Foto-opportuniteit of eerder luguber?

[Godi]

Re: Foto-opportuniteit of eerder luguber?

Madonna die britney spears een tong draait, neem een foto en voila, uw sensatiezucht.

Een bedelaar die z'n hand uitsteekt voor een aalmoes omdat hij op de rand van de maatschappij leeft.... realiteit, en zulke foto hoeft geen Jambers-kloon te zijn om een boodschap over te brengen hé...

[s5034454]

Re: Foto-opportuniteit of eerder luguber?

sensatiezucht is een heel wazige term. Madonna en Britney kan je idd niet als kunst beschouwen (hoewel mooi om naar te kijken. ), maar dat betekent niet dat als je in Brussel centrum rond een bedelaar staat te huppelen en hem te fotograferen, dat je door andere mensen al snel als harteloze fotograaf gezien word, evenzeer sensatiezucht dus, zij het op een andere manier.

Niet dat ik het fotograferen van een huilende vrouw of bedelaar sensatiezucht vind, maar zelf zou'k het nooit durven omdat niet-fotografen anders denken dan wij.

Een ander voorbeeld: de cameramannen van reality-shows zoals temptation island ofzo ... die meisjes beginnen daar te bleiten omdat ze hunne vriend kwijt zijn en de cameraman filmt alles ipv haar te troosten. Daar moet je hard voor zijn vind ik. Ok, ook hier weer van artistiek geen sprake, maar toch ... het blijft een vergelijkbare situatie, want het is uiteindelijk de job van de cameraman om dat te filmen, terwijl wij het harteloos vinden dat hij het leed van die persoon kan filmen ipv haar te helpen.

[Godi]

Re: Foto-opportuniteit of eerder luguber?

Het woord kunst wil hierbij niet in de mond nemen, dat is een persoonlijke interpretatie. Ik bepaal voor mezelf wel wat ik kunstig vind en wat niet.

Ik vind je aanhalen van die reality-tv allesbehalve reality, zulke programma's zijn nu éénmaal gebaseerd op het uitlokken van conflicten want Endemol en zijn consoorten hun imperium kan niet groot genoeg zijn. En als daar een "meisje begint te bleiten" kan ik dit alleen maar zielig vinden omdat ze er zelf voor gekozen hebben om zichzelf voor schut te zetten, maar dit is een ander soort medelijden. En het roept bij mij de minste gevoelens op om haar te gaan troosten.

Als ik van een bedelaar een foto zou maken dan zou ik het doen zonder rond te huppelen en zo onopvallend mogelijk want vanaf je je lens op iemand richt en die heeft dat in het snuitje, dan gaat die zich anders gedragen. En hiermee valt de echtheid van die bedelaar zijn leef- en gevoelswereld helemaal weg....

Nog een kleine bedenking: Als iemand in het huwelijk treedt en men kan zich het permiteren wordt er een fotograaf gevraagd die liefst minstens 400 foto's netjes aflevert.
Als er een uitvaart is, haalt niemand het in zijn hoofd om daar als laatste eerbetuiging een fotograaf bij te halen? Waarom? Ik zie niet in waarom deze gebeurtenis niet mag vastgelegd worden, of is het onze aangeboren angst om onze gevoelens niet te durven uiten uit schrik dat we met het tonen van ons diepste verdriet onze zwakheid blootleggen?

[scalll]

Re: Foto-opportuniteit of eerder luguber?

Als er een uitvaart is, haalt niemand het in zijn hoofd om daar als laatste eerbetuiging een fotograaf bij te halen? Waarom?

Dat gebeurt wel nog hoor, misschien in mindere mate dan vroeger (toen was dat meer normaal).

Mijn familie bvb stond erop dat ik foto's nam bij de begrafenis van mijn grootvader, ok het is
wel wat onwennig maar met de nodige discretie valt dat best mee ...

Ook bij de begrafenisondernemer was dat blijkbaar gewoon, hij begeleidde de omstaanders
zelfs op een manier zodat er niemand in mijn weg liep...

In ieder geval heb ik van niemand verwijten gekregen dat ik een of andere ramptoerist/voyeur was , en de familie was content met de foto's...

[Godi]

Re: Foto-opportuniteit of eerder luguber?

[ Dit topic wordt veel bekeken maar weinigen die hun eigen mening durven/willen uiten... spijtig...]

@ scall:

Je hebt gelijk hoor, vroeger was een begrafenis fotograferen de normaalste zaak van de wereld. Als ik gelijk welk zwart-wit familie album bekijk uit vervlogen tijden, dan zit daar steevast een foto tussen van een begrafenisstoet. Daaruit kan ik alleen maar afleiden dat de dood en alles wat er rondhangt ipv zijn plaats te krijgen in onze maatschappij steeds meer verdrongen wordt naar de donkere kelders van ons bestaan.

En als oma dan in een depressie sukkelt omdat ze een normale verwerkingsfase ondergaat, gooien we haar maar snel vol met anti-depressiva zodat gans deze verwerkingsfase aan haar voorbij gaat want het is niet gepermiteerd je slecht te voelen....Hallo???? Wtf zijn we dan mee bezig???

Opgefokte good feelings en glamour worden ons rond de oren geslagen en we slikken het allemaal als zoete broodjes. Handige marketingjongens spelen hier gretig op in, zelf hier op het forum. In "mensen en modellen" halen topics met de woorden "naakt, 18+, borsten...." met gemak 1500 kijkers, terwijl een real life foto het moet doen met een gemiddelde van 500 à 600 kijkers. Dit geeft mij wel een beeld van hoe we met z'n allen ons levensspoor bijster zijn.... ja, ik veralgemeen want ik weet goed genoeg van mezelf dat ik hier ook aan meedoe.

[parakiet]

Re: Foto-opportuniteit of eerder luguber?

snapshot van een dode eekhoorn gaat weinig zeggen

een dode eekhoorn is wel een sterk element waar een mooie foto rond gemaakt kan worden. enfin, mooi.. dramatisch ofzo