Gisteren tussen de regenbuien door efkes de kids (er waren er hier 2x zo veel dan anders dus keuze genoeg ... ) buiten kunnen zetten om wa energie kwijt te spelen. Die bollekes om de taart te versieren moesten op en bij gebrek aan grote madammen om die bollekes op te plakken moesten de kinderen er maar aan geloven.
Ik wou een gezicht van de kids krijgen zoals ze zouden terugroepen naar een vriendje van : Al wa ta ge zegt zijde zelf , neih !
Tot daar ok ,maar die bollekes zijn zo enkel eigenlijk niet te vreten en ik heb die kinderen moeten omkopen met chips achteraf. Ook dat treiterig gezicht is er helemaal niet want die lagen letterlijk na de eerste poging plat van het lachen
Ik wou een gezicht van de kids krijgen zoals ze zouden terugroepen naar een vriendje van : Al wa ta ge zegt zijde zelf , neih !
Tot daar ok ,maar die bollekes zijn zo enkel eigenlijk niet te vreten en ik heb die kinderen moeten omkopen met chips achteraf. Ook dat treiterig gezicht is er helemaal niet want die lagen letterlijk na de eerste poging plat van het lachen
Comment