Zaterdagavond op jacht naar boompjes in de zon. Deze was het doel, maar het bleek heel snel dat het nutteloos was, want boom lag in de schaduw, maar het was toen wel duidelijk dat het 's morgens wel bingo zou zijn.
's Morgens bij het krieken van de dag teruggereden over de verijsde wegjes van de Famenne, met statief en kodakske en lensje, en de bij momenten kniediepe sneeuw in gestapt. Getten ofte Gamashen vergeten aan te doen, dus het was verdorie koud met die sneeuw die mijn schoenen in kroop. Maar een mens moet er iets voor over hebben. Jemoenieweennie.
Een aantal fotookes gepakt, inclusief mezelf als model (goe prijske gevraagd, ook aan mezelf). Was wel ok. Ikke weg naar de auto. Twaalf stappen verder, tiens, dees moet ik ook eens proberen met de zon aan de andere kant van de boompjes. Nog wat kijken, nog wat afstellen, en nog een foto of zeven. En zoals zo dikwijls, zjust de laatsten is degene die me het meest aanstaat (soms is het wel de allereerste).
Er kan misschien discussie zijn over de horizon, maar imho zijn er in deze foto misschien wel een horizon of drie te vinden, en ik ben zo goed als 100% zeker dat de waterpas van mijn toestel op stond. Ik hou het dus op deze versie.
Er kan ook wat discussie zijn over de wat blauwere sneeuw. Maar, het was dus wel ijskoud, en de sneeuw reflecteert de kou en de blauwe hemel van dat moment. Op zo'n momenten IS het gewoon wat blauwig. Al heb ik het blauw wel wat terug gedraaid.
En een versie met de dichtste horizon vlak (voor de liefhebbers), en het radiaalfilter over de zon weg (upd2 : nu zelfs wat omgekeerd, beetje belichting bijgegeven om het geel natuurlijker te maken) :
Iets grotere versie op Flickr : Hier.
Comment