Looking up

[Mr.Magic]

Re: Looking up

allemaal goed, 2e voor mij de beste

[judas]

Re: Looking up

Héél prettige portretjes !

[maniac]

Re: Looking up

Ik vind de tweede er net iets boven uit steken

[frankyboy]

Re: Looking up

heel mooi zeker die in z.w.


grt frank

[ruudt]

Re: Looking up

Alledrie erg mooi,zeker de sfeer van kleur in (natuurlijk )de eerste,alleen de keuze van omhoog,zelf zou ik het wat minder doen,maar ik doe je het niet na toppy hoor.

[Van Put Luc]

Re: Looking up

ZOooo MOooo !!!

grts. luc,

[Fotofolio]

Re: Looking up

Die 2de is zo leuk!!!

Eerste is knap vastgelegd en mooie processing!

[ruudt]

Re: Looking up

processing!

Dat klinkt wel, maar wat betekend dat?Ik vind het zelf ook de beste qua kleur en compo maar ik vind het wel fijn om te weten om dat je het ook over dezelfde foto hebt.Bedankt alvast.

[q-rio]

Re: Looking up

Looking up.

Vreemd genoeg schijnt de titel niet te slaan op de 2 zwart-wit pareltjes. Of heeft de eerste, de kleurenfoto, misschien een streepje voor?

Voor mij wel.

Natuurlijk – en dat zie je ook aan de commentaren – kunnen Lynn en Jentl best trots zijn op hun portretjes, ze kijken heel sprankelend en ongedwongen in de lens die hen met onnavolgbare naturel vast legt. Hun ouders zullen zich ongetwijfeld gelukkig prijzen die schitterende foto’s in het familiealbum. Maar de foto’s intrigeren de willekeurige kijker, die de meisjes niet kent, te weinig om de aandacht langdurig vast te houden.

Dat is nu juist het verschil met Senna’s vrij donkere foto. Sober gebruik van diepe donkere kleuren zie je niet vaak bij portretjes van kleine meisjes. Eigenlijk zijn maar drie kleuren aanwezig: het rijke rood van het bloesje, herhaald in het haarlint, wordt gecompenseerd door grauw blauw. Beiden gebruiken slechts de donkerste helft van de volledige toonscala. Daardoor wordt het inkarnaat van het gezichtje, dat wel alle toonnuances toont, extra in de verf gezet.
Het verleent de foto een picturale toets, een vage herinnering aan geschilderde portretten. Het verleent het portretje een zekere allure, een zeker prestige.

Dat picturaal karakter wordt ook gesuggereerd door beperkte lijnvoering. Eigenlijk zijn er maar de schouderlijnen die de blik langs het gezichtje leiden, herhaald worden in de vlechtjes, en als psychologische lijn verder lopen in de kijkrichting. Als een echo op de achtergrond, nauwelijks zichtbaar, is er de afscheiding tussen het houten deel en het reflecterend deel die de blikrichting nog eens bescheiden ondersteunt.

Die sterk gestructureerde driehoekscompositie wordt wat gerelativeerd door de dynamiek van het naar voren leunende kind, de blik hoopvol? vorsend? naar boven gericht.

Dat die blik de nodige ruimte krijgt, daar staat een sterke compositie borg voor. De verhouding tussen lichaam en de ruimte boven het hoofdje flirt met de gulden snede, de planken en het reflecterend deel van de achtergrond ontmoeten elkaar precies in het midden. Het linker deel van de foto dat met de aanwezigheid van ogen-neus-mond verwend is, moet die aandacht delen met de heldere reflecties rechts bovenaan. Een sterk staaltje van evenwicht!

In de twintiger jaren kwamen op propagandafoto’s in de Sovjet-Unie vaak mensen voor met hun blik op onbestemde oneindigheid gericht. Het trucje werd later nog meerdere keren overgedaan, waarbij opviel dat, hoe religieuzer de organisatie geïnspireerd was, hoe hoger de blik was gericht. Wat moet ik mij hier dan bij voorstellen? Maar mogelijks is de ondertitel bij Senna’s foto “here comes the rain again” ook een geldige verklaring van die “hemelse blik”

Sterke a-typische foto!

Ps. Bij de nabewerking toch wat slordig met rood omgesprongen: haarlintje en haarpunten over de linker schouder.

[Jayjay_T]

Re: Looking up

Wow Mercikes

Je kan in m'n blog de appreciatie ontdekken

Trouwens iedereen bedankt voor de mooie comments

[Guest57]

Re: Looking up

nice die kleuren in 1

[Trikke]

Re: Looking up

Hehehe alle drie mooi hoor, voorkeur voor je derde

[HP3820]

Re: Looking up

Knappe plaatjes, Jef
voor mij steekt nr. 3 er toch bovenuit