trois couleurs rouge ...

[lana]

na bleu & blanc ... rest nog 'trois couleurs rouge'
nu is de cirkel rond ...

wat vinden jullie ... en nog belangrijker waarom .... ?

[Ludo V.]

Re: trois couleurs rouge ...

Je derde

[bouk]

Re: trois couleurs rouge ...

de eerste en wel omdat die stekker nog in het contact zit na al die tijd.
grt,bouk.

[q-rio]

Re: trois couleurs rouge ...

ik denk dat ik dit nog eens bekijk in verband met de andere reeksen bleu en blanc....

[Frederic De Smet]

Re: trois couleurs rouge ...

de eerste en wel omdat die stekker nog in het contact zit na al die tijd.
grt,bouk.

Er is geen stekker, noch een contact te zien
Het is een electriciteitsdraad die door de muur loopt in een pvc-buis

On topic:
De derde mag je voor mij vergroot afdrukken, inkaderen en hier komen ophangen

Mvg,

Frederic

[q-rio]

Re: trois couleurs rouge ...

Even weinig tijd gehad, maar toch, zoals beloofd....

In de rode reeks wordt niet geprobeerd om onderwerpen uit de reële wereld weer te geven. Hun vorm, kleur en structuur, die op zich geen betekenis hebben, worden slechts geleend om de gevoelsmatige beleving en stemming te vangen. Het selecteren van het beeld in de zoeker is een intuïtieve keuze. Het zijn abstracte foto’s. Voor mij sluiten ze het best aan bij de tweede foto van “bleu”.

In de filmtrilogie 'Trois couleurs', van Kieslowski staat elk kleur van de Franse vlag voor een politiek ideaal van de Franse republiek: respectievelijk .Liberté, Égalité en Fraternité.
De kleur dient om stemming uit te drukken, en elke film maakt vaak en gevarieerd gebruik van “zijn” kleur. Elke film zit ook vol flashbacks, flash-forwards, of referenties aan de andere films van deze trilogie.

Naar analogie met de film zie ik de fotoreeksen 'Trois couleurs' dan ook als een geheel van foto’s die elk een ander kleur, en een andere stemming verkennen. Maar als het geheel onder een algemene noemer 'Trois couleurs' gebracht wordt, moet er méér zijn dan alleen foto’s in de drie kleuren:
Voor mij, moet er een globale, projectmatige benadering zijn, waarin je binnen strenge, vooraf bepaalde krijtlijnen uiting geeft aan eveneens vooraf bepaalde thema’s. Die doorgedreven discipline is absoluut nodig om de verschillende opnamen tot één geheel te smeden.
Daarom is eenheid van stijl en beeldformaat tussen de verschillende foto’s nodig.
Daarom valt de wit/zwart-reeks er wat tussenuit. Ook de eerste “bleu” die niet abstract genoeg is, en de laatste die wél abstract maar te geometrisch is lijken minder in het geheel te passen.

Omdat er geen ‘onderwerp’ in de compositie is kunnen de foto’s maar “werken” door hun structuur, hun ritme, gelaagdheid, kleurnuances…en hun onderlinge kruisbestuiving.
Die Cross-references moeten de geest uitdagen en het ontbreken van direct herkenbare onderwerpen compenseren

Er is geen Eyecatcher, en alleen de vlakverdeling bepaalt de foto’s. Daarom moeten de foto’s zelf tot Eyecatcher uitgroeien:

De derde mag je voor mij vergroot afdrukken, inkaderen en hier komen ophangen

méér dan levensgroot tegen de muur.

De “trois couleurs” –reeksen bevatten knappe foto’s maar missen onderlinge homogeniteit. Zoals een dichter zijn emoties via het enge keurslijf van versvoeten en rijmschema’s tot een magistraal sonnet kneedt, zo kunnen foto’s uit de drie reeksen elkaar opwaarderen tot een krachtige uiting van intuïtieve gevoelens.