Tweet
Vaak vraag ik aan mensen wat ze het mooiste en interessantste insect vinden. En maar al te vaak krijg ik hetzelfde antwoord: een vlinder. Als ik ze dan vertel dat ik een rups vele malen interessanter vind, kijken ze vreemd op. Als ik ze dan het levensverhaal van de rups vertel, zetten ze meteen een geïnteresseerde blik op. En als ik dit levensverhaal illustreer met foto’s krijg ik een blik van verwondering te zien.
Het doel van dit fotoverhaal is u te boeien met feiten en cijfers, maar vooral met foto’s die een verhaal met zich meedragen. Ik heb een rups van geboorte tot verpopping gevolgd en gefotografeerd. Later heb ik deze foto's samengevoegd om straffe feiten te kunnen illustreren.
De gefotografeerde soort is de doodshoofdvlinder (Acherontia atropos). Deze nachtvlinder leeft voornamelijk in Azië en Afrika. Het is een trekvlinder, ze worden regelmatig aangetroffen in België en Nederland. De kleur van de rupsen varieert van groen tot geel en ze dragen prachtige patronen op hun lichaam.
De verhoudingen werden ten alle tijden behouden. Alle rupsen die u op de foto's ziet, zijn dus in de juiste proporties afgebeeld.
In een maand tijd groeit een rups van enkele millimeters uit tot een reus van 15 cm. Een pasgeboren rups heeft dezelfde lengte als het hoofd van een volwassen exemplaar.
Een insect heeft zes gelede poten, maar wie goed kijkt, telt in volgende foto minstens acht poten. De kleine rups staat dan ook niet op haar echte poten, maar op pseudopoten. Deze fungeren als zuignapjes en bieden zo extra grip. Het verschil tussen pseudopoten en gelede poten is dat pseudopoten geen versteviging bevatten.
De gelede poten kan je het beste waarnemen bij de grote rups.
Als de rups net geboren is, is ze erg rimpelig. Naarmate ze meer eet, wordt ze groter en verdwijnen de rimpels. Op een gegeven moment kan het vel van de rups niet verder rekken. Dit is het moment waarop ze zal vervellen. De manier waarop een rups vervelt is zeer fascinerend en gaat als volgt: De rups blijft stil zitten gedurende enkele dagen. Haar hoofd wordt transparant en je ziet dat er binnenin een nieuw hoofd gevormd wordt. Eigenlijk vormt er zich een gehele nieuwe rups onder de oude huid. Als deze nieuwe rups helemaal volmaakt is, scheurt de oude huid open en kruipt de nieuwe rimpelige rups er uit. Nu kan ze terug beginnen eten tot de volgende vervelling. Deze vervellingen gaan gepaard met drastische lengteveranderingen.
Op het einde van haar leven zal deze rups 18 keer groter zijn dan toen ze net uit het ei kroop.
Iedereen met een moestuin weet dat rupsen veelvraten zijn. Na de vorige foto’s bekeken te hebben, lijkt dit wel logisch. Om zo hard te kunnen groeien, moet een rups veel eten. Dit is dan ook de voornaamste bezigheid in het leven van de rups.
De rups in kwestie heeft gedurende haar leven 171 ligusterbladjes verorberd. Dit cijfer zegt niet veel, vandaar onderstaande foto. Merk de pasgeboren rups, rechtsonder in het beeld, op. Deze rups zal gedurende haar leven al deze blaadjes opeten.
Uit voorgaande foto kunnen we afleiden dat deze rups wel heel veel uitwerpselen zal moeten produceren gedurende haar leven. Volgende foto bevestigt deze veronderstelling. Op de foto kan u de hoeveelheid uitwerpselen bewonderen dat deze pasgeboren rups in de volgende 4 weken zal produceren. Om precies te zijn: deze rups zal 4600 keer haar eigen gewicht in uitwerpselen uitscheiden.
Hoe groter de rups wordt, hoe meer ze zal wegen. Er zijn rupsen waarvan hun lichaamsgewicht 27000 keer groter wordt. De rups in kwestie is ‘maar’ 5000 keer zwaarder geworden. Toen ze net geboren werd, woog de rups een tiende van een rijstkorrel. Op het einde van haar leven woog ze zoveel als 500 rijstkorrels. Om u te helpen deze cijfers te visualiseren, heb ik de pasgeboren rups gefotografeerd op een enkele rijstkorrel. Proportioneel tot deze pasgeboren rups plaatste ik de volgroeide rups op een berg van 500 rijstkorrels.
Behalve de informatie over het gewicht, wil ik u ook attent maken op de ‘Escher tekeningen’ in het patroon op de huid van de grote rups. Het lijkt wel een school gele vissen.
Een pasgeboren mensenbaby weegt gemiddeld 3,5 kilogram en heeft een lengte van 0,5 meter. Moest zo’n baby hetzelfde levenspatroon hebben als de gefotografeerde rups zou je hem na een maand niet meer herkennen.
De baby zou dan 17500 kg wegen en 9 meter lang zijn. Als je je er iets bij wil voorstellen, denk dan aan een walvis.
