Welkom! Ben je al een geregistreerd forumlid, log dan in met de knop Inloggen of registreren uiterst rechts bovenaan je scherm. Is dit je eerste bezoek Om berichten te bekijken selecteer je een forum in het onderstaande overzicht. Om zelf berichten te plaatsen moet je je eerst (gratis) registreren: klik daarom op Registreer.
Wil jij ook de werking van Belgiumdigital ondersteunen? Verleng of start dan je vzw-lidmaatschap en geniet van voordelen bij activiteiten en kortingen bij onze partners.
VZW-leden: Je vindt hier de uitnodiging voor de (online) Algemene Vergadering op 28 december 2024.
Sterke en zeer verhalende reeks !
Soms is het zo dat beelden in een reeks elkaar versterken, is het de beeldopbouw in de reeks, de spanning en interactie tussen de beelden onderling van de reeks, die het verhaal vormen van een reeks !
Knappe fotografie !!!
Greetz, Kariboe
*Eén duimpje -> ja hoor **Twee duimpjes -> hee, bijzonder goed gezien, creatief ! ***Drie duimpjes -> aaargh, ik wou die zelf gemaakt hebben, respect !!! Euh... deze quotering is zeer subjectief !
Het zal wel aan mij liggen, maar dit is dus het genre fotografie dat mij dus echt geen zak zegt. Je moet toch wel veel fantasie hebben om hier vanalles in te zien of erbij te denken.
De fotos op zich stellen niks voor, technisch wel ok, maar inhoudelijk niks. Gewoon telkens een compositie van een stoel in een lege kamer. Op die manier heb je een reeks, maar dat is dan ook alles.
David Leemans Nikon D7000-D600-D610 | Gallery | Flickr
Het zal wel aan mij liggen, maar dit is dus het genre fotografie dat mij dus echt geen zak zegt. Je moet toch wel veel fantasie hebben om hier vanalles in te zien of erbij te denken.
De fotos op zich stellen niks voor, technisch wel ok, maar inhoudelijk niks. Gewoon telkens een compositie van een stoel in een lege kamer. Op die manier heb je een reeks, maar dat is dan ook alles.
Vooruit dan , enlighten me ? Wat moet ik hierin dan zien, of zo geweldig vinden ?
Zal persoonlijke smaak zijn, maar als reeks vind ik dit prachtig. Ik denk dan, je moet het maar zien. En sorry, ik volg momenteel fotoanalyse in de avondschool. We hebben ondertussen al veel analysemodellen gezien maar vertrouw nog steeds op mijn buikgevoel (ook al zegt de docente dat dit volledig verkeerd is)
Maar zoals ik al zei, persoonlijke smaak en vind het tof dat je er voor uit komt. Ik zie hier soms foto's die iedereen super vindt en die ik maar niks vind en ik zwijg dan stil
Het zal wel aan mij liggen, maar dit is dus het genre fotografie dat mij dus echt geen zak zegt. Je moet toch wel veel fantasie hebben om hier vanalles in te zien of erbij te denken.
De fotos op zich stellen niks voor, technisch wel ok, maar inhoudelijk niks. Gewoon telkens een compositie van een stoel in een lege kamer. Op die manier heb je een reeks, maar dat is dan ook alles.
Dit is natuurlijk een soort fotografie die niet voor iedereen is weggelegd omdat je juist een stukje verder moet kijken dan louter de foto van de stoel in de ruimte. Het is een conceptuele reeks waarbij ik vooral de ondankbaarheid van mensen tegenover voorwerpen (en in mijn geval een stoel) wil tonen. De stoel is jarenlang gebruikt en in veel gevallen misbruikt en hij wordt meestal van de ene dag op de andere wezenloos achtergelaten. Als er dan na lange tijd een fotograaf langskomt, wil de stoel als het ware iets zeggen. Hij voelt zich eenzaam en nodigt je uit om te gaan zitten en eens een 'klapke' te doen. Het is vooral dat wat ik met deze beelden wil tonen, aan de ene kant een stilte en leegte en aan de andere kant een soort kreet van 'Kijk naar mij' van de stoel.
Vandaar ook de titel en het bijhorend gedicht die door een vriend/dichter van mij 'op maat' is gemaakt.
En wat jij met deze reeks hebt, heb ik bijvoorbeeld met de talloze landschapjes die er gefotografeerd worden. Dan denk ik vaak: Ok mooi, maar dan... wat zit er hier nog in?
Ik hoop dat ik met deze uitleg mijn reeks toch wat heb kunnen verduidelijken.
Comment