Tweet
Tijdens onze vele Normandiëreizen bezocht ik reeds iedere keer het kleine haventje van Goury, ook wel het 'einde van de wereld' genoemd in Normandië, waar zich ook een reddingsstation bevindt.
Waarom hier precies dit station, wel omdat dit stukje kust gekend is voor zijn gevaarlijke stromingen, zelfs één van de gevaarlijkste ter wereld wordt gezegd.
Ik had echter nog nooit de reddingsboot weten of zien uitvaren.
Deze keer was ik er toevallig op het juiste moment.
De reddingsboot bevindt zich normaal in dit achthoekige gebouw op een soort metalen trolley die op zijn beurt op een pivoterend plateau staat.
Hierdoor kan men de boot via twee verschillende kanten te water laten.
Al naargelang het getij, de stroming, of de weersomstandigheden kan dit :
- via de, tegen de golven beschermde, haven (maar dit kan enkel bij vloed) ;
– of direct naar open zee (zowel bij eb als bij vloed maar niet bij felle storm, dan moet het via de haven en dus bij enkel bij vloed)
Gezien de relatief kalme zee werd er gekozen voor een tewaterlating kant zee.
De reddingsboot 'Mona Rigolet' (zo genoemd naar de voornaamste donateur de heer Rigolet en zijn vrouw Mona) werd er te water gelaten voor een échte reddingsoperatie of voor een oefening.
De boot is 17,60 meter lang, is uitgerust met twee motoren van elk 350 PK en haalt een snelheid van18 knopen (een goeie 33 km/u).
De tewaterlating gebeurt via een metalen trolley op rails en een elektrische lier, en wordt er via dezelfde weg terug uitgehaald en in het gebouw geplaatst na de operatie.
Volgens de man ter plaatse, die alles coördineerde, weten ze bij vertrek nooit of het om een oefening dan wel om een échte reddingsoperatie gaat.
Het wordt ze pas meegedeeld wanneer ze op weg zijn naar de opgegeven locatie.
Hier wordt de metalen trolley terug uit het water naar het gebouw getrokken.
Bemerk in de verte één van de Engelse kanaaleilanden Aurigny.
De trolley staat terug binnen tot wanneer de reddingsboot terug is.
Hopelijk vinden enkelen van jullie het wel interessant.
Waarom hier precies dit station, wel omdat dit stukje kust gekend is voor zijn gevaarlijke stromingen, zelfs één van de gevaarlijkste ter wereld wordt gezegd.
Ik had echter nog nooit de reddingsboot weten of zien uitvaren.
Deze keer was ik er toevallig op het juiste moment.
De reddingsboot bevindt zich normaal in dit achthoekige gebouw op een soort metalen trolley die op zijn beurt op een pivoterend plateau staat.
Hierdoor kan men de boot via twee verschillende kanten te water laten.
Al naargelang het getij, de stroming, of de weersomstandigheden kan dit :
- via de, tegen de golven beschermde, haven (maar dit kan enkel bij vloed) ;
– of direct naar open zee (zowel bij eb als bij vloed maar niet bij felle storm, dan moet het via de haven en dus bij enkel bij vloed)
Gezien de relatief kalme zee werd er gekozen voor een tewaterlating kant zee.
De reddingsboot 'Mona Rigolet' (zo genoemd naar de voornaamste donateur de heer Rigolet en zijn vrouw Mona) werd er te water gelaten voor een échte reddingsoperatie of voor een oefening.
De boot is 17,60 meter lang, is uitgerust met twee motoren van elk 350 PK en haalt een snelheid van18 knopen (een goeie 33 km/u).
De tewaterlating gebeurt via een metalen trolley op rails en een elektrische lier, en wordt er via dezelfde weg terug uitgehaald en in het gebouw geplaatst na de operatie.
Volgens de man ter plaatse, die alles coördineerde, weten ze bij vertrek nooit of het om een oefening dan wel om een échte reddingsoperatie gaat.
Het wordt ze pas meegedeeld wanneer ze op weg zijn naar de opgegeven locatie.
Hier wordt de metalen trolley terug uit het water naar het gebouw getrokken.
Bemerk in de verte één van de Engelse kanaaleilanden Aurigny.
De trolley staat terug binnen tot wanneer de reddingsboot terug is.
Hopelijk vinden enkelen van jullie het wel interessant.
Comment