Tweet
Voor wie mij nog niet kent... ik maak hoofdzakelijk zelfportretten, portretten die mij mijn depressie hebben helpen plaatsen en verwerken. Een tweede hulp bij mijn depressie was mijn hond, zij verplichte mij buiten te komen...
Ze was 2 toen ik ze in huis haalde, mijn hondje voor in mijn tuintje: een vrolijke spring in het veld.
Ik had het altijd al gedacht hoor... plots gaat ze oud zijn (want van geleidelijk afbouwen had ze nog nooit gehoord - ze was 11 toen we nog samen onze examens op de hondenschool aflegden)
Toen hoorden we bij een routine bezoek bij de dierenarts de boodschap "haar hartklep werkt niet zo goed meer". 2 weken later zat ik terug bij de dierenarts, Kyra begon binnen te plassen en was lusteloos...
Bloed- en urine onderzoek gaf geen oplossing... Maar dat hartje? dat sloeg nu nog slechter. 2 dagen later zakte ze door haar pootjes, alsof ze haar evenwicht kwijt was.
Datzelfde weekend stopte ze met eten en drinken.
Dinsdag maakte ik een afspraak met de dierenarts voor het toedienen van het verlossingsspuitje, ze had het verdient: rust.
De dierenarts luisterde nog een keer naar haar hartje... het sloeg niet meer ritmisch, sloeg slagen over... ze was op.
Op 4 weken tijd moest ik afscheid nemen van een perfect (oude) gezonde hond. Ze heeft mij wel nog schitterend geholpen door model te staan voor de laatste (en mijn eerste) challenge "All Dogs Go To Heaven"... ik hoop dat het waar is, want ze heeft mijn leven gered.
Bedankt voor het lezen, ik moest het ergens kwijt...
Bedankt meid, het gaat je goed daarboven -x-
Ze was 2 toen ik ze in huis haalde, mijn hondje voor in mijn tuintje: een vrolijke spring in het veld.
Ik had het altijd al gedacht hoor... plots gaat ze oud zijn (want van geleidelijk afbouwen had ze nog nooit gehoord - ze was 11 toen we nog samen onze examens op de hondenschool aflegden)
Toen hoorden we bij een routine bezoek bij de dierenarts de boodschap "haar hartklep werkt niet zo goed meer". 2 weken later zat ik terug bij de dierenarts, Kyra begon binnen te plassen en was lusteloos...
Bloed- en urine onderzoek gaf geen oplossing... Maar dat hartje? dat sloeg nu nog slechter. 2 dagen later zakte ze door haar pootjes, alsof ze haar evenwicht kwijt was.
Datzelfde weekend stopte ze met eten en drinken.
Dinsdag maakte ik een afspraak met de dierenarts voor het toedienen van het verlossingsspuitje, ze had het verdient: rust.
De dierenarts luisterde nog een keer naar haar hartje... het sloeg niet meer ritmisch, sloeg slagen over... ze was op.
Op 4 weken tijd moest ik afscheid nemen van een perfect (oude) gezonde hond. Ze heeft mij wel nog schitterend geholpen door model te staan voor de laatste (en mijn eerste) challenge "All Dogs Go To Heaven"... ik hoop dat het waar is, want ze heeft mijn leven gered.
Bedankt voor het lezen, ik moest het ergens kwijt...
Bedankt meid, het gaat je goed daarboven -x-
Comment