Welkom! Ben je al een geregistreerd forumlid, log dan in met de knop Inloggen of registreren uiterst rechts bovenaan je scherm. Is dit je eerste bezoek Om berichten te bekijken selecteer je een forum in het onderstaande overzicht. Om zelf berichten te plaatsen moet je je eerst (gratis) registreren: klik daarom op Registreer.
Nieuwe 'Dress to Impress' workshop op 14 december 2024. Informatie en (snel) inschrijven hier.
In camera is dat helemaal niet simpel. Met PS gaat het wat beter.
Maar ik prefereer ook direct met de camera.
Wel, het is mij nog nooit zo mooi gelukt! Chapeau!
Is zeker niet evident en de uitkomst is ook niet voorspelbaar, mooi gelukt deze!
BD0681BE -
Life is like a camera. Just focus on what’s important, capture the good times, develop from the negatives, and if things don’t turn out – take another shot. - Unknown
In de verte schittert het zonnige zalige licht.
Warme wisselende kleuren worden naar binnen gericht
doorheen de schimmige gestalten van de bomen in het bos,
verwarmen de koele kilte, maken de donkere dreiging los,
laten de spookgedachten verdwijnen.
De wolkenloze hemel doet de zon weer schijnen.
De heldere blauwe lucht in tintelend azuur geborgen
verwelkomt langzaam een zalig zingende wintermorgen
tussen de rijzende bruingroene verticale zuilen
van de bomen die zich niet langer verschuilen.
Rood en groen en geel wedijveren met het licht,
schilderen een kleurrijk palet op je zonnig gezicht
en toveren toegewijd de sfeer liefdesdronken.
Daar wordt mij jou eerste zoete kus geschonken,
heb ik je schattig stralend gezicht gestreeld.
Nu is de ontnuchtering gekomen,zit je verveeld.
Het lichtgordijn heeft zich gestaag gesloten,
door duisternis is onze liefde erbij ingeschoten,
verdwenen het luisterende licht
op jou ooit mooie gezicht.
In de verte schittert het zonnige zalige licht.
Warme wisselende kleuren worden naar binnen gericht
doorheen de schimmige gestalten van de bomen in het bos,
verwarmen de koele kilte, maken de donkere dreiging los,
laten de spookgedachten verdwijnen.
De wolkenloze hemel doet de zon weer schijnen.
De heldere blauwe lucht in tintelend azuur geborgen
verwelkomt langzaam een zalig zingende wintermorgen
tussen de rijzende bruingroene verticale zuilen
van de bomen die zich niet langer verschuilen.
Rood en groen en geel wedijveren met het licht,
schilderen een kleurrijk palet op je zonnig gezicht
en toveren toegewijd de sfeer liefdesdronken.
Daar wordt mij jou eerste zoete kus geschonken,
heb ik je schattig stralend gezicht gestreeld.
Nu is de ontnuchtering gekomen,zit je verveeld.
Het lichtgordijn heeft zich gestaag gesloten,
door duisternis is onze liefde erbij ingeschoten,
verdwenen het luisterende licht
op jou ooit mooie gezicht.
Comment