trois couleurs bleu ...

[lana]

een vrije dag ...
vrij spel in een leegstaand pand ...
héééél plezant

of

[Marefrisium]

Re: trois couleurs bleu ...

Geweldig mooi qua kleur, maar ook compositie. Zo maak je van niets...eh...iets!
Voorkeur...1 en 2 vind ik geweldig!

[bouk]

Re: trois couleurs bleu ...

ga voor de tweede opname, alleen het idee al om het vast te leggen erg goed.
grt,bouk.

[q-rio]

Re: trois couleurs bleu ...

trois couleurs bleu ... en schitterende titel voor een reeks. Toch mist die reeks naar mijn gevoel een beetje eenheid. Alleen het kleur volstaat niet om dit tot "reeks" onder één titel te promoveren. Daarvoor zijn de - heel goede - foto's, te verschillend van onderwerp, compositie en sfeer.

De foto's:

1/ goed koloriet maar de compositie stoort mij een beetje: de pijp leidt het oog naar binnen, en daar is dan verder niets (althans niets scherp)...

2/ Wow, dit is "abstract expressionism" en doet denken aan het werk van Jackson Pollock, Willem de Kooning & Mark Rothko in de schilderkunst van midden vorige eeuw! Alleen een beetje een donker hoekje links boven.

3/ Weer Wow! Ook weer referentie naar de schilderkunst, maar dan eerder een vleugje monochrome Mondriaan! En wat ik hier erg leuk aan vind, met zo'n strakke compositie verwacht je strakke kleurvlakken. Nu, hier ligt er stof op met voetsporen... De kleuren zijn schitterend, het witte kleurvlak boven en de dikke zwarte belijning geven het een sterk grafische meerwaarde. De sfeer zet mij - ook door het chroom buismeubeltje - zo in de jaren twintig...

Knap.

[joghem]

Re: trois couleurs bleu ...

Foto 3 vind ik geweldig! Mooie kleuren en die voetsporen zijn ook heel leuk. Foto 2 is ook de moeite, maar foto 1 vind ik persoonlijk iets minder.

[Rogé]

Re: trois couleurs bleu ...

n°3

niet om dwars te doen joghem maar het enige wat mij mss een beetje stoorde waren de voetsporen/vuil od grond ..
voor de rest zeer mooi die lijnen

[lana]

Re: trois couleurs bleu ...

trois couleurs bleu ... en schitterende titel voor een reeks. Toch mist die reeks naar mijn gevoel een beetje eenheid. Alleen het kleur volstaat niet om dit tot "reeks" onder één titel te promoveren. Daarvoor zijn de - heel goede - foto's, te verschillend van onderwerp, compositie en sfeer.

De foto's:

1/ goed koloriet maar de compositie stoort mij een beetje: de pijp leidt het oog naar binnen, en daar is dan verder niets (althans niets scherp)...

2/ Wow, dit is "abstract expressionism" en doet denken aan het werk van Jackson Pollock, Willem de Kooning & Mark Rothko in de schilderkunst van midden vorige eeuw! Alleen een beetje een donker hoekje links boven.

3/ Weer Wow! Ook weer referentie naar de schilderkunst, maar dan eerder een vleugje monochrome Mondriaan! En wat ik hier erg leuk aan vind, met zo'n strakke compositie verwacht je strakke kleurvlakken. Nu, hier ligt er stof op met voetsporen... De kleuren zijn schitterend, het witte kleurvlak boven en de dikke zwarte belijning geven het een sterk grafische meerwaarde. De sfeer zet mij - ook door het chroom buismeubeltje - zo in de jaren twintig...

Knap.

dank je ...
'trois couleurs bleu' ... ik vind het zo mooi klinken ... het is titel van een prachtige film uit een reeks van 3 van Kiezlowski ... ook heerlijke muziek ... all senses stimulated

[BPVST]

Re: trois couleurs bleu ...

speciale fotografie en mooi in beeld gebracht. Zoals reeds eeder gezegd is de samenhang niet volledig. #3 is voor mij top. De keuze/dikte van de kader maakt het volledig hier.
De voetstappen maken het net niet volledig abstrakt. Hiervoor zou ik halfweg de voorste poot croppen.

groeten,

[q-rio]

Re: trois couleurs bleu ...

....... #3 is voor mij top. De keuze/dikte van de kader maakt het volledig hier.
De voetstappen maken het net niet volledig abstrakt. Hiervoor zou ik halfweg de voorste poot croppen.....,

Naar aanleiding van "Trois couleurs blanc..." nog eens teruggekeerd.

BPVST heeft hier een punt. Het croppen zou het nog abstrakter maken: met sterke gesloten vlakken binnen de zwarte kaderlijn.
Alleen ben ik het niet eens met de bewering dat de voetstappen afbreuk doen aan het abstrakte. Die voetstappen zijn het zout in de pap. Ze ontregelen de verwachting, ze doen nadenken en juist daardoor verlenen ze, althans voor mij, een meerwaarde. Daarom neig ik ernaar om vlak onder de poot te croppen.