Hallo,
Men heeft mij op mijn werk gevraagd om van alle collega's een portretfoto te nemen. Een tijd geleden heb ik iets gelijkaardig gedaan van mijn dichtste collega's (een 20-tal mensen). Vanwege het succes zou ik van de andere 50 (!!) mensen nu ook een foto moeten nemen. Graag had ik jullie persoonlijke tips eens gehoord om een natuurlijke glimlach los te krijgen bij je model. Dat bleek vorige keer soms een uitdaging te zijn.
Wat ik vorige keer geprobeerd heb:
Ik ga deze keer ook een iets grotere telelens nemen, zodat ik niet te dicht bij het model moet staan. Deze keer zorg ik ook voor wat achtergrondmuziek om wat sfeer te scheppen. Ik zal slechts 3 à 5 tal foto's per persoon kunnen nemen, dus veel ruimte om eerst op elk model in te praten is er niet. Het zal wat bandwerk zijn.
Vorige keer waren er van de 20 mensen een 3-tal die er echt ZO VLUG MOGELIJK vanaf wilden zijn. Die zullen er wellicht altijd tussen zitten, maar hebben jullie eventueel extra tips om deze bromberen op hun gemak te stellen?
edit: ik ben geen professionele fotograaf, maar een webontwikkelaar die momenteel portretfotografie in avondschool volgt. De ene collega ken ik al wat beter dan de ander, dus het ijs zal bij de één vlugger gebroken zijn dan bij de ander.
Alvast bedankt!
Kasper
Men heeft mij op mijn werk gevraagd om van alle collega's een portretfoto te nemen. Een tijd geleden heb ik iets gelijkaardig gedaan van mijn dichtste collega's (een 20-tal mensen). Vanwege het succes zou ik van de andere 50 (!!) mensen nu ook een foto moeten nemen. Graag had ik jullie persoonlijke tips eens gehoord om een natuurlijke glimlach los te krijgen bij je model. Dat bleek vorige keer soms een uitdaging te zijn.
Wat ik vorige keer geprobeerd heb:
- Het model 90° draaien en vragen om een klein sprongetje naar mij toe te maken wanneer ik aftel 3,2,1. Meestal nemen ze dan een ludieke pose aan, maar met een natuurlijke glimlach omdat ze even niet aan dat lachen zelf denken.
- Hetzelfde maar dan zonder het sprongetje. Eerst wegkijken en dan naar mij kijken.
- Het model vragen of ze zelf een leuke pose kennen. Ze zelf wat vrijheid geven, maar als dat niet lukt vlug genoeg zelf een suggestie doen.
- Ik merkte dat de mensen veel meer geneigd zijn om op het einde van de shoot een natuurlijke glimlach te produceren, eenmaal ze enkele poses gedaan hebben en er niet meer zo mee bezig waren.
- Blijven praten met het model. Opmerkingen maken over hoe goed ze het doen.
Ik ga deze keer ook een iets grotere telelens nemen, zodat ik niet te dicht bij het model moet staan. Deze keer zorg ik ook voor wat achtergrondmuziek om wat sfeer te scheppen. Ik zal slechts 3 à 5 tal foto's per persoon kunnen nemen, dus veel ruimte om eerst op elk model in te praten is er niet. Het zal wat bandwerk zijn.
Vorige keer waren er van de 20 mensen een 3-tal die er echt ZO VLUG MOGELIJK vanaf wilden zijn. Die zullen er wellicht altijd tussen zitten, maar hebben jullie eventueel extra tips om deze bromberen op hun gemak te stellen?
edit: ik ben geen professionele fotograaf, maar een webontwikkelaar die momenteel portretfotografie in avondschool volgt. De ene collega ken ik al wat beter dan de ander, dus het ijs zal bij de één vlugger gebroken zijn dan bij de ander.
Alvast bedankt!
Kasper
Comment