Tweet
Alle beelden werden gebruikt om een videofilmpje te maken met zacht achtergrondmuziek. Het werd gemaakt aan de hand van een franstalige tekst die ik via mail ontving. De inhoud sprak me erg aan en ik probeerde het visueel weer te geven. Het gaat over een gesprek tussen twee babies gelegen in de baarmoeder.
1.
Baby 1 : Geloof jij dat er iets is, na onze geboorte ?
Baby 2 : natuurlijk is er iets na onze geboorte. Er is leven. We zijn hier slechts tijdelijk om aan te sterken zodat we klaar staan voor wat er ons te wachten sta hierbuiten.
2.
Baby 1 : Pfff…. Ongelooflijk, er is niets buiten dit wat we momenteel meemaken. Hoe zou dat leven er dan volgens jou, moeten uitzien ?
Baby 2 : Wel, er bestaan toch heel wat verhalen rond het feit wat er zou bestaan aan die andere kant ? O.a. er zou heel wat licht zijn, ook vreugde en verdriet en duizenden andere dingen dat zouden we daar beleven. Trouwens we zouden er ook met onze mond eten.
3.
Baby 1 : Onmogelijk ! We eten toch via de navelstreng, dat weet toch iedereen. Waarom zouden we onze mond dan gebruiken ? Natuurlijk, Nog nooit is er iemand teruggekeerd om ons te vertellen hoe het daar aan toe gaat …. Het zijn slechts verhalen, je moet dat niet geloven, wees toch niet zo naïef. Ons leven eindig gewoonweg na onze geboorte. Het is nu immers zo. Je moet het aanvaarden.
Baby 2 : Maar… ik geloof dat andere. Ik ben er haast zeker van dat er leven is na de geboorte, maar ik kan het je niet bewijzen. Ik hou ervan, om dat te geloven, trouwens bij onze geboorte zullen we ons moeder (mama) zien en ze zal de zorg voor ons dragen.
4.
Baby 1 : Ons mama ? Geloof jij in een moeder ? Aaaah…. En waar is ze dan ?
Baby 2 : Maar overal… zie je dat dan niet ? Ze is helemaal om ons heen. We zijn door haar gemaakt, en dankzij haar leven we. Zonder haar zouden we geen leven hebben.
5.
Baby 1 : Dit is al te gek ! Ik heb nog nooit een mama of moeder gezien, dus bestaat ze niet.
Baby 2 : Ik ben het daar niet mee eens. Want soms … als alles heel rustig is, …. kan je haar soms horen zingen. .. Je kan haar ook voelen, als ze ons wereldtje streelt. Ik ben ervan overtuigd, ons leven begint pas bij ons geboorte.
1.
Baby 1 : Geloof jij dat er iets is, na onze geboorte ?
Baby 2 : natuurlijk is er iets na onze geboorte. Er is leven. We zijn hier slechts tijdelijk om aan te sterken zodat we klaar staan voor wat er ons te wachten sta hierbuiten.
2.
Baby 1 : Pfff…. Ongelooflijk, er is niets buiten dit wat we momenteel meemaken. Hoe zou dat leven er dan volgens jou, moeten uitzien ?
Baby 2 : Wel, er bestaan toch heel wat verhalen rond het feit wat er zou bestaan aan die andere kant ? O.a. er zou heel wat licht zijn, ook vreugde en verdriet en duizenden andere dingen dat zouden we daar beleven. Trouwens we zouden er ook met onze mond eten.
3.
Baby 1 : Onmogelijk ! We eten toch via de navelstreng, dat weet toch iedereen. Waarom zouden we onze mond dan gebruiken ? Natuurlijk, Nog nooit is er iemand teruggekeerd om ons te vertellen hoe het daar aan toe gaat …. Het zijn slechts verhalen, je moet dat niet geloven, wees toch niet zo naïef. Ons leven eindig gewoonweg na onze geboorte. Het is nu immers zo. Je moet het aanvaarden.
Baby 2 : Maar… ik geloof dat andere. Ik ben er haast zeker van dat er leven is na de geboorte, maar ik kan het je niet bewijzen. Ik hou ervan, om dat te geloven, trouwens bij onze geboorte zullen we ons moeder (mama) zien en ze zal de zorg voor ons dragen.
4.
Baby 1 : Ons mama ? Geloof jij in een moeder ? Aaaah…. En waar is ze dan ?
Baby 2 : Maar overal… zie je dat dan niet ? Ze is helemaal om ons heen. We zijn door haar gemaakt, en dankzij haar leven we. Zonder haar zouden we geen leven hebben.
5.
Baby 1 : Dit is al te gek ! Ik heb nog nooit een mama of moeder gezien, dus bestaat ze niet.
Baby 2 : Ik ben het daar niet mee eens. Want soms … als alles heel rustig is, …. kan je haar soms horen zingen. .. Je kan haar ook voelen, als ze ons wereldtje streelt. Ik ben ervan overtuigd, ons leven begint pas bij ons geboorte.
Comment