>Klik hier voor de grote versie<
Afgaande op de hoeveelheid foto's die ik ervan had gezien, kreeg ik het idee dat de halve wereld al in IJsland is geweest. Dat was ook een van de redenen dat ik er steeds maar niet naartoe ging. Totdat ik vorig jaar van een aantal workshopdeelnemers de vraag kreeg of ik niet een keer een reis naar IJsland wilde organiseren. En zo geschiedde.
Ik kan niet anders zeggen dan dat IJsland mijn hart heeft gestolen. Het is een prachtig land waarvan de geologie perfect aansluit bij mijn fotografiestijl.
Mijn eerste ingeving is altijd om de iconische locaties te vermijden - die zijn al doodgefotografeerd. Uiteindelijk ga ik er toch altijd naartoe; het zijn niet voor niets iconen geworden. De spectaculaire waterval Skógafoss is een van die iconen. Het water valt 60 meter naar beneden over de rand van een bemoste klif, en wordt gevoed door smeltwater van de gletsjer erboven.
Om deze waterval van dichtbij met een groothoeklens te fotograferen is nagenoeg onmogelijk, want hij produceert zeer veel nevel, en die kan geen andere kant op dan richting je lens. Ik heb het een aantal keren geprobeerd, maar zonder succes. Uiteindelijk besloot ik daarom meer afstand te nemen en mijn 24-70 te gebruiken.
Ik heb tijdens mijn bezoek niet veel zonlicht gezien in IJsland, maar tijdens mijn tweede bezoek aan deze waterval was het afwisselend zonnig en zwaar bewolkt. Over het algemeen ben ik geen fan van frontaal licht, maar in dit geval was het essentieel voor het creëren van de regenboog.
Ik wachtte op de juiste stand van de zon en totdat een donker gedeelte van de bewolking in de achtergrond verscheen. Vervolgens vroeg ik mijn lieftallige assistente om naar de waterval toe te lopen zodat je een betere indruk krijgt van hoe groot de waterval is.
Kritiek of commentaar van harte welkom.
Marsel
Comment