Tweet
Beekse Bergen.
Anno 12457.
na een eeuwenlange vete tussen de oorspronkelijke planeetbewoners en vreemde ruimtewezens is er heel wat tijd verstreken.
De vreemde ruimtewezens bleken nauwe aanverwanten en spoedig volgde de menging van bloedgroepen ...
Drie hoofdgroepen gedroegen zich op menselijke wijze: Wreed, bloeddorstig en vooral oorlogszuchtig ...
Klinkt allemaal zo waarheidsgetrouw in onze oren en zo geschiedde het.
Jinn en Phyllis slagen er uiteindelijk in zich van de oorlogsomgeving vrij te maken en er volgde een 350-jaren durende reis.
Weg van hun planeet Soror, weg van de rivaliserende gorilla's, orang-oetans en de intellectuelere chimps.
The escape from the planet of the apes.
Raar, maar waar, de planeet waar ze voorbij vlogen leek hen "ontvangst"-vriendelijk en uiteindelijk vonden ze hun stek in wat wij "Beekse Bergen" noemen.
1) Het oudere stamhoofd, Phyllis, kijkt bezorgt de groep toe.
De vlucht is niet echt heel vlot verlopen en ondertussen is er een groep gevormd. De niet al te grote kudde zorgt toch regelmatig voor enige kopbrekens en de vrede waar hij en zijn Jinn zo naar hebben verlangd blijkt niet evident.
Nadat er zich een rivaliserende ondergroep had gevormd en ondertussen is verdwenen, blijkt de overblijvende de huidige groep stabieler.
2) Jinn stelt zich de vraag wie nu in feite de aap is? Zijzelf of die aap die naar haar kijkt ?
Ondertussen is ze drie jaar geleden bevallen en is de nazorg nog heel belangrijk. Onafhankelijkheid komt hier slechts heel, heel traag op gang en stilaan vertrouwt ze haar jong en laat ze het vrijer.
3) De inventieve schommel
Bij gebrek aan speelgoed en speeltuinen en ... als we dit al een gebrek kunnen en mogen noemen past het jong en laten we het Aapie noemen, zich aan. Jinns lichaam doet dienst voor allerlei toepassingen.
Deze trapeze is een heerlijk iets en doet dan ook dienst als vervoermiddel en als beschutting tegen de zon.
Haasje op, haasje over kan ook nog wel, maar daar heeft Aapie het nogal moeilijk mee. De sprong is nog verre van volmaakt en vaak staat Jinn iets te hoog. "Haasje over" wordt dan eerder "Haasje hop en bots"
4) "Haasje hop en bots"
En ondertussen loopt de tijd. De ene al wat actiever dan de andere, maar één iets hebben allen wel gemeen. Denkers, denkers en nog eens denkers.
Ik stel me vaak de vraag of Augste Rodin hier niet is geweest om zijn fantasie wat op te scherpen voor zijn "De denker".
Of ze zich veel vragen stellen weet ik niet, maar soms spreken beelden echt wel boekdelen
5) De denker
En natuurlijk zijn er steeds weer groepsgenoten die er het hunne van denken en de boel maar laten draaien zoals hij is. Of straalt dit eerder een heimwee uit ?
Wie weet.
6) "Laat het gras maar groeien, laat het gras maar groeien ..."
Terwijl deze twee rakkers zonnebaden is Jinn bezig met een berisping van een stamgenoot. "Ge moet nu den domme niet gaan uithangen hé", berispt ze Jan zonder Vrees.
"Er zijn er hier van beedee en die maken vaak reportages ...".
Jan reageert gelaten met een hoofdgeklop: "Ja Jinn, ik heb het ook gezien, maar wat wilt ge van zo'n dieren, apestreken noem ik dat".
7) De berisping
De stamcultuur is ver gevorderd. Iedere discussie en/of berisping wordt steeds bijgelegd en hoe kan je dat het beste ? Jawel bij een goede borrel en een lekker stuk fruit.
En zo geschiedde het. Samen even genieten van wat knolselder. Alhoewel, blijkbaar toch niet voor iedereen.
8) De vredespijp, euh, maaltijd
En natuurlijk hoort drank daar ook bij en hier is het wel de zelfbediening of anders moet je maar dorst leiden.
9) "Mac Chimpies zelfbedieningsbar"
Als de drank is in de man, euh, vrouw en na een heerlijke maaltijd is het tijd om nog wat beweging te hebben. EN zo besluiten Jinn en Aapie nog wat meters rond te lopen voor de goede conditie.
10) De eerste meter van de marathon
Hoe het verder vergaat met de stam kan je lezen bij de volgende reeks:
En het feestje heeft nu toch al lang geduurd (2019-05 of 06).
