan.
Ik zit dagelijks in de trein en terwijl ik op mijn gemak wat sudoku's, ... invul, wat programmeer (afhankelijk van de weg en de tijd die ik spendeer, zal spenderen indien er geen vertragingen, ongelukken zijn) en wat ik zie is onvoorstelbaar.
De smartphone gebruiker rolt doorheen de honderden bladzijden die worden aangeboden en het filteren gebeurt met gewoon effen kijken. Bij velen staat de vingerdruk op de plaats waar ze 'Vind ik leuk', ... kunnen aan klikken. En dan begint de scroll en druk-routine ...
Stel me vaak de vraag indien ze zelf nog wel beseffen dat buiten het scrollen en vingerdruk er foto's passeren en nog minder beseffen wat de kwaliteit is.
Bij forum-bezoek merk je dat het ding zo eng klein en ... is dat er gewoon ook daar effen wordt gescrold .
Ik vroeg ooit eens of de persoon naar de foto's keek en kreeg als antwoord. Meneer, waar zou ik de tijd moeten halen ? Ik heb er nog 3 te doorlopen (lees dan hier fora).
Het spijtige in deze zaak is , dat na een hele dag gescrol, vingeroefeningen de verslaafde gebruiker zelfs niet weet wat, waar en hoe hij zaken gedaan, gezien, gelezen heeft.
SOciaal gezien is het menselijke contact ook stillaan aan het verdwijnen. Vroeger stonden op de perrons mensen in kleien groepjes te babbelen (ook over fotografie, fora, ...). Nu staat iedereen verslaafd (en dan in de betekenis van slaaf voor de smartphone) te turen naar dat rotscherm en is er geen aandacht meer voor anderen. Meer nog, onlangs kwam de trein binnen ... Deuren open... uitstappers, instappers, belsignaal, de deuren dicht en buiten paniekrig omdat men niet gezien had dat de trein er was. SCHITTEREND

En geef toe, ook op BD loopt het een verschrikkelijke vaart waarbij je ofwel niets meer bekijkt, of ernstig selecteert. En dan zijn we nog niet tot beoordelen toe gekomen.

Trop est te ... Komt dan nog eens de smartphone-verslaving erbij en foto's bekijken wordt minder en minder leuk.

[opapol]

Re: Instagram discussie

Ik denk dat Wim hier de nagel voluit op de kop slaat. Ik heb hetzelfde gevoel. Vreemd genoeg treft het fenomeen alle leeftijdsgroepen. Ik zal niet zeggen dat het me ergert, ik voel me eerder geamuseerd om het te bekijken.
Maar een variante van dat gedrag werkt nog op een breder vlak. Op reis gaan bv, momenteel moet dat allemaal een hapklare brok zijn, vervolgens een selfie en hup naar de volgende plek voor de volgende selfie. Ik vraag me oprecht af als die mensen hebben gekeken naar de locatie.... Enige jaren geleden was een 24 h trip van 1 dag naar Zweeds lappland en terug erg in trek. Waanzin vind ik dat. Ik zijn recent boek "Iceland" beschrijft Rick Steves hoe je in 8 dagen IJsland kan bezoeken, lees : rondrijden. Zo laat opstaan, kwartiertje bij de eerste locatie, enz.... Dat pas ergert me. Het ergste van allemaal is dan nog dat die mensen denken dat ze IJsland hebben gezien. Als je begint vragen te stellen zijn ze plots alle namen vergeten....
Zo ben ik zelf tijdens 7 lange reizen een keer of 10 (weet het niet meer juist) bij Myvatn geweest en ik begon zo stilaan te denken dat ik "het gezien had". Tot mijn laatste bezoek, waarbij ik met IJslandse vrienden van ter plekke de minder gekende plekjes ben gaan bezoeken, ja hallo "alles gezien"...
Maar ook in ons onderwijs begint die oppervlakkigheid zich steeds meer kenbaar te maken, vroeger hadden we meetkundig tekenen, toen moest het juist zijn, dat bestaat al lang niet meer. Je moet ze nu eens vragen om een opstelling uit het labo te tekenen Idem voor taalgebruik en spelling, w8 effe ....
"Maar je weet toch wel wat ik bedoel ?", of het gebruik van eenheden beter het niet-gebruik van eenheden. "Hoever is het van Brussel naar Oostende ?" antwoord : 105.... Het weerspiegelt zich zelfs in het kijkgedrag naar TV : zappen van de ene idiote quiz naar de andere. Enige jaren geleden heeft één of andere pedagoochelaar de "circulaire methode" bedacht : ze behandelen het onderwerp niet meer als een geheel maar geven telkens opnieuw hetzelfde, telkens een beetje meer terwijl een aantal onderwerpen een absoluut geheel vormen. Het minst leuke zoals optica laten ze dan kwasi compleet vallen... Bovendien moet alles leuk blijven en moeten ze alles "zelf ontdekken". Surtout in de wetenschap ergerde me dat enorm, zaken waar mammoetdenkers een heel leven over gedaan hebben gaan we nu "snel even zelf ontdekken". "Hoeveel is 24 + 36" ? Onmiddellijk komen de rekenmachines boven. Grafische Texassen hé, versta me niet verkeerd. Of de reactie : "waarom moeten we dat kennen, het staat toch op internet ?". Vervolgens een klakkeloze copypaste. Ik val Wim 200% bij.

