Ik ben eigenlijk ook wel benieuwd naar die andere foto's
Ik heb hieronder een kleine snelle selectie (nu geen zin en tijd om lang te computeren en de verbinding is hier ook niet optimaal) gemaakt van foto's die ik enkele dagen geleden nam hier in een weeshuis in Indonesië. Deze keer komen de foto's niet op de eerste plaats. Buiten één foto is er niets aan gedaan, recht uit de camera en een beetje croppen.
Tien jaar geleden kwam ik hier voor de eerste keer. En telkens als ik er weer wegga ben ik droef en boos tegelijk. De redenen lijken mij evident. En op een bepaald moment moet je toch voor jezelf uitmaken dat je niet heel de wereld kan helpen. Elke bijdrage is of steun is al een kleine pleister op de wonde. En dat is dan mijn kleine troost. Voor mijn kinderen (van 7 en 10 jaar) is dit ook een goede leerschool. Op die jonge leeftijd kunnen ze al een goede inschatting maken dat de plaats waar je wiegje staat erg bepalend is.
De kinderen die hier terecht komen werden meestal door de politie binnengebracht. En er zijn veel schrijnende verhalen. Maar ik weet niet of dit de plaats is om daarover te schrijven.
Nog geen twee jaar oud.
Michelle kan ook lachen.
Comment