Anno 12457.
na een eeuwenlange vete tussen de oorspronkelijke planeetbewoners en vreemde ruimtewezens is er heel wat tijd verstreken.
De vreemde ruimtewezens bleken nauwe aanverwanten en spoedig volgde de menging van bloedgroepen ...
Drie hoofdgroepen gedroegen zich op menselijke wijze: Wreed, bloeddorstig en vooral oorlogszuchtig ...
Klinkt allemaal zo waarheidsgetrouw in onze oren en zo geschiedde het.
Jinn en Phyllis slagen er uiteindelijk in zich van de oorlogsomgeving vrij te maken en er volgde een 350-jaren durende reis.
Weg van hun planeet Soror, weg van de rivaliserende gorilla's, orang-oetans en de intellectuelere chimps.
The escape from the planet of the apes.
Raar, maar waar, de planeet waar ze voorbij vlogen leek hen "ontvangst"-vriendelijk en uiteindelijk vonden ze hun stek in wat wij "Beekse Bergen" noemen.
1) Het oudere stamhoofd, Phyllis, kijkt bezorgt de groep toe.
De vlucht is niet echt heel vlot verlopen en ondertussen is er een groep gevormd. De niet al te grote kudde zorgt toch regelmatig voor enige kopbrekens en de vrede waar hij en zijn Jinn zo naar hebben verlangd blijkt niet evident.
Nadat er zich een rivaliserende ondergroep had gevormd en ondertussen is verdwenen, blijkt de overblijvende de huidige groep stabieler.
2) Jinn stelt zich de vraag wie nu in feite de aap is? Zijzelf of die aap die naar haar kijkt ?
Ondertussen is ze drie jaar geleden bevallen en is de nazorg nog heel belangrijk. Onafhankelijkheid komt hier slechts heel, heel traag op gang en stilaan vertrouwt ze haar jong en laat ze het vrijer.
3) De inventieve schommel
Bij gebrek aan speelgoed en speeltuinen en ... als we dit al een gebrek kunnen en mogen noemen past het jong en laten we het Aapie noemen, zich aan. Jinns lichaam doet dienst voor allerlei toepassingen.
Deze trapeze is een heerlijk iets en doet dan ook dienst als vervoermiddel en als beschutting tegen de zon.
Haasje op, haasje over kan ook nog wel, maar daar heeft Aapie het nogal moeilijk mee. De sprong is nog verre van volmaakt en vaak staat Jinn iets te hoog. "Haasje over" wordt dan eerder "Haasje hop en bots"
4) "Haasje hop en bots"
En ondertussen loopt de tijd. De ene al wat actiever dan de andere, maar één iets hebben allen wel gemeen. Denkers, denkers en nog eens denkers.
Ik stel me vaak de vraag of Augste Rodin hier niet is geweest om zijn fantasie wat op te scherpen voor zijn "De denker".
Of ze zich veel vragen stellen weet ik niet, maar soms spreken beelden echt wel boekdelen
5) De denker
En natuurlijk zijn er steeds weer groepsgenoten die er het hunne van denken en de boel maar laten draaien zoals hij is. Of straalt dit eerder een heimwee uit ?
Wie weet.
6) "Laat het gras maar groeien, laat het gras maar groeien ..."
Terwijl deze twee rakkers zonnebaden is Jinn bezig met een berisping van een stamgenoot. "Ge moet nu den domme niet gaan uithangen hé", berispt ze Jan zonder Vrees.
"Er zijn er hier van beedee en die maken vaak reportages ...".
Jan reageert gelaten met een hoofdgeklop: "Ja Jinn, ik heb het ook gezien, maar wat wilt ge van zo'n dieren, apestreken noem ik dat".
7) De berisping
De stamcultuur is ver gevorderd. Iedere discussie en/of berisping wordt steeds bijgelegd en hoe kan je dat het beste ? Jawel bij een goede borrel en een lekker stuk fruit.
En zo geschiedde het. Samen even genieten van wat knolselder. Alhoewel, blijkbaar toch niet voor iedereen.
8) De vredespijp, euh, maaltijd
En natuurlijk hoort drank daar ook bij en hier is het wel de zelfbediening of anders moet je maar dorst leiden.
9) "Mac Chimpies zelfbedieningsbar"
Als de drank is in de man, euh, vrouw en na een heerlijke maaltijd is het tijd om nog wat beweging te hebben. EN zo besluiten Jinn en Aapie nog wat meters rond te lopen voor de goede conditie.
10) De eerste meter van de marathon
Hoe het verder vergaat met de stam kan je lezen bij de volgende reeks:
En het feestje heeft nu toch al lang geduurd (2019-05 of 06).
Comment