Tweet
Net buiten Page, Arizona, ligt de moeder der slot canyons: Antilope Canyon.
De foto's die volgen zijn genomen in de Upper Antilope Canyon, mooier dan de Lower canyon maar ook een stuk drukker. Je mag deze canyon alleen bezoeken onder begeleiding van een gids, in tegenstelling tot de Lower Antilope Canyon, waar je vrij mag rondlopen.
Dit gedeelte is ook gemakkelijker te bereiken en te bezichtigen als het andere deel, zonder klim en klauterwerk en zonder al te veel inspanningen, zoals de Amerikanen het graag hebben.
De Upper Canyon, voor de indianen Tse bighanilini of "the place where water runs through rocks", is de meest bezochte, meest gefotografeerde slot canyon ter wereld en dit valt ook te merken tijdens de rondleiding. Als een kudde vee word je door de gids door de 400 meter lange gleuf heen en terug geleid, en de groepen volgen elkaar in hoog tempo op.
Naar het schijnt komen er elk jaar meer en meer mensen op af en ik betwijfel of dit natuurfenomeen er over 10 jaar nog zo bij ligt. Ik heb altijd gedacht dat de Navajo indianen zo trots en zuinig op de natuur waren. Het tegendeel werd hier bewezen.
Qua beleving dus een van de mindere momenten tijdens onze reis, hopelijk dat de foto's jullie beter kunnen bekoren, ik heb geprobeerd om origineel uit de hoek te komen wat niet gemakkelijk is gezien het aantal foto's die er van deze canyon circuleren...
De foto's die volgen zijn genomen in de Upper Antilope Canyon, mooier dan de Lower canyon maar ook een stuk drukker. Je mag deze canyon alleen bezoeken onder begeleiding van een gids, in tegenstelling tot de Lower Antilope Canyon, waar je vrij mag rondlopen.
Dit gedeelte is ook gemakkelijker te bereiken en te bezichtigen als het andere deel, zonder klim en klauterwerk en zonder al te veel inspanningen, zoals de Amerikanen het graag hebben.
De Upper Canyon, voor de indianen Tse bighanilini of "the place where water runs through rocks", is de meest bezochte, meest gefotografeerde slot canyon ter wereld en dit valt ook te merken tijdens de rondleiding. Als een kudde vee word je door de gids door de 400 meter lange gleuf heen en terug geleid, en de groepen volgen elkaar in hoog tempo op.
Naar het schijnt komen er elk jaar meer en meer mensen op af en ik betwijfel of dit natuurfenomeen er over 10 jaar nog zo bij ligt. Ik heb altijd gedacht dat de Navajo indianen zo trots en zuinig op de natuur waren. Het tegendeel werd hier bewezen.
Qua beleving dus een van de mindere momenten tijdens onze reis, hopelijk dat de foto's jullie beter kunnen bekoren, ik heb geprobeerd om origineel uit de hoek te komen wat niet gemakkelijk is gezien het aantal foto's die er van deze canyon circuleren...
Groeten
Mipstoo
Comment