Als iemand je volgende keer vraagt wat je het mooiste insect vindt, mag je nog steeds een vlinder antwoorden. Maar als ze vragen wat je het interessantste insect vindt, antwoord dan maar: een rups, omwille van zijn interessante leven tussen ei en pop.
Bedankt om te kijken en ik ben benieuwd wat jullie er van vinden,
Maxim.
Het doel van dit fotoverhaal is u te boeien met feiten en cijfers, maar vooral met foto’s die een verhaal met zich meedragen. Ik heb een rups van geboorte tot verpopping gevolgd en gefotografeerd. Later heb ik deze foto's samengevoegd om straffe feiten te kunnen illustreren.
De gefotografeerde soort is de doodshoofdvlinder (Acherontia atropos). Deze nachtvlinder leeft voornamelijk in Azië en Afrika. Het is een trekvlinder, ze worden regelmatig aangetroffen in België en Nederland. De kleur van de rupsen varieert van groen tot geel en ze dragen prachtige patronen op hun lichaam.
De verhoudingen werden ten alle tijden behouden. Alle rupsen die u op de foto's ziet, zijn dus in de juiste proporties afgebeeld.
In een maand tijd groeit een rups van enkele millimeters uit tot een reus van 15 cm. Een pasgeboren rups heeft dezelfde lengte als het hoofd van een volwassen exemplaar.
Een insect heeft zes gelede poten, maar wie goed kijkt, telt in volgende foto minstens acht poten. De kleine rups staat dan ook niet op haar echte poten, maar op pseudopoten. Deze fungeren als zuignapjes en bieden zo extra grip. Het verschil tussen pseudopoten en gelede poten is dat pseudopoten geen versteviging bevatten.
De gelede poten kan je het beste waarnemen bij de grote rups.
Als de rups net geboren is, is ze erg rimpelig. Naarmate ze meer eet, wordt ze groter en verdwijnen de rimpels. Op een gegeven moment kan het vel van de rups niet verder rekken. Dit is het moment waarop ze zal vervellen. De manier waarop een rups vervelt is zeer fascinerend en gaat als volgt: De rups blijft stil zitten gedurende enkele dagen. Haar hoofd wordt transparant en je ziet dat er binnenin een nieuw hoofd gevormd wordt. Eigenlijk vormt er zich een gehele nieuwe rups onder de oude huid. Als deze nieuwe rups helemaal volmaakt is, scheurt de oude huid open en kruipt de nieuwe rimpelige rups er uit. Nu kan ze terug beginnen eten tot de volgende vervelling. Deze vervellingen gaan gepaard met drastische lengteveranderingen.
Op het einde van haar leven zal deze rups 18 keer groter zijn dan toen ze net uit het ei kroop.
Iedereen met een moestuin weet dat rupsen veelvraten zijn. Na de vorige foto’s bekeken te hebben, lijkt dit wel logisch. Om zo hard te kunnen groeien, moet een rups veel eten. Dit is dan ook de voornaamste bezigheid in het leven van de rups.
De rups in kwestie heeft gedurende haar leven 171 ligusterbladjes verorberd. Dit cijfer zegt niet veel, vandaar onderstaande foto. Merk de pasgeboren rups, rechtsonder in het beeld, op. Deze rups zal gedurende haar leven al deze blaadjes opeten.
Uit voorgaande foto kunnen we afleiden dat deze rups wel heel veel uitwerpselen zal moeten produceren gedurende haar leven. Volgende foto bevestigt deze veronderstelling. Op de foto kan u de hoeveelheid uitwerpselen bewonderen dat deze pasgeboren rups in de volgende 4 weken zal produceren. Om precies te zijn: deze rups zal 4600 keer haar eigen gewicht in uitwerpselen uitscheiden.
Hoe groter de rups wordt, hoe meer ze zal wegen. Er zijn rupsen waarvan hun lichaamsgewicht 27000 keer groter wordt. De rups in kwestie is ‘maar’ 5000 keer zwaarder geworden. Toen ze net geboren werd, woog de rups een tiende van een rijstkorrel. Op het einde van haar leven woog ze zoveel als 500 rijstkorrels. Om u te helpen deze cijfers te visualiseren, heb ik de pasgeboren rups gefotografeerd op een enkele rijstkorrel. Proportioneel tot deze pasgeboren rups plaatste ik de volgroeide rups op een berg van 500 rijstkorrels.
Behalve de informatie over het gewicht, wil ik u ook attent maken op de ‘Escher tekeningen’ in het patroon op de huid van de grote rups. Het lijkt wel een school gele vissen.
Een pasgeboren mensenbaby weegt gemiddeld 3,5 kilogram en heeft een lengte van 0,5 meter. Moest zo’n baby hetzelfde levenspatroon hebben als de gefotografeerde rups zou je hem na een maand niet meer herkennen.
De baby zou dan 17500 kg wegen en 9 meter lang zijn. Als je je er iets bij wil voorstellen, denk dan aan een walvis.
Als iemand je volgende keer vraagt wat je het mooiste insect vindt, mag je nog steeds een vlinder antwoorden. Maar als ze vragen wat je het interessantste insect vindt, antwoord dan maar: een rups, omwille van zijn interessante leven tussen ei en pop.
Bedankt om te kijken en ik ben benieuwd wat jullie er van vinden,
Maxim.
Comment