[Sieg]

Re: Instagram discussie

Ik denk dat Wim hier de nagel voluit op de kop slaat. Ik heb hetzelfde gevoel. Vreemd genoeg treft het fenomeen alle leeftijdsgroepen. Ik zal niet zeggen dat het me ergert, ik voel me eerder geamuseerd om het te bekijken.
Maar een variante van dat gedrag werkt nog op een breder vlak. Op reis gaan bv, momenteel moet dat allemaal een hapklare brok zijn, vervolgens een selfie en hup naar de volgende plek voor de volgende selfie. Ik vraag me oprecht af als die mensen hebben gekeken naar de locatie.... Enige jaren geleden was een 24 h trip van 1 dag naar Zweeds lappland en terug erg in trek. Waanzin vind ik dat. Ik zijn recent boek "Iceland" beschrijft Rick Steves hoe je in 8 dagen IJsland kan bezoeken, lees : rondrijden. Zo laat opstaan, kwartiertje bij de eerste locatie, enz.... Dat pas ergert me. Het ergste van allemaal is dan nog dat die mensen denken dat ze IJsland hebben gezien. Als je begint vragen te stellen zijn ze plots alle namen vergeten....
Zo ben ik zelf tijdens 7 lange reizen een keer of 10 (weet het niet meer juist) bij Myvatn geweest en ik begon zo stilaan te denken dat ik "het gezien had". Tot mijn laatste bezoek, waarbij ik met IJslandse vrienden van ter plekke de minder gekende plekjes ben gaan bezoeken, ja hallo "alles gezien"...
Maar ook in ons onderwijs begint die oppervlakkigheid zich steeds meer kenbaar te maken, vroeger hadden we meetkundig tekenen, toen moest het juist zijn, dat bestaat al lang niet meer. Je moet ze nu eens vragen om een opstelling uit het labo te tekenen Idem voor taalgebruik en spelling, w8 effe ....
"Maar je weet toch wel wat ik bedoel ?", of het gebruik van eenheden beter het niet-gebruik van eenheden. "Hoever is het van Brussel naar Oostende ?" antwoord : 105.... Het weerspiegelt zich zelfs in het kijkgedrag naar TV : zappen van de ene idiote quiz naar de andere. Enige jaren geleden heeft één of andere pedagoochelaar de "circulaire methode" bedacht : ze behandelen het onderwerp niet meer als een geheel maar geven telkens opnieuw hetzelfde, telkens een beetje meer terwijl een aantal onderwerpen een absoluut geheel vormen. Het minst leuke zoals optica laten ze dan kwasi compleet vallen... Bovendien moet alles leuk blijven en moeten ze alles "zelf ontdekken". Surtout in de wetenschap ergerde me dat enorm, zaken waar mammoetdenkers een heel leven over gedaan hebben gaan we nu "snel even zelf ontdekken". "Hoeveel is 24 + 36" ? Onmiddellijk komen de rekenmachines boven. Grafische Texassen hé, versta me niet verkeerd. Of de reactie : "waarom moeten we dat kennen, het staat toch op internet ?". Vervolgens een klakkeloze copypaste. Ik val Wim 200% bij.

Klopt volledig Paul wat je schrijft
Zo zat ik een tijd terug bij vrienden naar een fotoalbum te kijken van hun Wales reis.
Op 90% van de foto's was hun kop te zien met een klein stukje omgeving erbij dat je niet meer herkende.
Is inderdaad van deze tijd dat selfie gedoe, doch 50 jaar geleden maakt men ook al foto's van zichzelf op vakantie maar er zaten toen vele opnames tussen waarop de locatie te zien was.
Misschien ben ik wel van de oude garde maar geef mij maar een album waarin er iets te zien is over locatie en omgeving.

grts
Sieg

[Sieg]

Re: Instagram discussie

En over Instagram, als je weet dat een opname van een gewoon ei de meeste aantal likes ooit heeft dan zegt dat uiteraard veel over een platform
Er wordt tegenwoordig heel oppervlakkig gekeken naar een opname, kwaliteit, beeldopbouw, belichting, kleur enz.... is niet van belang, het moet gewoon "leuk" zijn.
Oppervlakkig dus

Zo heb ik onlangs een berichtje op FB gezet bij iemand die een opname had "gedeeld"
Deze persoon kreeg zoveel complimenten met deze foto dat het niet meer normaal was.
Toen ik een bericht erop had gezet dat het onnodig is om iemand te feliciteren die enkele de opname gedeeld had zonder de naam erbij te zetten van de echte fotograaf ging het dak er bijna af.
Ik moest niet zo negatief zijn was één van de antwoorden, tjah ...
Zo zie je maar hoe men tegenwoordig kijkt naar een opname waarin de fotograaf in kwestie heel veel tijd heeft gestoken

En uiteraard kan je zeggen dat je dan maar geen opnames op het internet moet plaatsen, maar dat vind ik dan wat kort door de bocht

grts
Sieg